Coco Chanel: Σαν σήμερα γεννήθηκε η γυναίκα που «έγραψε» την ιστορία της μόδας του 20ου αιώνα

«Κοίταξε τη γυναίκα μέσα σε αυτό το φόρεμα. Αν δεν υπήρχε εκείνη κανένα ρούχο δεν θα είχε σημασία…», ίσως αυτό δεν είναι το πιο διάσημο ρητό της Coco Chanel, αλλά είναι το πιο χαρακτηριστικό για να αντιληφθούμε πως δεν ήταν μόνο μία πρωτοπόρος σχεδιάστρια μόδας με όραμα και αντίληψη που προηγούταν κατά πολύ της εποχής της. Ήταν μία γυναίκα που αγαπούσε της άλλες γυναίκες και γι’ αυτό σχεδίαζε τόσο μοναδικά γι’ αυτές. Γεννήθηκε σαν σήμερα, 19 Αυγούστου, το 1883 στο Saumur, στην κοιλάδα του Λίγηρα στη Γαλλία.

Μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο με μηδενικές ανέσεις και οι πρώτες απόπειρες να γίνει ηθοποιός του θεάτρου θέλοντας να ξεφύγει από το αποστειρωμένο περιβάλλον που διέμενε, της χάρισαν το παρατσούκλι «Coco» (το κανονικό της όνομα ήταν Gabrielle). Η ξεχωριστή αισθητική της και η διορατικότητα της την έκαναν αμέσως να καταλάβει πως το θέατρο δεν είναι η τέχνη που της ταιριάζει, η μόδα από την άλλη…. Το 1912 γνωρίζει τον αριστοκράτη, Arthur "Boy" Capel, ο οποίος και είναι ο άνθρωπος που της δίνει το «διαβατήριο» να μεσουρανήσει στον χώρο αυτόν. Τη βοηθάει να ανοίξει το πρώτο της κατάστημα καπέλων το 1913 στην τουριστική πόλη Deauvile.

H Coco όμως δεν περιορίζεται μόνο σε πλατύγυρα και σε μπερέδες. Σχεδιάζει και πουλάει ρούχα από ένα υλικό που μέχρι τότε το συναντούσαμε μόνο στα ανδρικά εσώρουχα: από jersey. Την ίδια τη βολεύει γιατί της αρέσει να ντύνεται «sporty» και είναι και το πιο οικονομικό είδος υφάσματος που μπορεί να αγοράσει. Το fashion forward για την εποχή στυλ της προσελκύει πελάτες και από άλλες γαλλικές πόλεις και η παγκόσμια, κοινωνική, οικονομική και πολιτική κρίση που ακολουθεί την κήρυξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1914 κάνει το δυναμικό και πρακτικό τρόπο ντυσίματος της Chanel συνώνυμο της γυναικείας χειραφέτησης. «Λύνει» τις γυναίκες από τους κορσέδες και τις ρίχνει στην «πρώτη γραμμή» όχι του πολέμου, αλλά της ανεξαρτησίας τους.

Το 1920, πάλι με τη βοήθεια του Capel, ανοίγει την πρώτη της μπουτίκ στο Παρίσι, στο διάσημο πλέον νούμερο 31 της οδού Cambon, χώρος όπου μέχρι και σήμερα θεωρείται το κέντρο διοίκησης του fashion house Chanel. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Καθιερώνει τα cardigans στη γυναικεία γκαρνταρόμπα το 1925, καθιστά σαφές τη σημασία του να έχει η καθεμία ένα «μικρό μαύρο φόρεμα» στην γκαρνταρόμπα της το 1926 και τη δεκαετία του ’50 κάνει μεσάτα τα εμβληματικά της tweed σακάκια, τα συνδυάζει με παντελόνια-καμπάνα και αποδεικνύει στην πράξη αυτό που είχε πει γι΄αυτήν περιπαιχτικά ο Christian Dior, «πως με ένα μαύρο πουλόβερ και δέκα σειρές μαργαριτάρια μπορούσε να κάνει μόδα».

Το casual ντύσιμο, η απελευθέρωση από το «New Look» και τους στενούς κορσέδες, ακόμα και το μαύρισμα, πράγματα που θεωρούντουσαν εκτός της γυναικείας φύσης η Coco Chanel τα επέβαλε με τον τρόπο της όχι μόνο στην «υψηλή κοινωνία», αλλά στην κοινωνία εν γένει. «Η πιο γενναία πράξη είναι να σκέφτεσαι μόνο εσύ για λογαριασμό σου… και να το κάνεις φωναχτά», είχε πει χαράζοντας τον δικό της δρόμο προς τη γυναικεία χειραφέτηση. Μόνο που ο δικός δρόμος είχε το «Chanel No5», είχε υψηλή ραπτική και τέχνη. Ήταν μοναδικός, σαν και αυτή και έφτασε στο «τέλος» του τον Ιανουάριο του 1971.
Δες επίσης: Coco Chanel: 10 πράγματα που έχει πει η πιο σπουδαία γυναίκα στην ιστορία της μόδας