Η επόμενη μέρα της μόδας: γιατί η «fast fashion» αποτελεί ήδη παρελθόν

O Giorgio Armani δημοσίευσε πριν από αρκετές ημέρες μία επιστολή στα ιταλικά μέσα ενημέρωσης όπου μεταξύ αγανάκτησης, προβληματισμού και συνειδητοποίησης έβρισκε μία ευκαιρία ο κόσμος της μόδας να αλλάξει προς το καλύτερο μετά την πανδημία και το αναγκαστικό lockdown. «Μας δίνεται μία ευκαιρία να ρίξουμε τους ρυθμούς μας και να ιεραρχήσουμε ξανά τα πράγματα που έχουν πραγματικά σημασία. Οι καλοκαιρινές μας συλλογές μετά το κλείσιμο των καταστημάτων θα μείνουν διαθέσιμες στο κοινό μέχρι τον Σεπτέμβριο και έτσι πρέπει να κυλούν οι ρυθμοί από εδώ και πέρα. Αρκετά με τη ‘μόδα’ ΄ως μέσο δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας. Αρκετά με τα cruise shows σε διάφορα μέρη του κόσμου και την τρομερή σπατάλη χρημάτων. Ήρθε η ώρα να επανεξετάσουμε την αυθεντικότητα πίσω από την έμπνευση και τις δημιουργίες μας και να δώσουμε στην παραγωγή μας ανθρωποκεντρική κατεύθυνση», έγραψε μεταξύ άλλων ο διάσημο Ιταλός σχεδιαστής μόδας.

Το παράδειγμά του με το «σακάκι που μένει στο κατάστημα και μετά εξαφανίζεται για να το διαδεχτεί ένα άλλο παρόμοιο, νέο σακάκι» έγινε σχεδόν viral, δείχνοντας την κατεύθυνση προς την οποία θα κινηθούν μεγάλοι Οίκοι Μόδας αλλά και πιο μικρά fashion brands από εδώ και μετά: λιγότερες και μικρότερες συλλογές κάθε χρόνο, με ποιοτικά και διαχρονικά κομμάτια.


Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και η Miuccia Prada και Donatella Versace με την τελευταία να δηλώνει πως «η μόδα μέχρι σήμερα με τη συνεχή ανανέωση των trends, ζούσε για το εφήμερο. Σπαταλιόντουσαν χρήματα για extravagant shows και οι σχεδιαστές είχαν μόνιμα το άγχος να ‘ξεπεράσουν’ ο ένας τον άλλον και να εντυπωσιάσουν προκειμένου να παρασύρουν το κοινό στην αλόγιστη κατανάλωση». Η επόμενη μέρα θα πρέπει να τους βρει όλους πιο κοντά στην λογική του slow fashion κινήματος. Να παράγουν ρούχα που να έχουν ταυτότητα και να μπορούν να «καταναλωθούν» οποιαδήποτε στιγμή. Ουσία όχι ποσότητα, ποιότητα όχι ταχύτητα. Επιστροφή σε vintage θησαυρούς και all time classic pieces.

Δεν είναι και λίγοι εκείνοι οι Οίκοι Μόδας που σκέφτονται σοβαρά να μεταφέρουν τα εργοστάσια παραγωγής τους από την Κίνα στην Ευρώπη. Έτσι θα μπορούν να ελέγξουν τους ρυθμούς κατασκευής των ρούχων τους σε περίπτωση αντίστοιχου lockdown και κλεισίματος των συνόρων αλλά και να ενισχύσουν τις τοπικές οικονομίες των χωρών τους.


Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να υποστηρίξουμε πως μία πανδημία μπορεί να προσφέρει κάτι καλό στην ανθρωπότητα, αλλά σε μία βιομηχανία που κινείται με φρενήρεις ρυθμούς, μία μικρή, παροδική παύση και μία νέα ιεράρχηση στόχων και προτεραιοτήτων μπορεί να βγει και σε καλό, γιατί το να «ρίχνεις ταχύτητες» δεν σημαίνει υποχρεωτικά πως «σταματάς», αλλά πως μαθαίνεις να κινείσαι διαφορετικά.
Δες επίσης: Tο virtual fashion show είναι γεγονός! (video)