Πώς είναι να έχουν ΟΛΟΙ άποψη για τη δουλειά/ ζωή σου!

Κάθε λεπτό ήταν και μάθημα. Το μεγαλύτερο; «Νικόλα, εμείς εδώ δεν βγάζουμε ντομάτες. Αν βγάζαμε ντομάτες θα ήταν απλά τα πράγματα. Η ντομάτα είτε είναι καλή, είτε μάπα… Άρα θα ήξερες αν κάνεις καλά τη δουλειά σου. Εδώ, στη δική μας δουλειά, όλοι έχουν… άποψη. Κι όλοι δίκιο!», μου είπε… Κι όσο περνάει ο καιρός, τόσο τον καταλαβαίνω. Και το γράφει αυτό ένας τύπος που ήθελε να γίνει δημοσιογράφος, όσο θυμάται τον εαυτό του. Δεν ήξερα όμως ότι κάποτε θα βγουν τα… social media.

Εκεί που ο κάθε «πικραμένος» θα έχει γνώμη για το πώς δουλεύεις, αν μιλάς πολύ ή λίγο στην τηλεόραση, αν ρωτάς τα… σωστά πράγματα σε μια συνέντευξη, αν βάζεις ωραία τραγούδια στο ραδιόφωνο, αν γράφεις καλά…

Λάθος. Αν συμφωνεί/εγκρίνει αυτά που γράφεις! Και μάντεψε: Αυτός, ναι, ο πικραμένος θα τα έκανε σίγουρα όλα καλύτερα…

Κι επειδή θα τα έκανε όλα καλύτερα, μπορεί να μπει στο Facebook, Ιnstagram, twitter και να σε… λούσει με ό,τι έχει μέσα στη μαύρη ψυχή του. Και -πάλι- μάντεψε: Αν εσύ του απαντήσεις, θα βγεις λάθος. Δηλαδή, επειδή κάποιοι κάνουν μια δουλειά που αφορά στο δημόσιο λόγο πρέπει να γίνουν… αναίσθητοι. Να μην απαντούν ποτέ και τίποτα σε κανέναν. Απαιτούμε από τον δημοσιογράφο κοκ ευαισθησία σε όλα αλλά ταυτόχρονα αναισθησία στις αντιδράσεις… Δηλαδή να έχουν όλοι, ακόμη και οι πιο συμπλεγματικοί άποψη για σένα αλλά εσύ να μην έχεις το δικαίωμα ούτε καν να υπερασπιστείς τον εαυτό σου ή έστω να ανταποδώσεις το «μπινελίκι»…

Επίσης θα πρέπει να ακούς από απολύτως… ΑΣΧΕΤΟΥΣ με το όποιο αντικείμενο που ασχολείσαι εσύ τύπους, να σου λένε πώς να κάνεις τη δουλειά σου. Δηλαδή αυτό που εσύ ασχολείσαι καθημερινά, έχεις σπουδάσει κοκ. Κι αυτό όχι μόνο στα social media. Στις δουλειές. Άλλη κατάρα κι αυτή. Μεγάλη. Ε, λοιπόν στον κόσμο των φελλών, ας είσαι το βαρίδι. Ας είσαι δηλαδή αυτός που χαλάει τη μανέστρα… Που αλλάζει τη συνταγή του «ναι και με χαμόγελο». Του χαζοχαρούμενου/ης που ζει και βασιλεύει… Που σέβεται τη δουλειά του και τον εαυτό του. Που σέβεται τη ζωή του κι όσα έχει θυσιάσει για να φτάσει κάπου. Γιατί καλές οι εκπτώσεις αλλά όταν η… τιμή σου πέσει πολύ, παύουν να λέγονται εκπτώσεις.

Λέγεται πια ξεπούλημα. Μην ξεπουλιέστε. Για τίποτα και για κανέναν λόγο. Και μην σας παρασύρει το… κύμα. Ακόμη κι αν φαινομενικά είναι τσουνάμι. Δεν είναι. Αν μείνεις στη θέση σου, σταθερός, την πρώτη φορά θα μείνεις για πάντα. Να το θυμάσαι.