Κάποιος να τους φυλάει τους βουλευτές και τους δημοσιογράφους μας...
Ότι ζούμε μέσα στο παραλογισμό και στην παράνοια είναι ένα γεγονός που δείχνουμε πια να το παίρνουμε και απόφαση, με μια στωικότητα γκουρού σχεδόν, η θιβετιανών ασκητών που αγγίζουν την ακινησία και την αναλγησία Βούδα! Όμως, όταν ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Αττικής, Νίκος Καραδήμας, λέει δημόσια πως 45 αστυνομικοί βρίσκονται στη φύλαξη και προστασία πρώην υπουργού και νυν βουλευτή, πόσο στωικός να απομείνεις; Τι είναι ο πρώην υπουργός και νυν βουλευτής και θέλει στρατό ιδιωτικό; Ο Εσκομπάρ στην Κολομβία; 45 αστυνομικοί, που πληρώνει ο Ελληνικός λαός για να τον προστατεύουν, φυλάνε περιμετρικά τη βίλα του πρώην υπουργού και νυν βουλευτή;
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Δένδια δήλωσε πως 1.500 αστυνομικοί θα φύγουν από την ασφάλεια βουλευτών και επωνύμων και ο κ. Καραδήμας εξέφρασε ο άνθρωπος για άλλη μία φορά την ανάγκη να γυρίσουν στο δρόμο και στις περιπολίες οι αστυνομικοί που έχουν πάρει απόσπαση για τη φύλαξη ειδικών στόχων. Να φυλάνε τον λαό ως οφείλουν και όχι τους υπουργούς τους. Τέλος πάντων μέσα σ όλα μαθαίνουμε και πολλοί αστυνομικού φυλάνε δημοσιογράφους!
Γιατί; Ο δημοσιογράφος κανονικά, κινδυνεύει απ την εξουσίες ακόμα και τις δικές τους, όχι από εχθρούς που θα τον σκοτώσουν, ακόμα και σε ένα κράτος που ζήσαμε την τρομοκρατία άγρια. Οι δημοσιογράφοι δεν θέλουν φρουρούς. Φρουροί τους είναι το δίκιο και οι λέξεις τους και όπλα οι πένες. Δεν έπρεπε και οι ίδιοι να το δέχονται δηλαδή!
Και σήμερα το πρωί άκουγα την Φωτεινή Πιπιλή, μια δημοσιογράφο που τίμησε την δουλειά της και έναν άνθρωπο με αίσθηση δίκαιου και βαθύτατη ριζωμένη τη συμπόνια μέσα του, να λέει πως ναι μεν οι βουλευτές αν τους πάρουν τους φρουρούς να το δεχτούν, αλλά και ο κόσμος πρέπει να καταλάβει πως δεν μπορεί να τους πετάξει καδρόνια, ή γιαούρτια μόλις περιπατάνε στο δρόμο.
Φωτεινή μου, αγαπημένη, ο κόσμος αυτός, οι 10.000.000 μικροί Βούδες, ξέρουν να σέβονται όταν κάποιος πραγματικά νοιάζεται και ενδιαφέρεται για αυτούς. Μόνο που ο σεβασμός κερδίζεται και δεν απαιτείται.