Mετά την απόλυση,τι;

Τι γίνεται όταν μετά από χρόνια στον εργασιακό «στίβο» ξαφνικά μένουμε χωρίς δουλειά; Αρχικά, όπως είναι απολύτως φυσικό, χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας. Όχι μόνο λόγω χρημάτων αλλά κυρίως λόγω της αλλαγής μίας καθημερινότητας, η οποία μπορεί μεν να κουράζει αλλά αν τελικά τη χάσουμε μας λείπει πολύ.

Τις πρώτες μέρες λοιπόν είναι λογικό να βιώνουμε μία κατάθλιψη, μία μιζέρια και μία απογοήτευση. Αλλά ίσως αυτή η κατάσταση να έχει και τα θετικά της, εντάξει τα αρνητικά είναι περισσότερα αλλά μας αρέσει να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο!

Αρχικά μπορούμε να ξεκουραστούμε, να αναπληρώσουμε ύπνο και επιτέλους να απαλλαγούμε από τους μαύρους κύκλους που έχουν εγκατασταθεί μονίμως κάτω από το μάτι. Μπορούμε επίσης να κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν και τόσο καιρό είχαμε παραμελήσει λόγω της δουλειάς. Να πάμε για τρέξιμο στο πάρκο, για καφέ με τις φίλες μας ή να βγούμε μία καθημερινή για ποτό,έχει άλλη αίγλη. Φυσικά όλα αυτά ενώ ταυτόχρονα φροντίζουμε να στέλνουμε βιογραφικά και γενικότερα να «ψαχνόμαστε». Και το σημαντικότερο; Σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να μας πάρει από κάτω... Ανεργία είναι, θα περάσει!