#NYFW DAY 1: Mέσα στα shows των Cinq á Sept και Son Jung Wan
Grunge 90s δυναμική και μινιμαλιστικές, ογκώδεις σιλουέτες σε δύο άκρως ενδιαφέρουσες επιδείξεις.
Cinq á Sept: Ένα ύμνος στην εμβληματική φωτογράφιση του Steven Meisel για την Vogue, πίσω στο μακρινό 1992. Ο τίτλος αυτής; «Grunge and Glory».
Και αν σκέφτεσαι πως αυτές οι δύο έννοιες, του μουσικού κινήματος με τις αποδομημένες 90s εμφανίσεις και της ανυπέρβλητης λάμψης, δεν συνδυάζονται τότε απλά δεν έχεις δει ακόμα τη νέα συλλογή της Νεοϋορκέζας Jane Siskin και του Οίκου της που λατρεύουν όλα τα cool κορίτσια, του Cinq á Sept.
Oπώς ακριβώς ονόμασε το brand της «πέντε με επτά» και χρησιμοποίησε γαλλικά γιατί είχε στο μυαλό της γυναίκες με γαλλική φινέτσα και όρεξη να βγουν για ποτό μετά τη δουλειά, έτσι και τώρα σχεδίασε μία συλλογή με ρούχα εξίσουν εντυπωσιακά είτε για το πρωί, είτε για το βράδυ. Αυτό το «μεταβατικό δίωρο» που δεν ξέρεις αν είναι απόγευμα ή βράδυ και δεν έχεις αποφασίσει αν θα πας για ένα χαλαρό κρασί ή για clubbing μέχρι το πρωί, στο δικό της fashion σύμπαν μεταφράζεται σε mini party dresses με τονισμένα μανίκια και σε floral, ρομαντικά φορέματα που φοριούνται με οπάκ καλσόν (αν σου είχε λείψει να δεις λίγο γνήσιο grunge από τον θάνατο του Kurt Cobain και μετά, τώρα έχεις την ευκαιρία σου) και βελούδινα κρουαζέ φορέματα που φοριούνται αυστηρά με snake printed μποτάκια.
Όπως θα δεις αναλυτικά και στην παρακάτω gallery, το brand, σε ό,τι αφορά τα κοστούμια, για τον επόμενο χειμώνα εμπνέεται από την ανδρόγυνη γκαρνταρόμπα της Diane Keaton ως «Annie Hall» και τις προσθέτει bohemian twist όπως φτερά και κεντημένα tops από μέσα τους. To μακιγιάζ, υπό τις οδηγίες της Cassandra Garcia, lead artist για την Bobbi Brown, κινήθηκε στη φιλοσοφία του no make. Αλαβάστρινες επιδερμίδες και επιμελώς «διαλυμένα» σκούρα κραγιόν, έκαναν το «καλό κορίτσι που φοράει Cinq á Sept» να μην είναι και τόσο «καλό» τελικά. To show έγινε σε ένα από τα πιο παλιά εστιατόρια του Μανχάταν, το Delmonico’s. Και όταν λέμε «παλιά» εννοούμε τόσο παλιά που το ότι επέτρεψαν σε γυναίκες να τρώνε μόνες τους ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την εποχή.
H Natasha Lyonne
Το 1927 ήταν η χρονιά που άνοιξε τις πόρτες του στην Beaver St. και σήμερα γύρω από τα αρχοντικά, ξύλινα τραπέζια του και κάτω από του κρυστάλλινους πολυελαίους του περπάτησαν μοντέλα όπως η Joony Kim και κάθισαν celebrities όπως η Natasha Lyonne, από τη σειρά που σημάδεψε τον περσινό χειμώνα, το «Russian Doll». Σήμερα απολαύσαμε μία συλλογή αυθεντικά cool, που σε κολακεύει χωρίς να προσπαθεί και σε εντυπωσιάζει χωρίς να μοιάζει καν να την ενδιαφέρει. Μία συλλογή που θα φορούσαμε πολύ περισσότερες ώρες από ότι «Cinq á Sept» (πέντε με επτά).
Son Jung Wan: Kομψότητα με ένα edgy twist και γεωμετρία με όγκους που δεν κρύβουν τη σιλουέτα, αλλά την κάνουν να φαίνεται πιο δυναμική, πιο ενεργητική. Volumed ρούχα για γυναίκες που θέλουν να τις ακούνε χωρίς να χρειάζεται να φωνάξουν.
Η Νοτιοκορεάτισσα σχεδιάστρια, Son Jung Wan, βρίσκεται στον χώρο της μόδας από το 1989, αλλά τα τελευταία μόλις χρόνια έχει αρχίσει να κάνει αίσθηση με τις δημιουργίες. Χειρίζεται τους όγκους σε φορέματα και tops αριστοτεχνικά. Αγαπάει τα metallics, αλλά χρησιμοποιώντας με «ήσυχο τρόπο» σε ρούχα περισσότερο σοφιστικέ παρά glam sexy.
Γίνεται ιδιαίτερα εφευρετική με τα καρό συνδυάζοντάς τα με neon αποχρώσεις και λατρεύεις τα θηλυκά, μονόχρωμα φορέματα που επαναπροσδιορίζουν την εικόνα που έχεις για τα sixties στο μυαλό σου. Αναλυτικά στην gallery θα δεις τα looks που ξεχωρίσαμε από τη συλλογή της F/W 2020-2021 και θέλω να δώσεις μία εξτρά προσοχή στον mini επιμελώς ατημέλητο, χαμηλό, κότσο που έχουν τα περισσότερα μοντέλα και θα ήθελα να τον κάνω μόνιμα το καλοκαίρι, όπως και στο μακιγιάζ που επιμελήθηκε ο Kimrose Eastburn, lead artist για την Bobbi Brown, δίνοντας έμφαση μόνο σε πολύχρωμα eyeliner και έντονες βλεφαρίδες. Ρούχα που θα ξεχώριζες μέσα τους χωρίς να χρειάζεσαι το παραμικρό αξεσουάρ, γεμάτα αυτοπεποίθηση και μία αίσθηση «παιχνιδιάρικης» θηλυκότητας που τα κάνει ακόμα πιο ιδιαίτερα.
Photo Credits: Aggelos Potamianos
Δες επίσης: #NYFW: Kαι από σήμερα γυρίζουμε όλοι τα ρολόγια μας επτά ώρες πίσω