Δεν έχω χρόνο για να χωρίσω…

Εναλλακτικά ο τίτλος του άρθρου, θα μπορούσε να είναι: «Δεν έχω χρόνο για άλλο πόνο», αλλά προτίμησα να δώσω αυτόν που βλέπετε, μιας και έτσι ακριβώς ειπώθηκε από μια φίλη μου, την Τέταρτη που μας πέρασε.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, χωρίς ονόματα και χωρίς ακριβή περιγραφή της στιχομυθίας που συμμετείχα ενεργά.

Υπάρχουν, η αλήθεια είναι, πολλές στιγμές στο παρελθόν, όπου μέσα από κοριτσοσυζητήσεις, είχα ακούσει για σχέσεις που υπάρχουν απλά για να υπάρχουν, ή για ζευγάρια που δεν τολμά κάποιος να εγκαταλείψει μια τελειωμένη ή αρρωστημένη κατάσταση, για λόγους όπως η ανασφάλεια ή η συνήθεια της καθημερινότητας... Τώρα άκουσα και κάτι καινούργιο, ότι μια σχέση δεν μπορούσε να τελειώσει γιατί δεν υπήρχε ο κατάλληλος χρόνος. Και όταν λέμε για χρόνο, δεν εννοούμε το σωστό timing, αλλά την διάρκεια που απαιτείται για τα σωστά (αν μπορώ να τα αποκαλέσω έτσι) στάδια του χωρισμού. Να το συζητήσεις με τον άλλο, να του πεις γιατί δεν μπορείς να είσαι πια μαζί του και μετά ωραία και τίμια, να πάρει ο καθένας τον δρόμο του. Φυσικά αν υπάρχουν συναισθήματα, όλα τα παραπάνω δεν είναι τόσο απλά και επίσης αν είσαι εσύ αυτός που ακούει το πικρό αντίο, είναι ακόμα πιο δύσκολα. ΑΛΛΑ (με κεφαλαία) πως είναι δυνατόν να ξέρεις μέσα σου και απέξω σου οτι μία σχέση, η δική σου σχέση, εχει “τελειώσει” και απλά αφήνεις τον χρόνο να περνά, όχι για να την κάνει καλύτερη, όχι για να δώσεις μία ακόμα ευκαιρία αλλά επειδή πραγματικά δεν έχεις χρόνο, να μπεις σε αυτή την διαδικασία; Πιστεύω οτι η απάντηση χωρίζεται σε δύο σκέλη: α) Οτι όντως δεν υπάρχει η σωστή ποσότητα και ποιότητα χρόνου, για να λήξουμε κάτι όπως του αξίζει, ειδικά αν πρόκειται για μια μεγάλη αγάπη και β) οτι φοβόμαστε την μοναξιά και ότι «που να τρέχω τώρα να βρω κάτι άλλο»;

Για κανένα λόγο και για τίποτα από τα παραπάνω, δεν πιστεύω ότι πρέπει να τραβάμε κάτι από τα μαλλιά, όταν είναι τελειωμένη υπόθεση. Ειδικά μια σχέση στην οποία δεν υπάρχει κανένα καλό συναίσθημα, για να μην σας πω καμία φορά ότι δημιουργείται και απέχθεια και μίσος... Βλέπεις τον άλλο και σου την «σπάει» ή τσακώνεσαι για ανύπαρκτους/ ασήμαντους λόγους. Αν νομίζετε ότι κερδίζετε χρόνο, θα έλεγα ότι το μόνο που πετυχαίνετε είναι το ακριβώς αντίθετο. Χάνετε χρόνο πολύτιμο, για νέες εμπειρίες, νέες γνωριμίες και ίσως αυτόν το ένα που είναι εκεί εξω και σας αναζήτα. Δεν σας ζήτα κανείς να βιαστείτε, απλά να μην καθυστερείτε και κυρίως να μην κοροϊδεύετέ τον εαυτό σας και το άλλο, για κάτι που δεν έχει σωτήρια... Πιστέψτε με αν έχει, θα φανεί...

Καλό Σαββατοκύριακο με λίγη σκέψη λοιπόν....

Xxxxx

Επικοινωνείτε μαζί μου στο Facebook

Με ακολουθείτε στο Twitter

Θαυμάζετε τις φανταστικές μου φωτογραφίες στο Instagram