Τα ρούχα του Kunihiko Morinaga «πήραν χρώμα» on stage και η μόδα βίωσε άλλη μία high tech στιγμή της

Μέσα στην Εβδομάδα Μόδας έχουμε πάντα και κάποιες στιγμές που θα συζητήσουμε, στιγμές που θα κάνουν εντύπωση, στιγμές αμφιλεγόμενες ή στιγμές γνήσιας δημιουργίας. Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια, με τη δεύτερη, ψηφιακή ζωή μας μέσα από τα social media να έχει πάρει τα ηνία, δεν είναι λίγοι οι δημιουργοί που έχουν προσαρμόσει το έργο τους και κυρίως τα shows τους στη νέα αυτή αισθητική. Γενικά ο κόσμος της μόδας, όσο και αν θέλει να έρθει κοντά στο diversity και ως ένα βαθμό είναι ένας χώρος που δέχτηκε κάθε άνθρωπο και τον αναγνώρισε για το ταλέντο του, παραμένει ένα από τα πλέον πιο επικριτικά περιβάλλοντα. Οπότε κάπως έτσι έρχονται και όλες οι γνώμες για το τελευταίο show του brand Anrealage, του Ιάπωνα σχεδιαστή Kunihiko Morinaga στο Paris Fashion Week.

Τα μοντέλα βρέθηκαν μπροστά σε δύο μεγάλες λάμπες εκπομπές ακτινοβολίας UV, που ανεβοκατέβαιναν δίνοντας στα ρούχα τους νέα χρώματα και απίστευτα prints μέσα σε δευτερόλεπτα. Το θέαμα άκρως εντυπωσιακό. Ο ίδιος ο Kunihiko Morinaga έχει ασχοληθεί και παρουσιάσει υφάσματα με φωτοχρωμικές ιδιότητες (που αλλάζουν δηλαδή χρώμα ανάλογα με το φως που πέφτει επάνω τους) εδώ και μία δεκαετία. Ωστόσο, ήταν η πρώτη φορά που κατάφερε να ενσωματώσει μια τέτοια είδους τεχνολογία σε γούνα, satin, πλεκτά, δαντέλα αλλά και βελούδο. Μιλάμε σίγουρα για μια όμορφη στιγμή, που φέρνει όλον αυτό το high tech αέρα της «εξελιγμένης» μόδας, θυμίζοντας μας ωστόσο τα vibes όλων εκείνων των μεγάλων designers, όπως ο Lee Alexander McQueen και ο Martin Margiela, που πρώτοι έφεραν την τεχνολογία στον τομέα της μόδας.

H Madeleine White έκοψε το Prada σύνολο της με ένα ψαλίδι και έγινε viral -DIY σε ένα designer look;

Τα ice cubed αξεσουάρ του Martin Margiela.

Μέσα από το πλούσιο αρχείο της Vogue Runway μπορεί κανείς να δει ξανά το Spring 2006 ready to wear show του Martin Margiela, όταν ο κορυφαίος σχεδιαστής έκανε το casting των μοντέλων του στους δρόμους της πόλης. Το όλο concept της συλλογής ήταν το μισοτελειωμένο, ρευστό στοιχείο των ρούχων, που ο ίδιος έβγαλε στο catwalk μισοραμμένα. Τι πιο κοντά, λοιπόν, στη ροή από κάποια αξεσουάρ φτιαγμένα σαν παγάκια με χρώμα, που έλιωναν αργά πάνω στα ολόλευκα ρούχα και έβαφαν αυτόνομα τα items, δημιουργώντας μια νέα σχέση μεταξύ υφάσματος και χρώματος.

Τα references πολλά και η έρευνα, πραγματικά, ατέλειωτη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μόδα και η τεχνολογία θα συμπορευτούν, το θέμα είναι η κάθε ένωση να γίνεται για καλό.