Marc Jacobs: Βραβείο ζωής, καρδιά έφηβου
Πρόσφατα ο Marc Jacobs βραβεύτηκε για την συνολική του προσφορά στον χώρο της αμερικανικής μόδας με ένα βραβείο που συνήθως δίνεται σε πολύ ηλικιωμένους σχεδιαστές λίγο πριν χαιρετήσουν για πάντα τον μάταιο τούτο κόσμο.
Αλλά να μου πεις ο Jacobs δεν είναι και ο κανόνας -είναι μόνο 48- μάλλον η εξαίρεση είναι αλλά και ένα προσωπικό στοίχημα της Anna Wintour. Από την αρχή της καριέρας του τον υποστήριξε, με αποτέλεσμα να τον «επιβάλει» σχεδόν στον όμιλο LVMH ώστε να αναλάβει αποκλειστικά να σχεδιάζει για τον μέχρι τότε σκονισμένο γαλλικό οίκο δερμάτινων μπαούλων και βαλιτσών Louis Vuitton. Αν και οι τσάντες -με τη μορφή που έχουν σήμερα- ήρθαν πολύ αργότερα κατάφερε σε μία δεκαπενταετία όχι μόνο να παρουσιάζει εξαιρετικές συλλογές ρούχων και αξεσουάρ, αλλά και να συνεργαστεί με τρομερούς καλλιτέχνες με αποτέλεσμα ετήσιο τζίρο που κατατάσσει την εταιρία «Louis Vuitton by Marc Jacobs» μόνιμα στο top 3 των πιο επιτυχημένων οίκων πολυτελείας στον κόσμο.
O ίδιος δήλωσε πρόσφατα: «Μετά τo τελευταίο show που κάναμε με όλα αυτά τα υπέροχα σκηνικά, το concept που από μόνο του έκανε καμπάνια, τα ασανσέρ, τα super models, τα υπέροχα ρούχα, ειλικρινά δεν ξέρω πλέον τι μπορώ να κάνω παραπάνω για να το ξεπεράσω στην επόμενη παρουσίαση. Βέβαια κάθε φορά τα ίδια λέω και συνήθως δύο εβδομάδες μετά το τέλος της κάθε επίδειξης τρέχω μέσα στο γραφείο πάνω κάτω και αναρωτιέμαι: τι θα κάνουμε, τι θα κάνουμε στο επόμενο show. Απορώ γιατί το κάνω αυτό στον εαυτό μου».
«Οι παροχές που έχεις δουλεύοντας για έναν οίκο σαν τον Louis Vuitton είναι αμέτρητες. Ό,τι ζητήσω τις περισσότερες φορές γίνεται. Έχω μία «μυστική», σχεδόν, κάρτα που μου επιτρέπει να κάνω τα πάντα, να στήνω εντυπωσιακά σκηνικά να παρουσιάζω κολεξιόν prêt-à-porter αλλά με πολύ σκέψη και δουλειά όχι μόνο για τα ρούχα αλλά και για την παρουσίαση»
«Λατρεύω τις γυναίκες σχεδιάστριες. Schiaparelli, Vionnet, Chanel, Vivienne Westwood, Rei Cawacubo. Βέβαια, αυτή που πραγματικά θέτει πλέον νέα στάνταρ, υπεραγαπώ και σέβομαι για την δημιουργικότητα της είναι η Miuccia Prada. Έχει μία τρομερή πνευματική ισορροπία ώστε να συνδυάζει το εκκεντρικό με την παραδοσιακή ραφή και τεχνογνωσία, αλλά και την τρυφερότητα με την σκληράδα. Οι συλλογές της έχουν ένα χαρακτήρα νεανικό αλλά ποτέ πρόστυχο με ένα πολύ αθώο sex appeal. H Miuccia έχει όλα όσα λατρεύω στη μόδα».
«Το να δίνεις παραπάνω σημασία στις κριτικές ή τα social media είναι σαν να ξεχνάς ότι δεν μπορούν όλοι να τα ξέρουν όλα. Οι κριτικοί πολλές φορές γράφουν ανάλογα με τη διάθεσή τους και αν έβρεξε ή χιόνισε, αν άργησε ή ξεκίνησε στην ώρα του το show. Είναι γνωστό ότι είναι ελάχιστοι οι κριτικοί μόδας που σέβομαι και εκτιμώ. Μία γυναίκα θα αγοράσει ό,τι της αρέσει γιατί το είδε και της άρεσε όχι γιατί διάβασε καλή ή κακή κριτική»
«Το twitter είναι και αυτό ένα μέσο. Δεν μπορώ να σπαταλάω χρόνο και να μιλάω με δασκάλους ή θαυμαστές για το αν η συλλογή ήταν καλή ή κακή και τι μπορεί να σημαίνει για αυτούς ή την κοινωνία. Πρέπει η μόδα να κρατάει την αποκλειστικότητα της στους επαγγελματίες που την παράγουν και την ζουν για να μην χάσει τη δυναμική της. Άλλο socializing και άλλο αμέτρητες ώρες να εξηγήσεις αυτό που νιώθεις ενστικτωδώς για κάθε σου κολεξιόν σε οποιονδήποτε σε ρωτάει».
Λίγα λόγια και σταράτα.
