Γιορτή της Μητέρας: Ακόμα κι αν η μαμά λέει ότι «ο γάϊδαρος πετάει» εσείς να λέτε «ναι»!

Πόσες φορές όταν ζοριστήκατε φωνάξατε "μαμά"; Πόσες φορές κρυφτήκατε πίσω από τη φούστα της γιατί μόνο εκεί νιώθατε ασφαλείς; Πόσο σας λείπουν εκείνα τα μεσημέρια που σας έπαιρνε στο κρεβάτι της, σας διάβαζε ένα παραμύθι και εσείς κοιμόσασταν μέσα στην πιο όμορφη "φωλιά" του κόσμου, την αγκαλιά της;

Αχ! Είναι αυτή η γυναίκα που είτε παράτησε την καριέρα της για να σας μεγαλώσει, είτε προσπάθησε να συνδυάσει καριέρα και μητρότητα με μεγάλο κόστος στην προσωπική της ζωή.

Αλήθεια πότε της είπατε "ευχαριστώ" για όλα αυτά που έκανε για εσάς και πότε της ζητήσατε "συγνώμη" για όλες εκείνες τις φορές που της αντιμιλήσατε, της φωνάξατε (καταραμένη εφηβεία) ίσως και να της χτυπήσατε την πόρτα και να φύγατε από το σπίτι;

Όλοι τα ίδια κάνουμε αλλά εκείνη "βράχος". Δεν θα την βλέπατε ποτέ να κλάψει μπροστά σας και είμαι σίγουρη ότι θα έκλαψε πολλές φορές. Θα την στεναχωρήσατε άλλες τόσες αλλά θα τις προσφέρατε και τις μεγαλύτερες χαρές. Τις χαρές εκείνες που θα την έκαναν περήφανη για εσάς και θα ξεχνούσε όλα εκείνα που είχε ανεχτεί από εσάς.

Άλλες μητέρες επιλέγουν τον ρόλο της "φίλης", άλλες της "μαμάς". Και στις δυο περιπτώσεις μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο. Εκείνον που στους πρώτες μήνες τις εγκυμοσύνης ένιωσε ένα φτερούγισμα, πριν καλά- καλά σχηματιστείτε στην μήτρα της, και ήσασταν εσείς. Εκείνον που καθώς έτρωγε σοκολάτα εσείς κάνατε πάρτι μέσα στην κοιλιά κουνώντας τα χεράκια και τα ποδαράκια σας, προσφέροντάς της πολύ πόνο και γέλιο.

Και ξαφνικά ήρθε εκείνη η στιγμή της πρώτης γνωριμίας. Εκείνα τα λεπτά της αγωνίας για να πάνε όλα καλά στη γέννα, εκείνα τα λεπτά της αγωνίας μέχρι ο γιατρός να σας φέρει απέναντί της για πρώτη φορά.

Ποια μητέρα μπορεί να ξεχάσει το πρώτο βλέμμα του μωρού της και αυτό το ανεξήγητο κλάμα που την πιάνει όταν ακόμα στο κρεβάτι του χειρουργείου σας βλέπει λίγα δευτερόλεπτα αφού βγήκατε από την κοιλιά της;

Για ρωτήστε τη μητέρα σας κάθε πότε σηκωνόταν από το κρεβάτι της για να ακούει την ανάσα σας; Αν κοιμάται τα βράδια που βγαίνετε ή προσποιείτε και κάνει τον σταυρό της, όταν ακούει το κλειδί στην πόρτα;

Είναι η "μαμά" σας και αν θέλετε η "Ελληνίδα μάνα" που θα έρθει στο σπίτι σου και θα σου μαγειρέψει για ένα μήνα λες και είσαι ανίκανη ακόμα και να φτιάξεις ένα αυγό. Που θα σε χαρτζιλικώνει μέχρι τα βαθιά γεράματά της και από σένα θα θέλει απλά να την αγαπάς. Να την παίρνεις ένα τηλέφωνο ότι είσαι καλά. Και μην προσπαθήσεις να κρυφτείς γιατί εκείνη όλα τα καταλαβαίνει. Την αγωνία σου, τον πόνο σου.

Για αυτό σας λέω αν λέει και καμιά βλακεία, δώστε τόπο στη οργή. "Πετάει ο γάιδαρος"; "Ναι" να λέτε γιατί κάποια στιγμή θα γίνετε και εσείς μανούλες και τότε θα καταλάβετε τι έκανε εκείνη για εσάς.

Μαμά "σε ευχαριστώ" και "συγνώμη". Τι πιο ωραίο δώρο για την Γιορτή της Μητέρας;