Γιατί να μην κάνεις ένα «μεταπτυχιακό πανικού»;

Ας κάνουμε το εξής σενάριο: Πιάνεις μία δουλειά και στην αρχή ο ενθουσιασμός είναι διάχυτος. Νιώθεις μεγάλη χαρά που σε έχουν επιλέξει και πέφτεις με τα μούτρα για να αποδεικνύεις καθημερινά πόσο το αξίζεις και να «χτίζεις» και μία εικόνα για τη μελλοντική σου ανέλιξη. Ο καιρός περνάει, όμως, και τα πράγματα μένουν στάσιμα. Αρχίζεις να αναρωτιέσαι τι μπορεί να φταίει για αυτό το πρόβλημα και, πάνω στις αναζητήσεις σου, καταλήγεις ότι η λύση βρίσκεται σε ένα μεταπτυχιακό.

Σε αυτό το συμπέρασμα μπορεί να καταλήξεις και σε ένα εναλλακτικό σενάριο. Αυτό που βρίσκεσαι σε μία δουλειά που δε σε γεμίζει και ψάχνεις μία διέξοδο προς κάτι πιο παραγωγικό / ευχάριστο / κερδοφόρο. Και στις δύο περιπτώσεις, όμως, οι περαιτέρω σπουδές εύκολα ενδέχεται να αποτελέσουν τον δρόμο που θα ακολουθήσεις. Και δεν είναι κακό… το γενικότερο concept.

Οι σπουδές είναι πάντοτε κάτι που θα σε βοηθήσει. Όχι μόνο για έναν καλύτερο μισθό ή μία ανώτερη θέση, αλλά και προσωπικά. Σε βοηθούν να αναπτύσσεται ως χαρακτήρας, να εξελίσσεσαι ως άνθρωπος. Όμως, υπάρχουν και οι βεβιασμένες κινήσεις…

Ένα μεταπτυχιακό απαιτεί πολλή δουλειά από εσένα και σε ανταπόδοση θα σου δώσει πολλές γνώσεις για να κρατήσεις και να εφαρμόσεις στη ζωή σου κατά βούληση. Η σωστή επιλογή, ωστόσο. Δεν έχει νόημα να ψάχνεις μεταπτυχιακό, απλώς για να πεις ότι έκανες ένα. Το ζητούμενο είναι να κάνεις αυτό που ανταποκρίνεται στις ανάγκες σου, στις απαιτήσεις της δουλειάς σου, στις μελλοντικές σου βλέψεις, στα γούστα σου και στο διαθέσιμο χρόνο σου. Σε διαφορετική περίπτωση, θα καταλήξεις να ξοδεύεις έναν σωρό χρήματα -και χρόνο- για κάτι που τελικά δεν είναι αυτό που ουσιαστικά θες και χρειάζεσαι στην παρούσα φάση.

Γι’ αυτό, πάρε τον χρόνο σου πρώτα και σκέψου διεξοδικά και με την ηρεμία σου. Κάνε μία καταγραφή των επιλογών σου, σημείωσε τα υπέρ και τα κατά και κρίνε αναλόγως. Δεν υπάρχει λόγος να βιάζεσαι. Αν είναι να το κάνεις, κάνε το σωστά, για να μην το μετανιώνεις μετά.