Όλη η αλήθεια για το τι ακριβώς συνέβη στο 2ο Tweed Run στις Σπέτσες

30 Μαρτίου 2015

Όλη η αλήθεια για το τι ακριβώς συνέβη στο 2ο Tweed Run στις Σπέτσες

(Αποκλειστικό)

Καλή μας εβδομάδα

"Η ζωή έχει την γεύση που της δίνεις" είναι το μότο πολύ γνωστής διαφημιστικής καμπάνιας, αλλά και το δικό μου για πολλές ιδιαίτερες στιγμές! Μια από αυτές ήταν το 1ο και το 2ο Tweed Run. (εδω λεπτομερειες για το 1ο Tweed Run)

Την Παρασκευή το πρωί, με μια βαλίτσα στο χέρι και πιο οργανωμένη λόγω εμπειρίας, βρέθηκα στο λιμάνι του Πειραιά, με προορισμό το πανέμορφο νησί των Σπετσών!

Ήδη από το πρώτο βράδυ δεκάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, πηγαινοέρχονταν στους διαδρόμους του παραμυθένιου Ποσειδωνίου, ενώ οι χώροι είχαν στολιστεί ανάλογα με την εποχή του '30 και του '40, από οπού και είναι εμπνευσμένο το event. Κάθε λογής ποδήλατα από το Ελληνικό Μουσείο Ποδηλάτου ήταν παρατεταγμένα, σαν να τα είχαν αφήσει μόλις οι ιδιοκτήτες τους, για μια στάση στο ειδικά διαμορφωμένο barber shop της εποχής ή για ένα τελευταίο γυάλισμα των παπουτσιών τους. Από τα ηχεία ακούγονταν ρυθμοί swing και rock n roll, ενώ το δροσερό αεράκι του νησιού έκανε τις κουρτίνες να δίνουν ρεσιτάλ και αυτές, με τις δικές τους χορευτικές φιγούρες.

(Ακουμε αυτο)

Μπορεί την Κυριακή η ώρα να πήγε μια ώρα μπροστά, αλλά εκείνο το βράδυ το ρολόι γύρισε χιλιάδες ώρες πίσω...

Περίπου στις 200 ήταν οι συμμετοχές στην πρωινή ποδηλατάδα. Tweed runners από όλη την Ελλάδα, με τον καθένα ξεχωριστά να έχει βάλει τις δικές του πινελιές στο styling του, αλλά και σε αυτό του ποδηλάτου του, να περιμένει το σύνθημα για την εκκίνηση του «αγώνα».

Πρώτος σταθμός η Αναργύρειος & Κοργιαλένειος Σχολή Σπετσών, όπου στον προαύλιο χώρο του επιβλητικού κτιρίου, κοπέλες ντυμένες με ρούχα εποχής μας υποδέχθηκαν με ζεστό τσάι και βουτήματα.

Η επόμενη ποδήλαταδα, με κατεύθυνση αυτή την φορά το παλιό λιμάνι και με ενδιάμεση στάση για παραδοσιακό υποβρύχιο, είχε τελικό προορισμό τον παλιό Φάρο του νησιού. Εκεί, με ήδη στρωμένα δεκάδες καρό τραπεζομάντιλα και υπό τους ήχους του Τζωνη Βαβούρα and The Cadillacs, ζήσαμε την εμπειρία ενός αυθεντικού πικ νικ.

Η μέρα έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο!
Η επιστροφή στο ξενοδοχείο επιφύλασσε για όλους τους συμμετέχοντες "καλλιστεία" για την καλύτερη ενδυμασία, με εμένα και τον Κώστα Παναγάκη, ενός εκ των διοργανωτών, στον ρόλο των παρουσιαστών και φυσικά το πάρτι μας με πολύ χορό (που θα ήθελα πολύ να σας ανεβάσω βίντεο) στην σάλα του Ποσειδωνίου.

Ναι, φυσικά και δεν ήθελα να φύγω ποτέ, αν με ρωτάτε. Και πάλι όποτε βρίσκω κάτι σε tweed στα μαγαζιά, θα το αγοράζω για να προστεθεί στην συλλογή μου, όπως κάνω από τον περασμένο Νοέμβριο. Για εμένα αυτό είναι η επιτυχία του θεσμού και ναι τολμήστε και εσείς να ζήσετε αυτήν την μοναδική εμπειρία. Όπως εγραψα στην αρχή "Η ζωή έχει την γεύση που της δίνεις", τώρα καταλάβατε το γιατί....