Steve Madden: Το κακό παιδί της μόδας μιλάει για τα «φαντάσματα» της ζωής του
Ο σχεδιαστής παπουτσιών δηλώνει μετανιωμένος για τη συμπεριφορά του στο παρελθόν.
Ο Steve Madden γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη. Η αγάπη του για τα παπούτσια δεν άργησε να εμφανιστεί, αφού ήδη από όταν πήγαινε ακόμη στο σχολείο ξεκίνησε να δουλεύει σε ένα κατάστημα υποδημάτων και συνειδητοποίησε πόσο του αρέσει ο χώρος. Μετά τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Miami, επέστρεψε στη γενέτειρά του, όπου και πουλούσε παπούτσια για δύο χρόνια. Σχεδόν για μία δεκαετία δούλευε για την εταιρεία L. J. Simone και, έπειτα, το 1990, ίδρυσε τη δική του επιχείρηση, Steve Madden, Ltd. Έφτιαξε 500 ζευγάρια παπούτσια, τα οποία πουλούσε από το πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου του.
Η συνεργασία του με την Stratton Oakmont μετά την ίδρυση του πρώτου καταστήματος, ωστόσο, τον οδήγησε σε φυλάκιση 31 μηνών λόγω παράνομων συναλλαγών μαζί της. Ο ίδιος αναγκάστηκε να παραιτηθεί από πρόεδρος της εταιρείας του, αλλά διατήρησε τον τίτλο του creative director μετά την αποφυλάκισή του. Και, μπορεί μέχρι σήμερα να αποτελεί μία αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, αλλά το bad boy της μόδας συνεχίζει να αποτελεί για πολλές γυναίκες έναν από τους αγαπημένους τους σχεδιαστές.
Ο Αμερικανός σχεδιαστής μίλησε στη Vogue της Αυστραλίας με αφορμή τα απομνημονεύματά του The Cobbler και ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός, μη διστάζοντας ακόμα και να αναφερθεί στις καταχρήσεις ουσιών που έκανε όταν μετακόμισε στο διαμέρισμά του στο Greenwich Village.
«… Έκανα πολλά ναρκωτικά σε εκείνο το διαμέρισμα. Αν αυτοί οι τοίχοι μπορούσαν να μιλήσουν…», είπε.
Δηλώνει, όμως, μετανιωμένος για τη συμπεριφορά του, τόσο για τον εθισμό όσο και για παράνομες δραστηριότητες που τον οδήγησαν στη φυλακή. «Δεν είμαι περήφανος για τη συμπεριφορά μου. Πλήρωσα για τα λάθη μου και προσπάθησα να μάθω από αυτά. Δεν κοιτάω πίσω και λέω ότι είμαι αθώος»
Δεν παρέλειψε να αναφερθεί μέχρι και στις Kardashians μιλώντας για τη συναισθηματική του κατάσταση, σημειώνοντας ότι μπορεί να καταλάβει αν αυτή είναι καλή από την άποψή του πάνω στην οικογένεια.
«Αν είμαι σε κατάσταση που λέω ‘ναι, είναι καλή για σένα, πάνω τους Kim’, τότε ξέρω ότι είμαι σε υγιές μέρος. Αλλά, αν τις μισώ, τύπου ‘Γιατί βγάζετε όλα αυτά τα χρήματα;’, τότε ξέρω ότι δεν είμαι σε καλή κατάσταση. Οπότε αυτό είναι συνήθως το βαρόμετρο»
