Γιορτή του πατέρα: Υπάρχει κι αυτή, γιατί και...πατέρας είναι μόνο ένας!

Μπορεί να λέμε συνέχεια πως "μητέρα είναι μόνο μια" όμως, μαμάδες γίναμε και θυμόμαστε όλες καλά, πως η πρώτη λεξούλα που λένε τα παιδιά είναι "μπαμπάς".

Είναι αυτό το πρώτο "μπα" με το οποίο ξεκινά η επικοινωνία τους μαζί μας. Είναι αυτό το "μπα" που συνήθως δημιουργεί χαρούμενους "τσακωμούς" ανάμεσα σε ένα ζευγάρι νέων γονιών για τον ποιόν φώναξε πρώτο.

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το δέσιμο ενός παιδιού με την μητέρα του. Με αυτή τη γυναίκα που έχει πάντα μια ανοιχτή αγκαλιά για το παιδί της και είναι έτοιμη να ακούσει το παράπονό του, τη χαρά του, την αγωνία του. Άλλωστε πόσες φορές έχετε ακούσει παιδί μέσα στον ύπνο του να φωνάζει "μπαμπά";. Είμαι σίγουρη ότι είναι ελάχιστες, όμως το δέσιμο με τον "μπαμπά" για τα αγόρια ή τον "μπαμπάκα" για τα κορίτσια είναι κάτι μαγικό!

Για τα αγόρια είναι ο super ήρωας! Είναι το πρότυπό τους, είναι ο δυνατός "μπαμπάς" που μπορεί να κάνει τα πάντα με επιτυχία, να νικήσει τους...κακούς και αργότερα ο μέντοράς τους.

Για τα κορίτσια, θα μου επιτρέψετε και βιωματικά αν το θέλετε να πω περισσότερα. Είναι ο "μπαμπάκας" - βασιλιάς που εκπληρώνει κάθε επιθυμία της κόρης του. Εκείνος που ...υποκύπτει στο απλό ναζιάρικο βλέμμα της, χωρίς εκείνη να μπει σε κανένα ιδιαίτερο κόπο. Ένα βλέμμα που δεν μπορεί ούτε λεπτό ο "μπαμπάκας" να το αντικρίσει σκυθρωπό.

Είναι η δυνατή αγκαλιά του "μπαμπά" ή το χάδι του που έρχεται κάθε φορά να πάρει από τις πλάτες σου το πρόβλημα που σε στενοχωρεί. Λες και υπάρχει για να σου δίνει πάντα τις σωστές λύσεις. Λες και υπάρχει για να νιώθεις ότι αν τον έχεις στο πλάι σου μπορείς να κατακτήσεις τον κόσμο!

Είναι ο "μπαμπάς" που βλέπει το κοριτσάκι του να μεγαλώνει μέρα με τη μέρα και από εκεί που εκείνος κάθε βδομάδα την γέμιζε με δώρα, μικρής ή μεγάλης αξίας δεν έχει καμία σημασία, κάθεται σε μια γωνιά και την παρατηρεί ήρεμα να ανοίγει τα δικά της φτερά και να καρπώνεται μόνη της τα δώρα της ζωής.

Μιας ζωής που χαράχτηκε από... κοινού. Γιατί ήταν εκεί δίπλα να την στηρίξει στις σπουδές της, ήταν εκεί δίπλα να την στηρίξει στα νέα της επαγγελματικά ξεκινήματα, ήταν εκεί δίπλα όταν άνοιξε το δικό της κεφάλαιο οικογένεια, παραδίδοντάς την στον άνδρας της, στον "μπαμπά" των δικών της παιδιών.

Τι όμορφες στιγμές, τι μοναδική αγάπη, τι δέσιμο κι ας μην έχει καθιερωθεί το "μπαμπάς είναι μόνο ένας". Μήπως λοιπόν και εσείς ξεχάσατε, χθες, να ευχηθείτε χρόνια πολλά στο "μπαμπά" σας ή τον "μπαμπά" των παιδιών σας.

Η αλήθεια είναι πως δεν είστε οι μόνες αφού η είδηση για την "Γιορτή του Πατέρα" πέρασε απαρατήρητη ακόμα και σε πολλά blogs. Με το κείμενο αυτό, στόχος μας δεν είναι να σας κάνουμε να νιώσετε τύψεις, αλλά του χρόνου να θυμηθείτε ότι από το 1972 και μετά έχει καθιερωθεί η Γιορτή του Πατέρα να πραγματοποιείτε κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου.

"Μπαμπάκα" μου και πάλι χρόνια πολλά!