Στη λίστα με new year’s resolutions το να επαναπροσδιορίσω την εικόνα βρίσκεται πρώτο

Υπάρχει μία σκηνή σε μία από τις πιο εμβληματικές ταινίες των 90s, το Τrainspotting του Danny Boyle όπου ο πρωταγωνιστής, ο Μark «Rent Boy» (aka Ewan McGregor) σε ένα παραληρηματικό λόγο αφηγείται όλα τα μεγάλα καταναλωτικά διλήμματα του 21ου αιώνα. Βρισκόμαστε συνέχεια αντιμέτωποι με το άγχος του βιοπορισμού και την αγωνία για να αποκτήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα, όσο το δυνατόν καλύτερα πράγματα. «Choose a life. Choose a job. Choose a career. Choose a family. Choose a big television. Choose washing machines, cars, compact disc players and electrical tin openers...», έλεγε ο κινηματογραφικός χαρακτήρας του McGregor κρύβοντας πίσω από τις γρήγορες προτάσεις του τα άγχη ολόκληρης της γενιάς Χ.

Η «καλύτερη ζωή» ήταν συνώνυμο με μία πιο απαιτητική εργασία, με περισσότερες ώρες εκτός σπιτιού, με την προσωπική ζωή σε δεύτερη μοίρα και με τον επαγγελματικό ανταγωνισμό να κανονικοποιείται σε βαθμό που μοιάζεις μη φιλόδοξος και συμβιβασμένος αν δεν τον «κατέχεις». Μπαίνοντας σε αυτό το power trip από μικρή, άφησα πίσω πολλά πράγματα που θεωρούσα υποδεέστερα. Ένα πολύωρο τηλεφώνημα με την καλύτερή μου φίλη αντικαταστάθηκε από δέκα mails που έπρεπε να σταλούν… χθες. Ένα Σάββατο όπου θα εντρυφούσα στο «dolce far niente» (= στη γοητεία του να μην κάνεις απολύτως τίποτα) έγινε καφές και συναντήσεις στα πλαίσια του networking. Ακόμα και αυτό το floral wrap φόρεμα που τόσο θα ταίριαζε με τις καστόρινες μπότες μου και το χρυσό μενταγιόν μου, έμεινε στην προθήκη του καταστήματος για να αγοράσω ένα ακόμα γκρι, power suit.

To άγχος για να γίνομαι καλύτερη στη δουλειά μου με έκανε να ξεχάσω το μοναδικό «ωφέλιμο» άγχος που πρέπει όλοι να έχουμε, αυτό του να «είμαστε ευτυχισμένοι». Τα φετινά Χριστούγεννα, όμως, στη λίστα με τα new year’s resolutions, πήρα μία απόφαση που δεν αφορά το «να διαλέξω τηλεόραση, και θα βάλω πάνω πάνω το «να γίνω πιο χαρούμενη, να αλλάξω την εικόνα μου μέσα και έξω και τον τρόπο σκέψης μου». Θα αρχίσω από πράγματα μικρά, όπως το να αγοράζω περισσότερα casual ρούχα για τις βόλτες μου και λιγότερα σακάκια για το γραφείο. Θα συνεχίσω με τον σωστό καταμερισμό του χρόνου μου που δεν θα περιλαμβάνει 12 ώρες γραφείο και 6 ώρες ύπνο, αλλά μία ώρα άσκοπο binge watching στο Netflix, άλλη μία ώρα στο γυμναστήριο και πολλές ώρες αγκαλιά με τους αγαπημένους μου ανθρώπους.

Θα κολλήσω αυτήν τη λίστα ψηλά στον καθρέφτη μου και κάθε πρωί πριν φύγω για το γραφείο θα τη διαβάζω με θρησκευτική ευλάβεια. Θα μου χαρίσω και ένα ακόμα μενταγιόν για να δείχνει πιο εντυπωσιακό το floral φόρεμα με το οποίο σκοπεύω να το φορέσω. Θα «διαλέξω ζωή» και αυτή η ζωή θα είναι ευτυχισμένη βάζοντας εμένα στο επίκεντρο, κανένα παραγωγικό bonus και κανένα καινούργιο πλυντήριο πιάτων. Το 2022 πρέπει όλοι να αλλάξουμε την εικόνα μας και να διαλέξουμε αυτήν με την οποία χαμογελάμε περισσότερο… και τότε θα μας έχουμε κάνει το καλύτερο Χριστουγεννιάτικο δώρο.