Αγάπα με αν τολμάς: Αν παίζαμε τα ερωτικά παιχνίδια της εφηβείας μας, σήμερα

08 Δεκεμβρίου 2014

Αγάπα με αν τολμάς: Αν παίζαμε τα ερωτικά παιχνίδια της εφηβείας μας, σήμερα

Εσείς πότε σταματήσατε να παίζετε;

Την προηγούμενη εβδομάδα είδα για ακόμη μια φορά την ταινία Love me If you Dare, με πρωταγωνιστές τους Marion Cotillard και Guillaume Canet. Πρόκειται για την ιστορία δυο παιδιών, του Julien και της Sophie, όπου στην ηλικία των 8, μέσα από την παιδική τους αφέλεια στήνουν το δικό τους παιχνίδι προκλήσεων. Ένα παιχνίδι που παρότι ξεκινά σε μια τρυφερή και αθώα ηλικία, καταλήγει να κρατήσει μια ολόκληρη ζωή και με τον τρόπο του να διατηρήσει αυτήν ακριβώς την παιδική αθωότητα και στην ενήλικη ζωή των χαρακτήρων.

Ξεκίνησα το post μου με αυτή την μικρή περίληψη, πρώτον γιατί είναι μια ταινία που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε και δεύτερον γιατί έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται κατά πόσο βάζουν τα παιδιά την σήμερον ημέρα το "παιχνίδι" στην ζωή τους και κατά πόσο εμείς οι ενήλικοι το "χρησιμοποιούμε" για αυτό ακριβώς το αλατοπίπερο που μας προσφέρει, στις προσωπικές ή φιλικές μας σχέσεις.

Να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι ...

Τι θα λέγατε λοιπόν να δούμε για ακόμη μια φορά εκείνα τα "πονηρά" παιχνίδια των parties και των εκδρομών, των σχολικών μας χρόνων και γιατί όχι να βρούμε τον τρόπο να τα αναβιώσουμε και σήμερα;!

Σκοτεινό δωμάτιο

Το τότε: Δέκα παιδάκια ηλικίας 12 ετών σε ένα υπνοδωμάτιο, συνήθως του σπιτιού που λάμβανε χώρα το πάρτι, με στόχο το απολύτως τίποτα σε ένα δωμάτιο με μηδενικό φωτισμό. Στην καλύτερη περίπτωση ο Θανασάκης που τόσο πολύ σου άρεσε, να σε είχε εντοπίσει πριν το κλείσιμο του διακόπτη και να ερχόταν για ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο.

Το σήμερα: Ε όχι και δέκα άτομα!!! Απλά ένα βράδυ που δεν θα έχετε κάτι καλύτερο να κάνετε με τον καλό σας, απομακρύνετε οτιδήποτε εύθραυστο υπάρχει στον τόπο του εγκλήματος, και καλή διασκέδαση!!!

Θάρρος η αλήθεια;

Το τότε: Πάρτι γυμνασίου και συνήθως σε εκείνα που έλειπαν για λίγο οι γονείς ή κλεινόντουσαν διακριτικά στην κουζίνα. Η διαδικασία είχε ως εξής: Με την φορά του ρολογιού η "μάνα" έκανε την ερώτηση "Θάρρος ή Αλήθεια" σε όσους συμμετείχαν στο παιχνίδι (γιατί υπήρχαν και οι ξενέρωτοι). Ήταν μια καλή ευκαιρία να παραδεχτείς δημοσίως (και καλά με το ζόρι) το ότι είσαι ερωτευμένη με τον Παναγιώτη.

Το σήμερα: ΠΡΟΣΟΧΗ: Στο τι θα ρωτήσετε , στην κατηγορία αλήθεια and stay away from troubles!. Όσο για το θάρρος, μπορείτε να το ξεφτιλίσετε λίγο και να τον βγάλετε στο μπαλκόνι να φωνάξει " Ελένη σε αγαπαωωωωω¨.

Μπουκάλα

Το τότε: Οκλαδόν και το πλαστικό μπουκάλι κόκα κόλα στην μέση (τότε δεν πίναμε αλκοόλ). Το γυρνάς και πετάς !!! Εκτος και αν έπεφτε πάνω στο αγόρι εκείνο που και ο τελευταίος άνθρωπος στην γη να ήταν, εσύ ούτε με σφαίρες. Ενώ από την άλλη αν ήταν ο κρυφός "έρωτας" έλεγες "Δεν μπορώ μπροστά σε όλους, ντρέπομαι" και πηγαίνατε σε ένα άλλο δωμάτιο (κατά διαβολική σύμπτωση με συρόμενη πόρτα) και τον Γιαννάκη, μαζί σας για μάρτυρα.

Το σήμερα: Εσείς οι δυο οκλαδόν. Ένα μπουκάλι κρασί στην μέση (εννοείτε άδειο και καλόπιοτο να είναι) και η ρουλέτα ξεκινά. Δείχνει εσένα και αυτόν, φιλί! Αυτό και εσένα, φιλί! Το κενό, φιλί! Επίσης φήμες λένε ότι κυκλοφορεί και σχετικό application στο itunes!