Γιορτή της Μητέρας 2020: Έξι διάσημες μαμάδες γιορτάζουν για πρώτη φορά και μας μιλούν (photos)

Θυμάμαι πολύ καλά την πρώτη φορά που γιόρτασα ως μαμά, την δεύτερη Κυριακή του Μάη. Το πρωινό με βρήκε ξενυχτισμένη, με ένα μωρό που έβγαζε δόντια, με μια φόρμα που είχε γίνει στολή εργασίας επί επτά μήνες και με ένα χαμόγελο στα χείλη.

Μα τι ξεχωριστό έχει αυτή η ημέρα θα πεις, κι όμως, τα συναισθήματα και οι σκέψεις που θα κάνεις την πρώτη φορά και κάθε χρονιά που θα σε βρίσκει να γιορτάζεις την Γιορτή που είναι αφιερωμένη στις Μαμάδες, είναι τέτοια που απλά δεν περιγράφονται.

Εμείς ζητήσαμε στο Queen, να μας εκφράσουν τις σκέψεις τους για την Γιορτή της Μητέρας, έξι ξεχωριστές γυναίκες που διαφέρουν πολύ μεταξύ τους, αλλά τις ενώνει ένα κοινό χαρακτηριστικό: Έγιναν μητέρες για πρώτη φορά πρόσφατα και γιορτάζουν σήμερα για πρώτη φορά, σε έναν νέο ρόλο, αυτόν της Μητέρας!

Oι ερωτήσεις μας δύο και σημαντικές:

Πώς νιώθουν οι νέες μαμάδες σήμερα που γιορτάζουν για πρώτη φορά αλλά και πώς έχει αλλάξει ο τρόπος που αντιμετωπίζουν οι ίδιες τις μαμάδες τους, τώρα που έγιναν αυτές μαμάδες.

Μαντώ Γαστεράτου:

Περίμενα πώς και πώς να έρθει αυτή η ημέρα, πιο πολύ κι από τα γενέθλιά μου. Γιορτάζω στις 8 Μαρτίου που έχει καθιερωθεί ως ημέρα της γυναίκας και σκεφτόμουν πριν γίνω μητέρα και γεννήσω πόσο σημαντικό είναι το γεγονός που τα γενέθλιά μου είναι την ημέρα, ένιωθα πολύ τυχερή και την θεωρούσα την πιο σημαντική ημέρα της ζωής μου. Κι όμως τώρα, περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία την γιορτή της μητέρας, ίσως επειδή είναι και η πρώτη φορά.

Έχει αλλάξει ο τρόπος που σκέφτομαι τη μαμά, κατανοώ τις δυσκολίες με τις οποίες μας μεγάλωσε, τα συναισθήματά της, καταλαβαίνω πόσο άβολα, απόλυτα και άπειρα να φτάσει η αγάπη για το παιδί σου, πόσο βαθιά μπορείς να αγαπήσεις, όπως δεν έχεις ποτέ αγαπήσει έναν άλλο άνθρωπο, σε αυτή τη γιορτή είναι και η πρώτη φορά, που προνόησα να πάρω στη μαμά μου λουλούδια και ένα δωράκι και να της γράψω και μια κάρτα και ανυπομονώ να της τα δώσω, μπορώ πια να την καταλάβω για πρώτη φορά απόλυτα.

Η ημέρα αυτή είναι ιερή, χαίρομαι που ο θεός με αξίωσε να την ζήσω και θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό μου.

Νίκη Θωμοπούλου

Η αλήθεια είναι πως ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι είμαι ΜΑΜΑ! Αυτό που λέω στις εγκυούλες, που θα γεννήσουν σε λίγο καιρό, είναι ότι στην αρχή οι κινήσεις σου γίνονται ενστικτωδώς, δεν προλαβαίνεις να καταλάβεις τι εστί μητρότητα, όλα είναι θέμα επιβίωσης του μωρού σου. Η αγάπη για το πλασματάκι σου προκύπτει και «εξελίσσεται», μεγαλώνει στην πορεία! Το σίγουρο είναι ότι ανυπομονώ να ακούσω από την κόρη μου να με φωνάζει «μαμά»!

Τη μαμά μου την έχω πάντα στο μυαλό μου από τότε που έφυγε από τη ζωή, ακόμα και αν δε τη σκεφτώ συνειδητά μες στη μέρα. Από τη στιγμή που έμεινα έγκυος συνεχώς έρχονται στο μυαλό μου στιγμές από την παιδική μου ηλικία και καταλαβαίνω σιγά σιγά πόση προσπάθεια και θυσίες κάνει μια μαμά για να μεγαλώσει το μωρό της. Πάντα θαύμαζα τη μαμά μου, τώρα όμως σίγουρα τη «νοιώθω» ακόμα πιο κοντά μου και θέλω πολύ τα παιδιά μου μια μέρα να αισθανθούν τον ίδιο θαυμασμό και σεβασμό για εμένα!

Βασιλική Μιλλούση:

Αυτό που νιώθω που θα γιορτάσω για πρώτη φορά τη γιορτή της μητέρας ως μητέρα, είναι απέραντη ευγνωμοσύνη και χαρά γι αυτό το θαύμα που δημιουργήθηκε μέσα από την αγάπη μας!

Το πρώτο πράγμα που είπα από τη μέρα που γέννησα και καθ' όλη τη διάρκεια των πρώτων "δύσκολων" μηνών είναι ότι έχω θαυμάσει και αγαπήσει ακόμα περισσότερο τη μαμά μου γιατι πια το βλέπω από την οπτική της μαμάς που τίποτα δεν ειναι εύκολο, τίποτα δεν είναι δεδομένο παρά μόνο η αληθινή αγ/απη που νιώθεις για αυτό το μικρό πλασματάκι.Αντίστοιχα και από την ημέρα που γέννησα και μετά είναι αναντικατάστατη η βοήθειά της και ψυχολογικά αλλα και έμπρακτα! Σ' αγαπώ μαμά!

Τζένη Μπότση:

Δεν νομίζω πως θα νιώσω κάτι διαφορετικό, φαντάζομαι πως αυτό θα αλλάξει όταν το παιδί μου θα μου πει χρόνια πολλά μαμά για πρώτη φορά ή θα μου φτιάξει μια ζωγραφιά. Τότε θα λιώσω!

Άλλαξε ωστόσο ο τρόπος που σκέφτομαι, ως προς την ευθύνη που έχουμε απέναντι σε έναν άνθρωπο, δεν είμαστε πια μόνοι, δεν μπορούμε να κάνουμε αυτά που κάναμε μέχρι πέρσι, αισθάνομαι πως τώρα πια δεν πρέπει να κάνω κάτι λάθος, δεν μου επιτρέπεται.

Κλέλια Πανταζή

Περίμενα πώς και πώς την Κυριακή για να γιορτάσω για πρώτη φορά την γιορτή της μητέρας! Πέρσι τέτοια μέρα ήταν στην κοιλιά μου και φέτος θα τον κρατώ αγκαλιά! Φέτος θα κρατάω το «όνειρο» μου αγκαλιά και για ακόμα φορά θα τον κοιτώ και θα τον μυρίζω και δεν θα το πιστεύω! Αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο για μένα!

Αν άλλαξε κάτι στον τρόπο που σκέφτομαι, είναι ότι πλέον είμαι στο νούμερο 2 σε όλα! Η πρώτη σκέψη είναι ο γιος μου και μετά εγώ! Όλα γυρίζουν γύρω από εκείνον!

Κάτι ακόμα που άλλαξε είναι ότι προσέχω πολύ περισσότερο κ αγχώνομαι μην πάθω κάτι, θέλω να είμαι γερή και δυνατή για να είμαι δίπλα στο παιδί μου και να τον δω να μεγαλώνει!

Ελένη Χατζίδου:

«Κυριακή» μια τόσο συνηθισμένη ημερα μπορεί να σε κάνει να νιώσεις τόσο μεγάλη συγκίνηση όταν αποκτά τέτοιο νόημα και τέτοια βαρύτητα. Μια Κυριακή πραγματικά διαφορετική και πρωτόγνωρη από όσες έχω ζησει μέχρι τώρα, είναι η γιορτή της μητέρας και γιορτάζω και εγώ πλέον και δεν μπορώ παρά να νιώσω τιμή και δέος για αυτό αλλά και μια τεράστια ευθύνη, μια ευθύνη κι ένα βάρος αυτής της γιορτής το οποίο κουβαλάνε όλες οι μανούλες του κόσμου. Η ευθύνη να φανούν αντάξιες της λέξης «μητέρα» η οποία κρύβει από πίσω της τα πιο δυνατά και μοναδικά συναισθήματα που υπάρχουν.. Είναι τιμή μου που γιορτάζω αυτή την τόσο ξεχωριστή Κυριακή ! Χρόνια πολλά σε όλες μας λοιπόν.

Από την στιγμή που έγινα μητέρα με έναν μαγικό τρόπο ήρθα ακόμα πιο κοντά με την μητέρα μου, μπορώ να νιώσω ότι ένιωθε, τον πόνο της, την αγαπη της, την στοργή της, την ανάγκη της να μου προσφέρει τα πάντα ακόμα και σε ένα τόσο πρώιμο στάδιο της μητρότητας στο οποίο βρίσκομαι, αυτά τα συναισθήματα έχουν ήδη ξυπνήσει.

Ωστόσο αυτό που με ενδιαφερει είναι να μεταδώσω στο παιδί μου τα θετικά που πήρα από την μητέρα και να αφήσω πίσω οτιδήποτε θεωρώ λάθος,εγώ να προσπαθήσω να φανώ ακόμα πιο καλή μητέρα από την δίκη μου και με την σειρά της η κόρη μου ακόμα καλύτερη από εμένα. Αυτή είναι η έννοια της εξέλιξης, όχι μονάχα της μητρότητας αλλά ολοκλήρου του ανθρώπινου γένους.