Οι σκέψεις μου δεν είναι σε καραντίνα...

Γεια σας και πάλι αγαπημένες μου,

Διανύουμε μέρες δύσκολες , όλες το γνωρίζουμε αυτό..

Η προσαρμογή στα καινούρια δεδομένα δεν είναι εύκολη για αρκετούς, είναι όμως αναγκαία και υποχρεωτική για να μπορέσουμε να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας αλλά και τον συνάνθρωπό μας.

Ναι τον συνάνθρωπο, γιατί και εκείνος έχει οικογένεια , παιδιά, γονείς συγγενείς. Πρέπει να σταματήσουμε να νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα και ότι δεν μας αγγίζει εμάς αυτή η κατάσταση. Να σταματήσουμε τη «μαγκιά» του « έλα μωρέ δε θα πάθω τίποτα γιατί να βάλω μάσκα» ή «έλα εντάξει τώρα μην είμαστε υπερβολικοί πάμε μια βόλτα για καφέ»

Ποιος καφές και ποια βόλτα; Καθημερινά τα κρούσματα αυξάνονται στην Ελλάδα και στην Ιταλία αυτό που συμβαίνει με τόσους θανάτους καθημερινά πραγματικά δεν μπορώ να το πιστέψω. Κάθε μέρα ξυπνάω και εύχομαι να μην έχει πεθάνει άλλος άνθρωπος, εύχομαι όσοι νοσούν να γίνουν καλά και αυτή η κατάσταση να σταματήσει…

Είμαι σίγουρη πως ο περισσότερος κόσμος σκέφτεται το ίδιο. Σίγουρα θα υπάρχουν και κάποιοι ανεγκέφαλοι που απλά δεν τους νοιάζει…

Όμως αναρωτιέμαι , έχετε προσπαθήσει να αξιοποιήσετε την καλή πλευρά αυτής της κατάστασης; Πέρα από τις διάφορες αστείες εικόνες και βίντεο που κυκλοφορούν για να ευθυμήσει ο κόσμος ,( εμένα προσωπικά με κουράζει πια αυτή η γελοιοποίηση της κατάστασης, οκ κάποια ήταν αστεία αλλά πλέον έχει παραγίνει με τα σχόλια για τα χαρτιά , αντισηπτικά και την καραντίνα γενικότερα). Έχετε σκεφτεί ότι επιτέλους , έστω και για άσχημο λόγο, είμαστε στο σπίτι 24 ώρες και έχουμε όλο το χρόνο που πάντα αναζητούσαμε να κάνουμε πράγματα για εμάς; Να μείνουμε με τα παιδιά μας, να παίξουμε χωρίς να έχουμε το άγχος ότι πρέπει να προλάβουμε να δουλέψουμε, να τρέξουμε, να φύγουμε, να μαγειρέψουμε να καθαρίσουμε, να κοιμηθούμε. Μπορούμε να κάνουμε όλα αυτά τα οποία δεν βρίσκαμε χρόνο να κάνουμε και όλο δεν προλαβαίναμε..

Νιώθω ότι το σύμπαν προσπαθεί να μας δώσει ένα μήνυμα.. Να σταματήσουμε για λίγο, να σκεφτούμε, να αφουγκραστούμε τη φύση να αφήσουμε τον κόσμο και το περιβάλλον να αναπνεύσει.. Θα μου πείτε έπρεπε να πεθάνουν τόσοι άνθρωποι για να γίνει αυτό; Συμφωνώ δε θα έπρεπε αλλά κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη φύση και τη θέληση της. Τα βάλαμε πολλές φορές μαζί της, προσπαθήσαμε να τη δαμάσουμε και αυτό που καταφέραμε είναι να τη διαλύουμε καθημερινά .. Να χαλάμε ό,τι όμορφο μας προσφέρει απλόχερα μόνο και μόνο για να ικανοποιούμε τη δική μας υπέρμετρη απληστία.

Κάπου εδώ πρέπει να μπει μια τελεία. Κάπου εδώ απλά σταματάμε και περιμένουμε. Περιμένουμε στο σπίτι μας , αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας , είναι πάνω από εμάς όλο αυτό που συμβαίνει και πρέπει να φανούμε δυνατοί να το ξεπεράσουμε χωρίς να βαδίσουμε επιθετικά. Απλά να μείνουμε ενωμένοι και στα σπίτια μας.

Ίσως τελικά αν το σκεφτείτε δεν είναι και τόσο κακό αυτό που μας ζητάει η φύση…

Καλή δύναμη σε όλες σας!

Σας φιλώ και τα λέμε στο επόμενο MLvlog!