My (fit) partner in crime

Στο σχολείο δεν ήμουν ιδιαίτερα αθλητικός τύπος, περισσότερο θα με περιέγραφα σαν αυτή που βρίσκει χίλιες δυο δικαιολογίες για να αποφύγει την ώρα της γυμναστικής, παρά σαν την μαθήτρια που έχει βάλει τη φόρμα της και έχει πάρει πρώτη θέση κάτω από το φιλέ του βόλεϊ. Η αντιμετώπισή μου σε ότι αφορά το fitness άλλαξε ριζικά στο Πανεπιστήμιο και γι’αυτό δεν ευθύνεται καμία εσωτερική παρόρμηση ή κάποιου είδους επιφοίτηση, αλλά η κολλητή μου η Βάσω. Η Βάσω ήταν εκείνη που όταν της έλεγα να δούμε ταινία σπίτι μου Τετάρτη βράδυ, μετά την παράδοση, μου αρνιόταν ευγενικά επικαλούμενη τα μαθήματα γιόγκα που θα έχανε. Η Βάσω δεν ήθελε να χάσει τη γιόγκα, εγώ δεν ήθελα να χάσω τη συναναστροφή με τη Βάσω και κάπως έτσι βρέθηκα να την ακολουθώ στο gym class. Διστακτικά και απρόθυμα στην αρχή, με περισσότερο ενθουσιασμό και ανυπομονησία όσο περνούσαν οι μέρες. Η ανάγκη του να περνάω πιο πολύ χρόνο με την κολλητή μου, με οδήγησε στο να γυμνάζομαι μαζί της και αυτό ήταν ό,τι πιο εποικοδομητικό και διασκεδαστικό μπορούσε να μου τύχει.

Χαμογελούσα και γέμιζα ενέργεια με κάθε ώρα που περνούσα πάνω στο μπλε στρωματάκι της γιόγκα μου και αυτή το οικείο συναίσθημα μου ξύπνησε πάλι όταν βρέθηκα στο adidas Women work-out event, σαν μέλος του γυναικείου community που έχει δημιουργήσει η adidas Women και έχει αγκαλιάσει κάθε τύπο γυναίκας, βοηθώντας της ουσιαστικά στο να πετύχει όλους τους αθλητικούς της στόχους. Μπορεί αυτή τη φορά να μην είχα δίπλα μου τη Βάσω, αλλά όλο το feeling ήταν ακριβώς το ίδιο, καθώς βρέθηκα στον πυρήνα μιας γνώριμης γυναικείας συντροφιάς που έχει αξίες όπως η φιλία, η κατανόηση και η εκτίμηση, το ίδιο ψηλά με εμένα. Και δεν υπάρχει πιο τρανό παράδειγμα για αυτό από το life story των δύο κοριτσιών που μας έκαναν μάθημα, της Βίβιαν Δράκου και της Πόλυ Χατζόγλου, strength & mobility coaches των adidas Runners Athens, (aka FitVPaddiction).

Tα κορίτσια είναι φίλες από μικρές, γνωρίστηκαν στο φροντιστήριο Αγγλικών και στη συνέχεια συναντιόντουσαν συνέχεια στο ίδιο γήπεδο στην γειτονιά τους, όπου η μία έπαιζε βόλεϊ (Βίβιαν) και η άλλη μπάσκετ (Πόλυ). Οι δύο αυτές –πολύ fit- κυρίες είναι το ζωντανό παράδειγμα το πώς δύο κολλητές μπορούν, όχι μόνο να γυμνάζονται μαζί, αλλά να γίνουν και επιτυχημένο gym δίδυμο! Η αγάπη τους για την άσκηση της έφερε ακόμη πιο κοντά , αφού τις ώρες που δεν είχαν προπονήσεις ή άλλες υποχρεώσει , γυμνάζονταν μαζί έξω. «Μένουμε και οι δύο κοντά στη θάλασσα και απολαμβάναμε το τρέξιμο παραλιακά και το outdoor training», μας αποκάλυψαν μετά το τέλος του δικού μας μαθήματος.

Τόλμησα να τις ρωτήσω αν αυτά τα 15 χρόνια στενής φιλίας, και τα τελευταία και επαγγελματικής συνεργασίας, τις έχουν κάνει να συμφωνήσουν ότι είναι πιο διασκεδαστικό να γυμνάζονται μαζί. «Φυσικά!», μου είπαν και οι δύο με ένα στόμα-μια φωνή. «Είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες αλλά η αγάπη μας για τον αθλητισμό μας φέρνει τόσο κοντά που περνάμε πολύ ευχάριστα! Δεν το βλέπουμε σαν “δουλειά” γιατί είναι το χόμπι μας, γι’ αυτό άλλωστε και έχουμε τόση όρεξη. Σε κάθε μας προπόνηση η μία βοηθάει την άλλη και υπάρχει συναγωνισμός ώστε να βελτιωνόμαστε στην αντοχή, στην ταχύτητα και τη δύναμή μας! Είναι ωραίο να γυμνάζεσαι με τη φίλη σου γιατί ποτέ δε βαριέσαι ... πάντα έχεις να συζητήσεις για κάτι, να πεις τα νέα σου, έτσι περνάει η ώρα ευχάριστα, χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε»! Και αυτή η τελευταία φράση συνοψίζει όλο το νόημα του να πηγαίνει στο μάθημα της γυμναστικής μαζί με την bestie σου, τα λεπτά που ενδυναμώνεις το σώμα σου ηρεμούν και ανακουφίζουν ταυτόχρονα την ψυχή σου, από όλα τα αρνητικά συναισθήματα της μέρας. Και εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιείς ότι μέσα στην «τάξη» έχεις δύο, όχι μία φίλη: την ίδια τη γυμναστική και την κολλητή σου.
Like it: adidasWomen Facebook Page