Η Sarah Jessica Parker δημοσιογράφος

Για το περιοδικό Interview η πρωταγωνίστρια του Sex And The City (και μούσα του Alexander McQueen) συναντήθηκε στο Λονδίνο με την Sarah Burton, η οποία μετά το θάνατο του Lee McQueen συνεχίζει το έργο του μέντορά της με τον καλύτερο τρόπο και αναδεικνύεται σε ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά της fashion industry.


Sarah Jessica Parker: Αντί να πάμε πίσω στο παρελθόν, σκέφτηκα να ξεκινήσουμε από το σήμερα, αυτό που κάνεις τώρα. Που βρίσκεσαι στο σχεδιασμό της καινούριας σου συλλογής;
Sarah Burton: Μόλις σήμερα ξεκίνησα να δουλεύω πάνω στο επόμενο show, κυριολεκτικά. Προσπαθούμε να βρούμε το σωστό feeling για το τι να κάνουμε, πράγμα που είναι διασκεδαστικό αλλά και βασανιστικό.

SJP: Για όλους εμάς που δεν γνωρίζουμε, πώς είναι αυτή η διαδικασία; Μαζεύεστε όλοι και κάποιος λέει "Σκέφτηκα το χρώμα της λεβάντας" και το συζητάτε;
SB: Είναι μια πολύ ζωντανή διαδικασία. Κάθομαι με την ομάδα μου και ρίχνουμε ιδέες στο τραπέζι. Μιλάω με την Camilla Nickerson, τη στυλίστρια με την οποία συνεργάζομαι, και μαζί αποφασίζουμε ποια θα είναι η γυναίκα της επόμενης σεζόν και πού κινείται. Στη συνέχεια κοιτάζουμε υφάσματα, prints και χρώματα. Το υπέροχο είναι ότι η έμπνευση έρχεται από παντού. Η διαδικασία τροφοδοτείται από πολλά διαφορετικά πράγματα και αλλάζει συνέχεια.

SJP: Και είναι μοναδικά; Γιατί ένα από τα πράγματα που έχουμε συζητήσει στο παρελθόν είναι ότι αυτό που κάνει τον οίκο να ξεχωρίζει είναι ότι δημιουργεί τα δικά του prints, και αυτή την ευκαιρία δεν την έχουν όλοι οι σχεδιαστές. Αυτό είχε μεγάλη σημασία για τον Lee.

SB: Ναι, ακριβώς. Νομίζω πως αυτό που ήταν υπέροχο με τον οίκο και τον ίδιο τον Lee είναι πως η διαδικασία που ακολουθούσε δεν είχε ποτέ σχέση με τη μόδα. Είχε πάντα να κάνει με μια αίσθηση, την αφήγηση ενός παραμυθιού. Και, κατά κάποιον τρόπο μας εκπαίδευσε όλους-και εμένα- να προσπαθούμε να πούμε μια ιστορία και να βρούμε έναν κόσμο που δεν έχει απαραίτητα να κάνει με ό,τι κάνουν όλοι οι υπόλοιποι και να εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας. Και αυτό ίσχυε για όλα. Ο Lee ήθελε να δημιουργεί πράγματα που ήταν μοναδικά για κείνον και πολύ ιδιαίτερα για τον οίκο. Πολλά από τα prints και τα κεντήματα και τα ζακάρ ήταν σχεδιασμένα ειδικά για κάθε ένα κομμάτι, όχι για όλη τη συλλογή.

SJP: Μια από τις ιστορίες που έχουν κυκλοφορήσει για το πώς ήταν η πρώτη επαφή μαζί του στην δουλειά, είναι όταν σε άφησε με ένα μισοτελειωμένο φόρεμα και σου είπε "Θα επιστρέψω αύριο" και εσύ έπρεπε να το τελειώσεις και τηλεφώνησες στη μητέρα σου. Θέλεις να μας πεις την ιστορία;

SB: Θυμάμαι ότι το φόρεσα στην κούκλα και έδειχνε υπέροχο. Είχε ράψει το μισό και είπε: «Λοιπόν, φεύγω τώρα. Μπορείς να το τελειώσεις» και θυμάμαι να σκέφτομαι πως αυτό δεν γίνεται! Τηλεφώνησα στη μητέρα μου αμέσως και της έλεγα «Θεε μου, πως θα το τελειώσω αυτό;» και εκείνη μου είπε «Απλά προχώρα το». Το απίθανο με τον Lee ήταν πως σε έκανε να σκέφτεσαι πως όλα μπορούν να γίνουν. Σε έκανε να προκαλείς τον εαυτό σου συνέχεια, και γιαυτό λάτρευα να δουλεύω για κείνον. Δεν υπήρχε τίποτα αδύνατο. Και ήταν απίθανο να βρίσκεσαι μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα. Απόλυτα δημιουργικό.

SJP: Τι πιστεύεις πως είδε σε εσένα ο μέντωράς σου; Πώς ήσουν εκείνη τη στιγμή στη ζωή σου;
SB: Είναι αστείο, γιατί το ίδιο αναρωτιέμαι και γω μερικές φορές. Νομίζω πως ίσως το ότι ήμουν αρκετά ντροπαλή. Δεν ήμουν το πιο trendy κορίτσι στο κολεγιο. Απλά λάτρευα αυτό που έκανα. Λάτρευα να ψάχνω στο παρελθόν και ήμουν σχεδόν πάντα σε ένα δωμάτιο και σχεδίαζα.