Το 3ο Tweed run στις Σπέτσες και όσα συνέβησαν εκεί…
Ήδη μετράω λίγες ώρες από την στιγμή που φύγαμε από το πανέμορφο νησί των Σπετσών και το μόνο που σκέφτομαι, είναι τι θα φορέσω του χρόνου στο επόμενο Tweed Run. Είδατε φωτογραφίες στα δικα μου social, ίσως και να είδατε υλικό με hashtags όπως #tweedrungreece σε λογαριασμούς φίλων και γνωστών και αυτό που οφείλω να κάνω για όσους δεν γνωρίζουν τι ακριβώς είναι αυτός ο θεσμός, είναι (πριν μοιραστώ μαζί σας εικόνες μιας άλλης εποχής), να σας εξηγήσω τα βασικά.
Το Tweed Run, είναι μια ποδηλατάδα, όπου οι συμμετέχοντες έχουν την ευκαιρία να ντυθούν με ρούχα tweed ή γενικά του ύφους εκείνης της εποχής και πέρα από την βόλτα τους, έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν το τσάι τους, να κάνουν το πικ-νικ τους και να συμμετάσχουν σε διάφορες αθλοπαιδίες. Ξεκίνησε από το Λονδίνο, ενώ στην Ελλάδα, έλαβε χωρά για πρώτη φορά, τον Νοέμβριο του 2014, στο νησί των Σπετσών με σημείο αναφοράς το «στολίδι» του Αργοσαρωνικού (και όχι μόνο), το Ξενοδοχείο Ποσειδώνιο.
Το Ποσειδώνιο
Ακόμα και οι τότε Άγγλοι εμπνευστές του θεσμού, είχαν να λένε πως έδεσε αψογά το φυσικό κάλος του νησιού με τα vintage στοιχεία του Τweed Run. Εγώ είχα την τύχη και κυριολεκτικά κατά τύχη, να συμμετέχω από το 1ο TR, για το οποίο έχω γράψει και εδώ, και από τότε να ανυπομονώ για το επόμενο. Δεν θα πω ότι το 3ο TR ήταν και το πιο επιτυχημένο, γιατί έτσι θα αδικήσω τα δυο προηγούμενα που ήταν εξίσου καλά για εμένα και με την ιδιά τεράστια προσπάθεια και άψογη διοργάνωση, αλλά εδώ που τα λεμέ λογικό είναι όταν κάτι γίνεται ξανά και ξανά, να γίνεται και καλύτερο.
Οικογενειακή φωτογραφία
Διαγωνισμός για το καλύτερο ποδήλατο
Παναγιώτης Γρηγορίου
Οι συμμετέχοντες για την καλύτερη ενδυμασία
Μία απο τις καλύτερες ομαδικές εμφανίσεις
Total outfit by Barbour :)
Οι συμμέτοχες φέτος ξεπέρασαν τις 250 (σχεδόν διπλάσιες από πέρυσι), οι ενδυμασίες ήταν ίσως καλύτερες από κάθε φορά, ενώ το εύρος των ηλικιών των συμμετεχόντων κυμάνθηκε από 9 μηνών έως 70+. Το νησί των Σπετσών ήταν και θα είναι ένα από τα ωραιότερα της Ελλάδος, το Ποσειδώνιο θα σε αφήνει πάντα άφωνο με το που το αντικρύζεις πλησιάζοντας στο λιμάνι, οι άνθρωποι του θα είναι πάντα από τους πιο εξαιρετικούς οικοδεσπότες, ενώ το ποδήλατο όπως λέγαμε πάντα, είναι κάτι που άμα το μάθεις δεν το ξεχνάς ποτέ...
Να είμαστε καλά και του χρόνου:)
Και μία απο τις πιο αγαπημένες μου φωτογραφίες