Ένα διήμερο βγαλμένο από μια άλλη εποχή…

Και ενώ θα έπρεπε στο σημερινό μου post να αναπτύξω την θεωρία μου για την χαμένη κάλτσα, ύστερα από την δημοσιοποίηση του θέματος αυτού μέσα από την εκπομπή της Ελένης και μια ανώνυμη κλήση που δέχτηκα θα χρειαστεί περαιτέρω έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας θα τα έχετε την επόμενη Δευτέρα.

Σήμερα λοιπόν θέλω να μοιραστώ μαζί σας, ένα από τα πιο ξεχωριστά Σαββατοκύριακα που έχω ζήσει!!!

Πριν από περίπου δυο εβδομάδες με αφορμή ένα διήμερο ευεξίας και ξεκούρασης με την ομάδα μου της Hot Yoga, βρέθηκα στις Σπέτσες. Μας είχαν ήδη ειδοποιήσει από το ξενοδοχείο Ποσειδώνιο όπου και θα μέναμε, ότι παράλληλα με τις δικές μας δραστηριότητες στο νησί, θα λάμβανε χώρα και το 1ο Tweed Run! "Τι είναι αυτό;" με θυμάμαι να αναρωτιέμαι και την απάντηση να την βρίσκω στο google. Το Tweed run είναι ένας "κομψός" ποδηλατικός αγώνας που πρεσβεύει το στυλ και την φινέτσα μιας άλλης εποχής. Οι συμμετέχοντες με vintage ποδήλατα και ντυμένοι με tweed θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν μια British ποδηλατάδα με στάση για τσάι και πικ - νικ...

Σπέτσες here I come!!!
Αφού πρόσθεσα στην βαλίτσα μεταξύ κολάν και αθλητικών, ό,τι βρήκα σε tweed στην ντουλάπα μου αλλά και σε αυτή της μαμάς μου, πήρα το δελφίνι από τον Πειραιά και σε δυόμισι ωρίτσες έφτασα στις Σπέτσες.
Το νησί των Σπετσών από μόνο του θυμίζει μια άλλη εποχή. Ειδικά την περίοδο αυτή, που οι τουρίστες είναι ελάχιστοι, ο καιρός είναι μουντός, και στο λιμάνι δεσπόζει το αρχοντικό Ποσειδώνιο που νιώθεις ότι θα ανοίξει η πύλη του και μια καλοντυμένη κυρία θα κατεβεί τα σκαλιά του για να μπει στην άμαξα της και να πάει επίσκεψη σε κάποια φίλη της.

Αφού τακτοποίησα τα πράγματάα μου στο δωμάτιό μου, έπεσα για ύπνο νωρίς γιατί ήξερα ότι μας περιμένει μια γεμάτη μέρα.

Welcome

Το μόνο που θυμάμαι...
Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 9:00 το πρωί και είχα ήδη κανονίσει ότι από τη στιγμή που το διήμερο ήταν αφιερωμένο σε μια άλλη εποχή όφειλα να το σεβαστώ. Έτσι λοιπόν φόρεσα τα κατάλληλα ρούχα, ίσιωσα την τραγιάσκα μου και κατέβηκα για πρωινό.

Είναι δυνατόν να πέφτεις για ύπνο το 2014 και να ξυπνάς το 1920; Είναι!!!

Αυτό που αντίκρισα στην σάλα του ξενοδοχείου δεν περιγράφεται με λόγια και ευτυχώς έχω πολλές φωτογραφίες να σας δείξω. Δεκάδες άντρες, γυναίκες και παιδιά ντυμένοι όλοι με tweed ρούχα, κάποιοι να θυμίζουν γαλαζοαίματους και κάποιοι άλλοι πρωταγωνιστές ταινιών με θέμα την ποταπαγόρευση πηγαινοέρχονταν στους διαδρόμους του ξενοδοχείου. Κάποιοι απολάμβαναν ένα τελευταίο grooming με φαλτσέτα, στο ειδικά διαμορφωμένο μπαρμπέρικο του 1900, ενώ οι κυρίες στόλιζαν με φρέσκα λουλούδια τα ιδιαίτερα ποδήλατα τους. Το πρόγραμμα είχε ως εξής: Ποδηλατάδα μέχρι την Αναργύρειο & Κοργιαλένειο Σχολή Σπετσών και στάση για τσάι. Από εκεί θα ξεκινούσε ένα εξερευνητικό κυνήγι θησαυρού με στόχο να βρεθούν απαντήσεις σε ερωτήσεις που αφορούσαν το νησί. Η επόμενη ποδηλατάδα θα ήταν με κατεύθυνση προς το παλιό λιμάνι με μια ενδιάμεση στάση για τσίπουρο και μεζέδες, ενώ στην τελευταία μας στάση στον Φάρο, θα μας περίμενε ένα καλοστημένο φυσικό σκηνικό για πικ-νικ υπό τους ήχους Jazz μουσικής!!! Η μέρα θα έκλεινε με σπιτικό παγωτό στο Ποσειδώνιο και τα "καλλιστεία" για την καλύτερη ενδυμασία..

Θέλετε και άλλο; Εγώ θέλω πάρα πολύ!!! Και πριν αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους, να σας ευχηθώ καλή απόλαυση και μην διστάζετε ποτέ να δοκιμάζετε οτιδήποτε καινούργιο. Ανυπομονώ για το επόμενο Tweed Run, γιατί ήρθε για να μείνει!!!! Μέχρι τότε για μένα θα είναι η πιο γλυκιά ανάμνηση, ένα όνειρο που τελικά δεν ήταν όνειρo και αν ήταν δεν θα ήθελα να ξυπνήσω ...

Επικοινωνείτε μαζί μου στο facebook.

Με ακολουθείτε στο twitter.

Θαυμάζετε τις φανταστικές μου φωτογραφίες στο instagram.