Ο υπόγειος δαίδαλος του Παρισιού δίνει φως
Το αποχετευτικό σύστημα του Παρισιού είναι διάσημο στη λογοτεχνία, πλέον και στην οικολογία.
Όποιος έχει διαβάσει τους Άθλιους του Ουγκώ έχει μοιραστεί την αγωνία του Γιάννη Αγιάννη όταν κουβάλαγε στους ώμους του αιμόφυρτο Μάριο για ώρες για να τον γλυτώσει μέσα από τον υγρό λαβύρινθο του Παρισιού. Μιλάμε για 2.400χλμ αποχέτευσης που οι άτιμοι οι Γάλλοι βρίσκουν πως θα αξιοποιήσουν και εναλλακτικά. Σκοπεύουν λοιπόν μέχρι το 2020 να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες της πόλης μέσω ανανεώσιμων πηγών όπως είναι τα νερά των ποταμών για τη θέρμανση των κτιρίων.
Τα νερά των υπονόμων έχουν ικανοποιητική θερμοκρασία ώστε μέσω αντλιών να μπορούν να θερμαίνουν τα κοντινά κτίρια. Το βασικό πρόβλημα είναι το υψηλό κόστος που πιστεύουν όμως ότι θα αντισταθμίσουν με την εξοικονόμηση των καυσίμων. Η σκέψη εντάσσεται στο σύστημα του κυκλικού αστικού μεταβολισμού που εφαρμόζεται σε προηγμένες χώρες του κόσμου. Σας προλαβαίνω πριν αναρωτηθείτε καν.
