Rick Genest: Το νέο πρότυπο ομορφιάς

Ένας άνθρωπος πολλές φορές παρεξηγείτε από τους γύρω του μόνο και μόνο από την εμφάνιση του. Αν δεν πληροί κάποια στάνταρ κατανοητά στη μάζα συνήθως είναι ο δακτυλοδεικτούμενος, ο παρείσακτος, το φρικιό. Δυστυχώς αυτό το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό -ουέ και αλίμονο αν δεν μοιάζεις με ρακένδυτο και «τζηνοφορεμένο» φοιτητή-, αλλά παγκόσμιο, καθώς αμέσως όλοι βρίσκουν τρόπο να σε χλευάσουν, απλά γιατί όσο περνάνε τα χρόνια και οι δεκαετίες ο κόσμος προτιμάει την αποδοχή του κοινότυπου από την πρωτοτυπία και την τόλμη του διαφορετικού. Βέβαια σε κάθε κανόνα υπάρχουν και εξαιρέσεις, που συχνά πυκνά επιβεβαιώνουν την ρήση ότι ο τολμών νικά.

Η Lady Gaga σε λιγότερο από τρία χρόνια κατάφερε να αποδείξει ότι ποπ σταρ δεν σημαίνει μόνο «βιζιτάκι» που τσιρίζει νότες και χορεύει σαν σε στριπτιτζάδικο, με πλαστικό μαλλί και κούνημα Φλωρινιώτη. Η απόλυτη καταξίωση ήρθε όταν ανακάλυψε τον σούπερ στυλίστα Nicola Formichetti, που την μεταμόρφωσε ενδυματολογικά από φιλόδοξη καρικατούρα σε απόλυτο star fashion icon συστήνοντάς την σε μερικούς από τους πιο πρωτοπόρους σκηνοθέτες, σχεδιαστές μόδας και φωτογράφους. Βοήθησε και το γεγονός ότι ο Nicola είναι ο πλέον καταξιωμένος fashion director περιοδικών βίβλων όπως η Vogue Hommes Japan, Dazed & Confuzed , V Magazine. Όταν ανέλαβε και σαν καλλιτεχνικός διευθυντής για τον γαλλικό οίκο Mugler σαν σωστός επαγγελματίας έπρεπε, εκτός της Gaga για την γυναικεία σειρά, να βρει και τον αντίστοιχο άνδρα που θα γινόταν ο θεός του, το πρότυπο για τον οίκο στα ανδρικά ρούχα. Κάπου στο λαβύρινθο του Facebook συνάντησε μία ιδιαίτερη φυσιογνωμία με τατουάζ σε όλο του το σώμα -εκτός μέχρι στιγμής των απόκρυφων- μεταξύ άλλων στο πρόσωπο τα μάτια ακόμη και σε όλο το πάνω μέρος του κεφαλιού που είναι μία αναπαράσταση του ανθρώπινου εγκεφάλου.

Ο Rick Genest, ή αλλιώς το Zombie Boy, είχε μία εμμονή με τις ταινίες τρόμου, τους σκελετούς και τα zombies. Αποφάσισε λοιπόν να μεταμορφώσει τον εαυτό του σε ένα ζωντανό ζόμπι με μόνιμα τατουάζ. Ο Καναδός Rick έγινε πολλές φορές αντικείμενο χλευασμού, υπήρξε άστεγος και μόνιμη ατραξιόν στους δρόμους του Μόντρεαλ, που το μόνο του εισόδημα ήταν από τις πενταροδεκάρες που του πέταγαν οι περαστικοί. Ένας νέος άνθρωπος που «καταδικάστηκε» μόνο και μόνο για την εμφάνιση του χωρίς ποτέ να κλέψει, να πειράξει ή να προκαλέσει τη δικαιοσύνη. Όταν τελικά επικοινώνησε o Formicetti μαζί του και του πρότεινε να είναι το κεντρικό πρόσωπο του οίκου για το επαναλανσάρισμα αντιμετώπισε κι ένα ακόμη πρόβλημα: o Rick δεν είχε διαβατήριο και ο καναδικός νόμος του απαγόρευε την έξοδο από τη χώρα, καθώς τον είχε χρεώσει με πρόστιμα άνω των 20.000 ευρώ, λόγω της παράνομης για το νόμο, παραμονής του στους δρόμους της πόλης, όπου οι άστεγοι θεωρούνται παραβάτες. O Nicola κίνησε γη και ουρανό για να πάρει όλο του το team από το Παρίσι στο Μόντρεαλ του Καναδά και να κάνει ένα fashion video presentation μόνο μαζί του. Φυσικά στη θέα του, η Gaga εγγυήθηκε στο Formicetti ότι θα του έδινε αποκλειστικότητα το καινούργιο της τραγούδι για να τον υποστηρίξει σε αυτό το τολμηρό λανσάρισμα. Τελικά, μετά από πολλές διαβουλεύσεις και δικηγόρους, μέσα σε μία εβδομάδα όλο το χρέος των 20.000 ευρώ το πλήρωσε ο Nicola από το δικό του λογαριασμό, του έβγαλε διαβατήριο και τον έφερε στο Παρίσι για την επίδειξη, πριν ενάμιση μήνα. Ο Rick μπορεί εκ πρώτης όψεως να μοιάζει φοβιστικός, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα ντροπαλό, νεαρό αγόρι που απλά επέλεξε να μεταμορφώσει τον εαυτό του γιατί έτσι ήθελε. Αν για τους περισσότερους είναι «φρικιό», για αυτούς που έκαναν σημαντική καριέρα λόγω της διαφορετικότητάς τους και μπορούν με τις επιλογές τους να λανσάρουν παγκόσμιες τάσεις στη μόδα και κοινωνικές συμπεριφορές, ήταν άμεση η ανάγκη να τον αγκαλιάσουν και να τον προμοτάρουν σαν ένα νέο πρότυπο ομορφιάς.

Τελικά, το βιβλίο καλό είναι να το διαβάζουμε πριν βιαστούμε να το κρίνουμε από το εξώφυλλο. Θα μπορούσα να γράφω ώρες για το πόσο εκνευριστικό είναι στην αδιάφορη εποχή μας, να νομίζουν οι περισσότεροι, ότι η γνώμη τους μετράει επειδή κατά κάποιο τρόπο η δημοτικότητά τους στα κοινωνικά sites ή μία τυχαία συνεργασία τους σε περιοδικό ή τηλεοπτικό κανάλι τους δίνει το διαβατήριο του παντογνώστη. Η αποδοχή της όποιας διαφορετικότητας δείχνει πολιτισμό. Η κατακραυγή της, κόμπλεξ μετριοπάθειας και αμορφωσιάς. Καλό είναι πριν βιαστούμε να κρίνουμε να ρίξουμε και μια ματιά στον καθρέφτη. Γιατί να κάνουμε τόσο κόπο, όταν το φρικιό για κριτική βρίσκεται ακριβώς απέναντί μας.