Τα δικά μου τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα

Καλημέρα και καλή μας εβδομάδα. Θα ήθελα να ξεκινήσω λέγοντας ένα «χρόνια πολλά» σε αυτό εδώ το blog, μιας και σήμερα κλείνει 3 χρόνια ύπαρξης. Μέσα από εδώ έχω μοιραστεί μαζί σας όλο αυτό το διάστημα διαφορά θέματα και προβληματισμούς που αφορούσαν σχέσεις, μόδα, διατροφή κ.α. Έχω σίγουρα όμως μοιραστεί μαζί σας και κάποιες πιο προσωπικές στιγμές μιας και θεωρώ ότι όταν μοιραζόμαστε μια δίκη μας ιστορία ή ακόμα και στιγμή, κάποιος υπάρχει εκεί έξω που την διαβάζει και χαμόγελα κρυφά μιας και ταυτίζεται μαζί σου. Σήμερα ξεκινά επίσημα η σχολική χρόνια! Εκεί που μέχρι πριν λίγα χρόνια θυμόμουν την δίκη μου πρώτη ημέρα στο σχολείο, έρχεται η αντικατάσταση της ανάμνησης αυτής από τα νέα μέλη της οικογένειας σου ή τα παιδιά των φίλων σου που ξεκινάνε αυτή την τόσο σημαντική «περιπέτεια» για την εξέλιξη τους.

Τι μου έχει μείνει όμως εμένα από τα σχολικά τα χρόνια; Θα ξεκινήσω με το εξής: Όταν ήμουν εκεί γύρω στο Γυμνάσιο θυμάμαι ότι άκουγα πού και πού το τραγούδι της Άννας Βίσση "Τα μαθητικά τα χρόνια" (ήδη μεγάλη επιτυχία από 90's) και μου άρεσε τόσο πολύ η μουσική και το ότι έλεγε κάτι για το σχολείο που πραγματικά δεν είχα δώσει ποτέ ιδιαίτερη σημασία στο νόημα των στίχων. Αυτό είναι κάτι που αντιλήφθηκα πολύ αργότερα, ίσως και μετά τα φοιτητικά χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι την ξεγνοιασιά, το «δεν με νοιάζει τίποτα σοβαρό» ακόμα και οι αθώοι έρωτες των παιδικών χρόνων δεν μοιάζουν σε τίποτα με όλα αυτά που έρχονται πολύ μετά. Παίζει σίγουρα ρόλο και η ηλικία, παίζει σίγουρα ρόλο και η εποχή. Στην δίκη μου την γενιά τουλάχιστον άντε να είχαμε κάποιο άγχος για να βρούμε πληροφορίες για κάποιο μάθημα ή για κάποιο αγόρι. Τώρα μπαίνεις απλά στο google για να δεις την ανάλυση κάποιου θεωρήματος στα μαθηματικά και στο Facebook για να μάθεις τα πάντα για αυτόν που σε ενδιαφέρει.

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, να μου επιτρέψει ο στιχουργός του κομματιού να αλλάξω σε αυτό το post τον στίχο και να τον αναδιατυπώσω γράφοντας "Τα δικά μου τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα".

Χωρίς καμία απογοήτευση για την νέα τάξη πραγμάτων στα σχολεία (άλλωστε άμα δεν έχεις ζήσει μια εποχή δεν έχεις κάτι να συγκρίνεις ή να ζηλέψεις) εύχομαι σε όσους διαβάζουν τον σημερινό μου κείμενο να εκμεταλλευτούν αυτά τα χρόνια της αθωότητας, τα σχολικά, μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Ρουφήξτε γνώση εντός και εκτός σχολείου, αποκτήστε εμπειρίες ζωής και ότι άλλο σας περνάει από το παιδικό/εφηβικό μυαλό. Μπορεί να υπάρχει ένα χάσμα λόγω της τεράστιας εξέλιξης της τεχνολογίας, αλλά αν μη τι άλλο μιλάμε για την πιο έξυπνη μέχρι και σήμερα μαθητική γενιά!

Σας φιλώ

Xxxx

Επικοινωνείτε μαζί μου στο Facebook

Με ακολουθείτε στο Twitter

Θαυμάζετε τις φανταστικές μου φωτογραφίες στο Instagram