Η επιλόχειος κατάθλιψη δεν είναι ένα καπρίτσιο μιας νέας μαμάς

Αγαπητή μανούλα,

Η προσμονή που είχες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έλαβε τέλος και έδωσε τη θέση της στο πλάσμα που ίσως κάπου κοντά σου κοιμάται, ενώ εσύ διαβάζεις αυτές τις γραμμές. Η φροντίδα του μωρού σου, οδηγεί σε μία αναγκαία συνεχή επαγρύπνηση που συχνά σε μπερδεύει. Η πίεση του να περιποιείσαι, αλλά και να αγαπάς απόλυτα αυτό το πανέμορφο κατά τα άλλα πλάσμα, το πλήρως εξαρτημένο απο εσένα, παίρνει τη μορφή πανικού. Συνειδητοποιείς πως η ζωή σου έχει αλλάξει. Νιώθεις διαφορετική, μοιάζεις διαφορετική, είσαι διαφορετική.

Η αλλοτινή αυτοπεποίθηση σου έχει αντικατασταθεί απο ένα νέο αίσθημα άγνοιας και αβεβαιότητας. Η εξάντληση, η αυπνία, οι πόνοι στο σώμα μετά τον τοκετό ή την καισαρική και επιπλέον, οι συνθήκες που δημιουργεί αυτή η πανδημία, σε επιβαρύνουν.

Τα βράδια είναι ατελείωτα και οι μέρες απλώς ρίχνουν φως σε έναν κόσμο που μοιάζει μάταιος.

Ονειρευόσουν αυτό το μωρό και είσαι γεννημένη για μαμά, μην το ξεχνάς. Ίσως να νιώθεις απόγνωση, αδιαφορία ή και εγκλωβισμένη σε έναν κόσμο που κυνηγούσες και τελικά σε φυλάκισε. Τα συμπτώματα της κατάθλιψής σου δεν είναι το καινούριο σου «Εγώ», είναι μόνο «Συμπτώματα», μην το ξεχνάς.

Δώσε άφεση στον εαυτό σου και χώρο.

Ζήτα στήριξη και βοήθεια όταν νιώσεις πως το χρειάζεσαι και βάλε προτεραιότητα εσένα. Μπορεί να σημαίνει ενα «όχι» σε μια ακόμα επίσκεψη από γνωστούς ή το «ναι» στην βοήθεια της πεθεράς σου που είχες ορκιστεί στον εαυτό σου πως δεν θα ζητήσεις. Δεν σε κάνει αδύναμη, σε κάνει καλύτερη μαμά.

Αν χρειάζεσαι μια γνώμη για την περιποίηση του μωρού σου, ζήτησέ την! Αν πάλι οι πολλές φωνές απο το περιβάλλον σου σε ζαλίζουν, τότε βάλε τις... στο αθόρυβο και ακολούθησε το αλάνθαστο ένστικτό σου.

Νομίζεις πως δεν θα είσαι ποτέ ξανά αυτή που ήσουν και θρηνείς για ό,τι έχασες; Σύντομα θα νιώσεις μια πρωτόγνωρη ολοκλήρωση που δεν μπορούσες να φανταστείς και θα είσαι πιο δυνατή από ποτέ. Πίστεψέ το.

Ίσως νιώθεις απέραντη μοναξιά μέσα στη θλίψη σου, όμως αν μιλήσεις σε κάποιον που εμπιστεύεσαι θα δεις πως δεν είσαι μόνη. Οι ανθρωποι που σε αγαπούν δεν θα σε κρίνουν. Θα διαπιστώσεις πως γυναίκες απο το στενό σου περιβάλλον, ίσως και το οικογενειακό, έχουν περάσει κάτι αντίστοιχο και τώρα είναι καλά. Μην διστάζεις να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Όταν μιλήσεις θα λυτρωθείς.

Πίστεψε στην ικανότητα σου να «θεραπευτείς» κι αν δεν βλέπεις φως μίλησε σε κάποιον ειδικό, θα σε ανακουφίσει και θα σε καθοδηγήσει. Πίστεψέ με είναι πιο ανώδυνο απο όσο νομίζεις. Ίσως το να μιλάς σε κάποιον ειδικό που δεν θα σε κρίνει, που ξέρεις οτι δεν θα το μοιραστεί και που στέκεται αντικειμενικός απέναντί σου, είναι ευκολότερο απο το να μιλήσεις σε κάποιον κοντινό σου.

Αν οι σκέψεις που κάνεις σε τρομάζουν, αν υπάρχουν στιγμές που νομίζεις πως θες να τρέξεις μακριά ή πως δεν αντέχεις άλλο, μην το βάλεις κάτω. Είναι η θλίψη που τις δημιουργεί, δεν σε χαρακτηρίζουν, δεν είναι αυτο που είσαι.

Μην ντρέπεσαι γι’ αυτά που νιώθεις και που σκέφτεσαι. Δεν το επέλεξες, δεν φταις. Δίνεις έναν αγώνα στο σκοτάδι αλλά θα βγεις, η μάλλον είσαι, ΝΙΚΗΤΡΙΑ.
Ξέρω πως νιώθεις, το’ χω νιώσει κι εγώ. Είσαι αρκετή και θα νικήσεις.

Με αγάπη,
Μια μανούλα σαν εσένα

Υ.Γ Αυτό είναι ένα κείμενο που μου έστειλε μια παλιά μου συμμαθήτρια θέλοντας να ενθαρρύνει τις γυναίκες που περνούν επιλόχειο κατάθλιψη. Δεν θα μπορούσε να αποτυπώσει καλύτερα τις σκέψεις της και την ευχαριστώ. Αφιερωμένο, λοιπόν, σε όλες εκείνες τις μανούλες που καθημερινά «παλεύουν» με τον εαυτό τους. Δεν είστε μόνες σας να το ξέρετε! Σύντομα θα έρθουν καλύτερες μέρες!

Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ