Μήπως η καραντίνα είναι η ευκαιρία να σκεφτείς αν βρίσκεσαι στη σωστή δουλειά;

Πολλές αλλαγές αυτό το διάστημα. Αλλαγές που, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν περιμέναμε ότι θα μας συμβούν. Ποτέ. Μεγάλη κουβέντα το ποτέ, αλλά ένα ξέσπασμα πανδημίας, όσο και να φάνταζε ρεαλιστικό με όλα αυτά που συμβαίνουν στη φύση και δη με την ανθρώπινη παρέμβαση, το βλέπαμε μόνο σε σενάριο Χολιγουντιανής παραγωγής. Τώρα, το ζούμε.

Δεν πρέπει, όμως, να το αφήνουμε να μας παίρνει από κάτω. Για την ακρίβεια, ίσως αυτή είναι μία καλή ευκαιρία για διαλογισμό και για ξεσκαρτάρισμα σε πολλούς τομείς της ζωής μας, ώστε, όταν με το καλό τα αφήσουμε όλα πίσω μας, να βρούμε μία ανανεωμένη πραγματικότητα, τουλάχιστον στα κομμάτια που μπορούμε.

Στον επαγγελματικό τομέα, η δουλειά με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο έχει μεταφερθεί στο σπίτι. Είτε μπορείς και συνεχίζεις κανονικά από το δωμάτιό σου, είτε βρίσκεσαι σε φάση διαλείμματος, το μόνο σίγουρο είναι ότι έχεις πολλές περισσότερες ώρες να διαθέσεις στον εαυτό σου και στη σκέψη του κατά πόσο τελικά βρίσκεσαι στη θέση που θες στη ζωή σου.

Νιώθεις ανακούφιση στη σκέψη ότι είσαι μακριά από το περιβάλλον της δουλειάς σου;

Αν ανήκεις στους ανθρώπους που η δουλειά τους έχεις μειωθεί ή βρίσκεται σε παύση και νιώθεις μόνο ανακούφιση, αυτό αποτελεί έναν σημαντικό δείκτη ότι η θέση που έχεις δε σε γεμίζει. Ίσως να μη φταίει απαραίτητα το πόστο, αλλά το περιβάλλον μέσα στο οποίο αυτό πραγματώνεται. Ακόμα κι έτσι, όμως, αυτό το συναίσθημα δε δείχνει καμία διάθεση παραγωγικότητας, δημιουργικότητας ή έστω ευχαρίστησης.

Πιάνεις τον εαυτό σου να φαντάζεται νέους δρόμους για μετά την καραντίνα;

Σαφώς και δε χρειάζεται να σου αρέσει ένα και μόνο επάγγελμα. Οι περισσότεροι από εμάς εκδηλώνουμε ανά διαστήματα το ενδιαφέρον μας για πολλούς τομείς. Ωστόσο, όταν πλέον φτάνεις σε σημείο να εύχεσαι το τέλος της καραντίνας να σε βρει με έναν νέο επαγγελματικό προσανατολισμό, η κατάσταση μιλάει από μόνη της. Μπορεί να έχεις φτάσει σε τέλμα με ό,τι σου έχει προσφέρει μέχρι σήμερα η δουλειά σου, να το ξέρεις ότι έχεις φτάσει σε τέλμα κι απλώς να φοβάσαι την αλλαγή και την εύρεση εργασίας.

Αποφεύγεις μέχρι και τους συναδέλφους σου;

Ναι, μπορεί αυτοί οι άνθρωποι να είναι από τη δουλειά, αλλά μερικοί δεν είναι μόνο αυτό. Είναι τα άτομα, με τα οποία έχεις έρθει πιο κοντά, έχετε μοιραστεί κάποιες εμπειρίες, νιώθετε πιο κοντά ο ένας στον άλλον. Αν δεν μπορείς ούτε την επαφή μαζί τους, μάλλον αυτό σημαίνει ότι υποσυνείδητα -ή και συνειδητά- προσπαθείς να «κόψεις» τη σχέση με οτιδήποτε σου θυμίζει τη δουλειά. Ακόμα κι ανθρώπους που κατά τα λοιπά συμπαθείς και νιώθεις δικούς σου.

Όταν είσαι σε μία δουλειά, πρέπει πρώτα απ' όλα να αισθάνεσαι ικανοποίηση και για εκείνη και για εσένα μέσα σε αυτήν. Να έχεις κίνητρο για να πασχίσεις, να αποδείξεις τι αξίζεις και να εξελίσσεσαι. Αν πιάνεις τον εαυτό σου να μη νιώθει τα τελευταία, αλλά να βρίσκεται στα παραπάνω, τότε ίσως πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι σοβαρά το ενδεχόμενο να ψάξεις κάτι που να ανταποκρίνεται περισσότερο σε σένα και στις δικές σου ανάγκες.