John Galliano: Αποχαιρέτησε τη «δική» του βασίλισσα Ελισάβετ αποκαλύπτοντας την ιδιαίτερη σχέση τους
Με ένα άρθρο που έγραψε ο ίδιος στο περιοδικό Vogue μίλησε για την άγνωστη σύνδεση του με τη βασίλισσα Ελισάβετ.
Είναι πολλά που δεν γνωρίζουμε γύρω από την προσωπικότητα και την έμπνευση των αγαπημένων μας designers. Προσωπικά θαυμάζω τον John Galliano και έχει υπάρξει ένας από τους κύριους λόγους που ασχολήθηκα με τη μόδα, βλέποντας τις δημιουργίες του, αλλά πολύ περισσότερο το όραμα του, που μεταμόρφωσε τον οίκο Dior. Σήμερα, ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Maison Margiela, ένας οίκος που κατά τη γνώμη μου του ταιριάζει γάντι, συνεχίζει να ταράζει τα νερά με την ανεξάντλητη φαντασία του.
Αυτό που δεν περίμενα, όμως, σίγουρα να δω από τον εκκεντρικό John Galliano, είναι ένα αφιερωματικό άρθρο, γραμμένο από τον ίδιο, προς τιμήν της βασίλισσας Ελισάβετ. Γνώριζα, φυσικά, ότι ο Galliano τιμήθηκε με το CBE Award από την ίδια τη βασίλισσα, αλλά όπως αποκάλυψε ο ίδιος για εκείνον, η «Λίλιμπετ», σήμαινε κάτι πολύ παραπάνω. Ήταν ένα σύμβολο ασφάλειας και σταθερότητας για εκείνον και την οικογένεια του, όταν πρωτοέφτασε τη δεκαετία του 70 στο Λονδίνο από το Γιβραλτάρ. Το χριστουγεννιάτικο διάγγελμα της ήταν για αυτούς μία σταθερά, την οποία συνέχιζε μέχρι και σήμερα ο γνωστός σχεδιαστής.
«Η Μεγαλειότητά της ήταν ένας φάρος της βρετανικής ταυτότητας, ντυμένη με χρώματα χαράς και αισιοδοξίας. Αυτό είναι ξεκάθαρα δικό της δημιούργημα—η ιδέα να φορέσει αυτά τα έντονα χρώματα, για να μπορέσουμε να πάρουμε μια γεύση από το κίτρινο του καναρινιού ή το μπλε της λεβάντας, να μπορέσουμε να την ξεχωρίσουμε στα πλήθη και να πούμε φεύγοντας: «Είδα τη βασίλισσα! Είδα τη Βασίλισσα!». Αυτό αποκαλύπτει την αίσθηση τόσο του καθήκοντός της, όσο και του πώς ήθελε να παρουσιάζεται στους υπηκόους της. Δεν υπήρχε, απλά, κανένας άλλος σαν αυτήν.»
Η βασίλισσα Ελισάβετ στο mood board του John Galliano; Κι όμως!
«Πάντα περιστοιχιζόμουν από πορτρέτα της,» έγραψε ο John Galliano στο άρθρο του για τη Vogue Runway, θέλοντας να μιλήσει για την επιρροή της παρουσίας της και της εικόνας της στο έργο του, ένα κομμάτι εντελώς άγνωστο για τους περισσότερους. «Δεν την ακούγαμε συχνά να μιλάει, αλλά τα ρούχα και τα κοσμήματά της έλεγαν χίλιες ιστορίες. Δανειζόμαι συχνά εικόνες από το στυλ της και έχω παίξει με αυτό: για μένα είναι σαν το χτύπο της καρδιάς, η απόλυτη αίσθηση της παράδοσης».
«Ακόμα και σήμερα, που βρίσκομαι στον οίκο Maison Margiela υπάρχουν πάντα φωτογραφίες της βασιλικής οικογένειας στα mood boards μου - από αγώνες και το Trooping the Colour. Μου αρέσει να πηγαινοέρχομαι σε διαφορετικές εποχές, και μερικές φορές να εξηγώ τη βρετανική αριστοκρατία —ή το κυνήγι, τη σκοποβολή και το ψάρεμα, και γιατί αυτά τα υφάσματα είναι σχετικά, ή το Hunting Pink ή γιατί κάτι έχει φόδρα στο Tattersall— στα νεότερα μέλη της ομάδας μου. Η αγάπη μου για τα βρετανικά υφάσματα ή τα υφαντά είναι εμπνευσμένη από αυτήν, αν και μου αρέσει να δημιουργώ ένα πιο ανατρεπτικό αποτέλεσμα! Το Land Rover, το μαντήλι της, τα corgi, το jacket Barbour. Δηλαδή, ναι, ναι, ναι! Nομίζω ότι όλα αυτά τα στοιχεία υπήρξαν μια επιρροή για όλους τους δημιουργούς, αν μπορώ να πω κάτι τόσο τολμηρό. Είναι όλα τους τόσο διαχρονικά, που θα μπορούσαν να είναι μέρος μιας σύντομης συλλογής την περασμένη εβδομάδα ή και πριν από είκοσι χρόνια. Παράδοση, παράδοση πάντα, όχι;».
Από εκείνη εμπνεύστηκε τα θρυλικά jackets της συλλογής «Olivia The Filibuster» το 1993, όταν η Kate Moss έγινε η απόλυτη μούσα του και εμφανίστηκε στο catwalk με ένα σακάκι εμπνευσμένο από τη βρετανική σημαία, που σημάδεψε τα 90s και τη μόδα για πάντα. Όλα βγάζουν νόημα για εκείνον υπό το βλέμμα της αγαπημένης του βασίλισσας και όλα δείχνουν ότι είναι μία σχέση, που δεν θα σταματήσει εδώ, ακόμη και αφού εκείνη έφυγε από τη ζωή.