Success story: δυο νέοι άφησαν την Αθήνα και πελεκούν... παπιγιόν στη Θεσσαλία
Στην Αθήνα, έρχονται πια μόνο για βόλτα. Το brainstorming, γίνεται τα μεσημέρια, στα τσιπουράδικα της Καρδίτσας. Η Ερμίνα Κεχαγιά και ο Σταμάτης Νεδιλάκης, ζευγάρι στη ζωή και στη δουλειά, μεταμόρφωσαν σε «στρατηγείο» ένα μικρό πατάρι στην Καρδίτσα και εκεί κατασκευάζουν ξύλινα αξεσουάρ τα οποία πουλάνε online, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Φλας μπακ. Πριν από λίγα χρόνια, η Ερμίνα, πρωτοετής φοιτήτρια από την Αθήνα, ο Σταμάτης, τελειόφοιτος από την Αλεξανδρούπολη, σπουδάζουν στο τμήμα Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου και Επίπλου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που έχει έδρα την Καρδίτσα. Σιγά σιγά, κολλάνε σαν μαγνήτες, μεταξύ τους- και ο καθένας χωριστά με τον τρόπο ζωής στην μικρή θεσσαλική πόλη. Ο καθαρός αέρας και η ηρεμία απελευθερώνει το πνεύμα τους και αμέσως ξεκινούν να κάνουν τις ιδέες τους πραγματικότητα, στην πόλη που γνώρισαν ως φοιτητές.
Οι δυο τους σχεδιάζουν και κατασκευάζουν χειροποίητα παπιγιόν από ξύλο μασίφ, δρύινα και από μεράντι, σε διαφορετικές χαράξεις και μεγέθη τα οποία στη συνέχεια, ντύνουν με υφάσματα. Παράλληλα με την δημιουργία ο Σταμάτης εξελίσσει την ιδέα του σε άλλα αντικείμενα (βραχιόλια, καρφίτσες, σκουλαρίκια, μανικετόκουμπα) υπό την επωνυμία «27 Wooden Accessories». Τον τελευταίο καιρό, αναζητάει νέα υλικά, ξύλα από καρυδιά και παλίσανδρο -πρόκειται για ένα μαύρο ξύλο με κόκκινα νερά. Η Ερμίνα, ολοκληρώνει τις αποστολές σε όλη την Ελλάδα, στην Κύπρο και στο Λουξεμβούργο. «Και φυσικά στην Καρδίτσα, από όπου προέρχονται οι μισοί μας αγοραστές» λέει η ίδια. Οι περισσότεροι πελάτες τους, έμαθαν για την επιχείρηση μέσω των social media και παραγγέλνουν με αντικαταβολή, χωρίς έξοδα αποστολής. Αυτή την περίοδο, το ζευγάρι προετοιμάζει ξύλινες μπομπονιέρες για μια βάφτιση. «Είδαν ότι κάνουμε κατασκευές και μας ζητάνε διάφορα, για παράδειγμα θεματικές καρφίτσες για πάρτι.».
«Στην Αθήνα δεν μπορούσα να υλοποιήσω καμία από τις ιδέες μου. Δεν είχα χρόνο. Είχα σκεφτεί να φτιάξω ξύλινα γυαλιά ηλίου, ξεκίνησα, με πρόλαβε άλλος. Κουράστηκα και αποφάσισα να γυρίσω. Εδώ είμαστε ήρεμοι» λέει ο 33χρονος Σταμάτης. Μέσα στην κρίση, κι ενώ ήταν στέλεχος σε εργοστάσιο με ξυλοκατασκευές, επέστρεψε στην πόλη των φοιτητικών του χρόνων. «Επί τρία χρόνια πηγαινοερχόμουν από την Αθήνα στον Αυλώνα όπου βρικόταν το εργοστάσιο. Ήθελα τουλάχιστον ένα τρίωρο πήγαινε- έλα» λέει. Στην ποδηλατούπολη της Θεσσαλίας, ξόρκισε την πρωινή κίνηση του Κηφισού. Και εμπνεύστηκε τα πρωτότυπα ξύλινα παπιγιόν, τις καρφίτσες και τα μανικετόκουμπα που έγιναν το νέο fashion trend. Η Ερμίνα ανήκε στην γενιά των 400 ευρώ, «ειχα part-time δουλειά και το μεροκάματο μου ηταν 25 ευρω». Ωσπου πριν από 1,5 χρόνο, στα 24 της, άνοιξε τη δική της επιχείρηση: ένα vintage κατάστημα ρούχων το οποίο με τη βοήθεια του Σταμάτη μετουσιώνεται σε μια μπουτίκ υφάσματος και ξύλου.
«Δεν είναι εύκολο να ανοίξεις επιχείρηση στην επαρχία, αν δεν είσαι ντόπια και δεν ξέρουν "τίνος είσαι εσύ"" λέει η νεαρή επιχειρηματίας. "Αισθανόμουν γύρω μου να αναρωτιούνται "τί ήρθε τώρα αυτή για να μας κάνει την έξυπνη;". Πολύ γρήγορα λύθηκε αυτό. Στην Καρδίτσα υπήρχαν ή πολύ ακριβά ρούχα, ή ρούχα ευτελούς αξίας. Ήθελες να πάρεις μια μπλούζα, να ανανεωθείς και δεν έβρισκες κάτω από 70 ευρώ». Από τις πρώτες ημέρες που άνοιξαν οι πόρτες της «My Little Fabrica», φάνηκε πως η Ερμίνα είχε καλύψει ένα κενό στην τοπική αγορά: «νόμιζα ότι είχα φτιάξει τζάμπα τα δοκιμαστήρια. Αγόραζαν συνεχώς, χωρίς καν να τα δοκιμάζουν».
Η ίδια συνεργάζεται μόνο με ελληνικές εταιρείες. «Η ποιότητα τους είναι καλή και παραγγέλνεις μόνο όσα χρειάζεσαι. Αυτό σημαίνει ότι ακολουθώ την τελευταία τάση της σεζόν σε αντίθεση με όσους προπαραγγέλνουν από ξένες εταιρείες, ένα χρόνο πριν. Επιπλέον, είναι άλλη η επαφή με τις ελληνικές εταιρείες, σε σύγκριση με τις απρόσωπες ξένες». Το κεφάλαιο των 10.000 ευρώ που χρειάστηκε για να ανοίξει και να γεμίσει το κατάστημα το έχει κάνει απόσβεση όπως λέει από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της επιχείρησης.
«Στην αρχή σκεφτόμασταν να ανοίξουμε ένα μαγαζί για να αναπαλαιώνουμε μικροέπιπλα. Αυτό όμως απαιτούσε χρόνο. Κι έτσι σκέφτηκα ότι μπορούμε να ξεκινήσουμε από ρούχα. Τότε κλήθηκα να αντιμετωπίσω τον παραλογισμό της γραφειοκρατίας. Το πήρα απόφαση, έτρεχα από την μία υπηρεσία στην άλλη για τα διαδικαστικά ενώ ο Σταμάτης έκανε όλες τις εσωτερικές εργασίες στο χώρο, έβαψε και έστησε το κατάστημα. Σε δυο μέρες βρήκα εταιρείες ρούχων και σε ένα μήνα άνοιξε το μαγαζί» περιγράφει η Ερμίνα. "Δεχόμαστε συνεχώς ειδικές παραγγελίες από γαμπρούς, ή από νονούς, για μοναδικά κομμάτια, του δικού τους γούστου". «Στηρίζει το κράτος το επιχειρηματικό βήμα, μιας νέας φιλόδοξης κοπέλας;» την ρωτάω. «Υποτίθεται ότι μπήκα σε ένα πρόγραμμα γυναικείας επιχειρηματικότητας αλλά δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ» απαντάει. Τα βράδια, όταν κλείνει το κατάστημα, γίνεται βοηθός του Σταμάτη στο εργαστήριο. «Δημιουργικότητα είναι να σκέφτεσαι νέα πράγματα. Καινοτομία είναι να τα κάνεις» έχει πει ο γκουρού του μάρκετινγκ Θίοντορ Λεβίτ. Ο Σταμάτης και η Ερμίνα επιβεβαιώνουν τη ρήση.
INFO
«My Little Fabrica» https://www.facebook.com/pages/The-Little-Fabrica/500465896673822
«27 Wooden Accessories» https://www.facebook.com/pages/27-Wooden-Accessories/670753586342143 https://www.facebook.com/pages/The-Little-Fabrica/500465896673822
