Πόσο;

Το 1997, την ημέρα που ανακοινώθηκε ότι η Αθήνα θα φιλοξενούσε το 2004 τους Ολυμπιακούς αγώνες, είχα σκεφτεί 'ωραία, θα είμαι μέρος αυτών των αγώνων'. Δεν ήξερα με ποιόν τρόπο και τι ακριβώς θα έκανα, όμως ήμουν σίγουρη ότι θα συμμετείχα.

Το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα και ξεκίνησα να εργάζομαι έχοντας αυξημένες διοικητικές ευθύνες. Θα ήταν η πρώτη φορά που θα ήμουν υπεύθυνη για 160 άτομα, εθελοντές και εργαζόμενους. Όπως σε κάθε διοικητική θέση, συναντούσα προβλήματα, συγκρούσεις και όλα αυτά τα όμορφα που κάθε εργαζόμενος καλείται να λύσει καθημερινά. Ο διευθυντής μου είχε τεράστια εμπειρία καθότι είχε εργαστεί σε έξι Ολυμπιακούς αγώνες στο παρελθόν. Κάθε φορά που στις συναντήσεις μας έλεγα τους προβληματισμούς μου, γκρίνιαζα και κάποιες φορές βούρκωνα (πρέπει να ομολογήσω) από τα νεύρα, μου έκανε την εξής ερώτηση:

«Πόσο επηρεάζει αυτό το πρόβλημα τον τελικό σου στόχο;»

Ήταν σαν να μου έριχνε κάποιος κρύο νερό. Αμέσως ένιωθα ότι «έβγαινα» από την κατάσταση και έβλεπα τα πράγματα από μακριά. Σπάνια το πρόβλημα επηρέαζε πραγματικά τον τελικό μου στόχο. Και τις φορές που συνέβαινε αυτό με έναν μαγικό τρόπο η λύση γινόταν πιο εύκολη γιατί μπορούσα να «πείσω» την άλλη μεριά με τρανταχτά επιχειρήματα ότι θα υπήρχε πρόβλημα στον τελικό μας στόχο...

Από τότε, κάθε φορά που συμβαίνει ένα γεγονός που με στεναχωρεί πολύ σκέπτομαι:

Πόσο επηρεάζει αυτό τον τελικό μου στόχο;

Δοκίμασέ το την επόμενη φορά που θα εκνευριστείς ή θα στεναχωρηθείς για κάτι. Τις περισσότερες φορές τα πράγματα είναι καλύτερα από ότι νομίζουμε.....

Be Unique!