Πικάντικο Καρναβάλι στον Τύρναβο

Το συγκεκριμένο έθιμο του Τυρνάβου πήρε το όνομά του από το μπουρανί, ένα φαγητό που το συνοδεύει και δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία απλή χορτόσουπα με ξύδι. Αποτελεί όμως ένα από τα ελάχιστα αποκριάτικα έθιμα στη χώρα μας, που έχουν διατηρήσει τον σκωπτικό και βωμολοχικό τους χαρακτήρα, αγνοώντας τις υποδείξεις και τις απαγορεύσεις της εκάστοτε εξουσίας και κατορθώνοντας να επιβιώσει –έστω και εν μέρει- στο πέρασμα του χρόνου.

Το συγκεκριμένο παραπέμπει σε αρχέγονες μαγικές μορφές εθίμων, που αποσκοπούσαν στην επίτευξη της γονιμότητας της γης. Σε αυτό το σκοπό αποβλέπουν τελικά η εκτενής χρήση φαλλών, αλλά και η εθιμική βωμολοχία που κυριαρχούν κατά το «μπουρανί». Στην παλαιότερη μορφή του, το έθιμο περιελάμβανε την τελετουργική παρασκευή της χορτόσουπας την Καθαρά Δευτέρα, την υπαίθρια διασκέδαση με σκωπτικά, βωμολοχικά τραγούδια και την εκλογή του «βασιλιά της Αποκριάς», ο οποίος καθόταν ανάποδα σε γάιδαρο κρατώντας την ουρά του.

Με πήλινα, ξύλινα και άλλων ειδών αντίγραφα φαλλών, οι άνθρωποι αστειεύονταν μεταξύ τους, μέχρι που στο τέλος της ημέρας έριχναν τον βασιλιά σε λάκο με νερό. Σήμερα έχει ένα πιο τουριστικό χαρακτήρα, παραμένοντας όμως ιδιαίτερα πρωτότυπο.

Την Καθαρά Δευτέρα, μια πομπή των κατοίκων της πόλης φθάνει στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία, στρώνει στο έδαφος διάφορα φαγητά και τοποθετεί ένα μεγάλο δοχείο σε σχήμα «φαλλού» γεμάτο κρασί, ούζο ή τσίπουρο. Εκεί, παρασκευάζεται το μπουρανί και σερβίρεται στους παρευρισκόμενους, ακριβώς δίπλα στις όχθες του ποταμού Τιταρήσιου. Με παραδοσιακά όργανα όπως πίπιζα, νταούλι και κλαρίνο, προκλητικούς και «άσεμνους» αστεϊσμούς, χειρονομίες και εκφράσεις με πρωταγωνιστή τον φαλλό, η μέρα κυλά ευχάριστα για ντόπιους και επισκέπτες.