Κορυφαία πρακτορεία «ανακαλύπτουν» μοντέλα σε μία από τις μεγαλύτερες δομές προσφύγων στον κόσμο

Ναταλία Κατσακιώρη
Κορυφαία πρακτορεία «ανακαλύπτουν» μοντέλα σε μία από τις μεγαλύτερες δομές προσφύγων στον κόσμο

Η σοκαριστική είδηση αποκαλύφθηκε μέσα από ρεπορτάζ των Sunday Times. Και τα πρακτορεία άρχισαν το «greenwashing».

⁠Συνήθως οι μεγάλοι οίκοι μόδας και τα αντίστοιχα γνωστά fashion brands χρησιμοποιούν το greenwashing για να σκεπάσουν τυχόν παρανομίες και «παραλήψεις» τους σε σχέση με το εργασιακό δίκαιο των ανθρώπων που μοχθούν, για να κατασκευάσουν τόνους ρούχων και αξεσουάρ. Τι θα έλεγες, όμως, αν μάθαινες ότι μια αντίστοιχη πρακτική χρησιμοποιείται από κορυφαία πρακτορεία μοντέλων, που καταπατούν τα εργασιακά δικαιώματα νεαρών γυναικών από μία δομή προσφύγων στην Κένυα;

Balmain-S24-058.jpg

Μία σοκαριστική έρευνα των The Sunday Times αποκάλυψε το γεγονός, ανακαλύπτοντας νεαρά κορίτσια, τα οποία μίλησαν στους δημοσιογράφους και περιέγραψαν όλη τη διαδικασία της μεταφοράς τους στην Ευρώπη από κορυφαία agencies, τη συμμετοχή σε castings και shows διάσημων οίκων, χωρίς τελικά να καταφέρουν να πληρωθούν όπως θα άξιζε σε κάθε νόμιμα εργαζόμενο. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.

Dolce-Gabbana-S24-013.jpg

Η Chemena Kamali είναι η νέα creative director του οίκου Chloé και συνεχίζει το γυναικείο σερί του

Saint-Laurent-S24-004.jpg

Από τις προσφυγικές της Κένυας στα catwalks της Ευρώπης -και πάλι πίσω.

Μια αποκλειστική έρευνα των Sunday Times απέδειξε ότι κορυφαίες εταιρείες μόδας χρησιμοποιούν μοντέλα, τα οποία στην πραγματικότητα έχουν στρατολογηθεί από προσφυγικούς καταυλισμούς. Δεκάδες μοντέλα μίλησαν στους δημοσιογράφους οτυ μέσου, ενώ κάποιες γυναίκες εξακολουθούν να εργάζονται ακόμη και αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, με διάφορες ευκαιρίες οικονομικής επιτυχίας, ενώ άλλες δυστυχώς έχουν ήδη επιστρέψει στους καταυλισμούς χωρίς να καταφέρουν να κάνουν το βήμα.

Το Kakuma στην Κένυα είναι ένας από τους μεγαλύτερους καταυλισμούς προσφύγων στον κόσμο. Διοικείται από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) και φιλοξενεί 280.000 ανθρώπους. Περισσότεροι από τους μισούς είναι από το Νότιο Σουδάν, τη φτωχότερη χώρα του κόσμου, ένα μέρος όπου εκατομμύρια άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και εκτοπιστεί εν μέσω του εμφυλίου και του φυλετικού πολέμου που μαίνονται για χρόνια.

https://www.instagram.com/p/CyIV48Bs2wc/

Οι scouters, λοιπόν, που συνήθως είναι ντόπιοι, αναζητούν ταλέντα και στέλνουν φωτογραφίες στους ευρωπαίους προϊστάμενους τους, χιλιάδες μίλια μακριά, αναζητώντας αν κάποιες από τις γυναίκες των δομών διατηρούν ίσως και λογαριασμούς στα social media, για να τσεκάρουν την εμφάνισή τους. Όπως είναι κατανοητό σε όλους μας φυσικά, τόσοι οι νεαρές γυναίκες αλλά και οι άντρες που ζουν πιθανότατα ακόμη και χρόνια σε μια τέτοια δομή, θέλουν απεγνωσμένα να μπουν στον κόσμο του modelling, βλέποντας το ως έναν -ίσως και τον μοναδικό τους- τρόπο διαφυγής από μια πραγματικότητα, που τους χωρίζει από το σωτήριο στο μυαλό τους ευρωπαϊκό έδαφος.

Τα πρακτορεία που προμηθεύονται ταλέντα από τον καταυλισμό, και πιο συγκεριμένα μιλάμε για το Select agency, ένα από τα πιο γνωστά πρακτορεία στον κόσμο, δήλωσαν ότι η στρατολόγηση από τον Kakuma σημαίνει ότι δίνουν στην πραγματικότητα στους πρόσφυγες μια καλύτερη ευκαιρία ζωής, ενώ παράλληλα τα catwalks προωθούν τη διαφορετικότητα.⁠ Ο διευθύνων σύμβουλος του Select επισκέφτηκε μάλιστα ο ίδιος ένα ξενοδοχείο λίγο έξω από τον Kakuma φέτος το καλοκαίρι, λίγο πριν τα fashion weeks, για να βρει ταλέντα και χρησιμοποιούσε μια μεζούρα, για να ελέγξει τις σωστές ή λάθος διαστάσεις των μοντέλων.⁠ Ο ίδιος μεταξύ άλλων είπε ότι «τα μοντέλα έρχονται στα shows για τρεις έως τέσσερις εβδομάδες. Μετά επιστρέφουν σπίτι» και ότι είναι απόλυτα σαφές ότι δεν μεταφέρονται μόνιμα στην Ευρώπη. Η εταιρεία, μάλιστα, εμφανίζεται να χάνει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και λίρες για μη ανακτήσιμες προκαταβολές μοντέλων κάθε χρόνο.

Οι μαρτυρίες των κοριτσιών στους καταυλισμούς από την άλλη μιλάνε για ολιγοήμερα ταξίδια που δεν κατέληξαν πουθενά, για αμοιβές που δεν έλαβαν ποτέ, για συμβόλαια στα οποία δεν κατάλαβαν ποτέ τους όρους, για χαμένα και τσακισμένα όνειρα με τα οποία επέστρεψαν από την Ευρώπη, η οποία δεν τους εξασφάλισε ούτε καν ένα χρηματικό ποσό που θα μπορούσε να βοηθήσει την αδιανόητη κατάσταση φτώχιας που βιώνουν, αλλά οι περισσότερες βρέθηκαν μάλιστα με χρέη κάποιων χιλιάδων ευρώ, που όπως δήλωσαν και στο Select, «αναλαμβάνει» το πρακτορείο.

Και όλα αυτά για να πετύχουμε το πολυπόθητο diversity. Για να γίνουμε ανθρωπιστές της μίας ώρας, χωρίς να ψάξουμε ποτέ την ιστορία και την προέλευση όλων αυτών των κοριτσιών που βλέπουμε ντυμένα με λαμπερά ρούχα και τακούνια, να περπατάνε μπροστά μας χωρίς κάποια παραπάνω ταυτότητα. Η στιγμή, όμως, έφτασε. Η στιγμή να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, να βρεθούμε μπροστά στα πεπραγμένα μας και να δούμε τι κοστίζει πραγματικά στις νεαρές Αφρικανές η τόσο political correct διαφορετικότητά μας.