Ο Διάβολος Φοράει Prada: Γιατί η Miranda μάς στοιχειώνει 17 χρόνια μετά

Ήταν 12 Οκτωβρίου του 2006 όταν το Hollywood είδε τη συλλογή του να μεγαλώνει με την άφιξη της ταινίας «Ο Διάβολος Φοράει Prada». Ο κόσμος της μόδας λάτρεψε την παραγωγή για την παρέλαση στυλάτων εμφανίσεων που πέρασαν από μπροστά του μέσα σε κάτι λιγότερο από δύο ώρες.

Η Miranda Presley έγινε φαινόμενο, αλλά όχι μόνο για την τότε εποχή. Εξελίχθηκε στον it-χαρακτήρα που ανά διαστήματα όλοι ανακαλούσαν. Η μέγαιρα διευθύντρια που κάνει τη ζωή των συναδέλφων της δύσκολη και σου θυμίζει δικές σου εμπειρίες -παρελθοντικές ή τωρινές-.

Η δύσκολη σχέση με τη διευθύντρια

Η Miranda ήταν ένας πολύ δύσκολος άνθρωπος. Θα μου πεις δεν είναι υποχρεωτικό να είσαι φίλη με τη διευθύντριά σου. Για την ακρίβεια, δεν είναι καν το ζητούμενο. Όμως, πρέπει να μπορείς να πηγαίνεις στη δουλειά και να βγάζεις τη μέρα με έναν υγιή τρόπο. Η κυρία Priestley, όπως και κάθε άλλη τοξική διευθύντρια, καθιστούν το τελευταίο ως ένα όνειρο θερινής νυκτός. Γιατί... έτσι!

Το τι ακριβώς φταίει σε μία τέτοια συμπεριφορά σίγουρα είναι κράμα πολλών παραγόντων. Η δύσκολη προσωπική ζωή. Τα κόμπλεξ που αφορούν περισσότερο τον ίδιο τον άνθρωπο που είναι αγενής, απότομος ή προσβλητικός. Πράγματα που έχουν αντίκτυπο στην ψυχολογία της ομάδας, αλλά κανέναν δεν αφορούν και δε θα έπρεπε να αφορούν. Γιατί ο καθένας είναι υπόλογος της συμπεριφοράς του είναι new entry είτε ο διευθυντής της εταιρείας. Απλά και καθόλου διαπραγματεύσιμα.

Η κάθε Miranda στη ζωή σου και τα συναισθήματα που σου προκαλεί

Υπάρχει, όμως, και κάτι άλλο που κάνει τη Miranda τόσο αξέχαστη. Αυτή η ταύτιση με πραγματικές συμπεριφορές που έχουν συμβεί στην καθημερινότητά σου φέρνει στο μυαλό και όλα τα δυσάρεστα συναισθήματα που τις έχουν συνοδεύσει.

Όλες εκείνες τις φορές που κάποιος σού μίλησε άσχημα. Όταν εκφράστηκε υποτιμητικά για εσένα. Τότε που σε υποτίμησε χωρίς καμία βάση, απλά και μόνο για να νιώσει καλύτερα για τον εαυτό του.

Τοξικοί άνθρωποι: Πώς θα τους αναγνωρίσεις; Δες τα 5 πιο συνηθισμένα χαρακτηριστικά

Οι ιστορίες είναι πολλές και πολλές φορές, όσο και να θεωρείς ότι τις έχεις αφήσει πίσω σου, μπορεί να βρίσκουν τον τρόπο να ανασύρονται στο σήμερα. Ίσως, η Miranda είναι κι ένας τρόπος να ξορκίσεις το κακό και να αφήσεις πίσω σου τις αναμνήσεις. Να τις μετατρέψεις σε ένα μάθημα για το παρόν και το μέλλον.

Το κάνουν αυτό οι ταινίες. Έχουν τον τρόπο τους να σε επηρεάζουν. Να σε κάνουν να νιώθεις τους πλαστούς χαρακτήρες λίγο πιο κοντά σε σένα. Πιο κοντά στην πραγματικότητα.

Εμφανίζεται μία Miranda Priestly και, ξαφνικά, τη θυμάσαι 17 χρόνια μετά λες και είδες την ταινία το περασμένο καλοκαίρι.