Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου: 5 γυναίκες συγγραφείς μιλούν για τη μαγεία των βιβλίων
Ανανεώθηκε:
Η Ελένη Ανδρεάδη, η Μαρίνα Γιώτη, η Στέλλα Κάσδαγλη, η Κέλλυ Αλχανάτη και η Βίβιαν Ινώ Τσαμαδού μπαίνουν με τις ιστορίες τους στην ψυχή των μικρών παιδιών και τα ταξιδεύουν σε δρόμους γεμάτους έμπευση, παραμύθια, διασκέδαση, περιπέτεια, γνώση και περίσσια δημιουργία.
Όταν ήμουν μικρή αγαπούσα πολύ τις ιστορίες του Αισώπου. Κάθε παιδί εξάλλου αγαπά τα παραμύθια που είναι συνυφασμένα με συγκεκριμένες περιόδους της ζωής του, εκείνες που του έλεγε η μαμά ή η γιαγιά του λίγο πριν πέσει για ύπνο για παράδειγμα ή όταν έτρωγε το φαγητό του. Από την ιστορία με τον λαγό και τη χελώνα (πάντα λάτρευα που με δύναμη ψυχής η πεισματάρα και υπομονετική χελώνα την έσκασε στον λαγό και βγήκε πρώτη) μέχρι τον μυλωνά και τον γάιδαρό του (πόσο γελούσα με αυτό το παραμύθι σκεπτόμενη τον μυλωνά να κουβαλάει τον γάιδαρο)...
Δεν είναι μόνο τα παραμύθια που κάνουν ένα παιδικό μυαλό να ταξιδεύει, είναι και τα μηνύματα που κρύβονται μέσα τους κι ας μην τα κατανοούν πολλές φορές. Ένα παιδικό βιβλίο αποτελεί το μυστικό για έμπνευση και γνώση. Μέσα από την περιπέτεια μπορούν να γνωρίσουν τις αλήθειες της ζωής αλλά και να οραματιστούν τον μελλοντικό εαυτό τους. Κι αυτό είναι χάρισμα μόνο των παιδιών. Η αθωότητα, ο αυθορμητισμός και η άγνοια του κινδύνου ή της πραγματικής διάστασης των πραγμάτων, είναι αυτό που κάνει τα παιδιά χαρισματικά.
6 βιβλία για να βλέπεις πάντα την αισιόδοξη πλευρά της ζωής
Θα το εκμυστηρευτώ: θαμάζω τους ανθρώπους που μένουν πάντα παιδιά. Που όσο κι αν μεγαλώνουν ηλικιακά δεν χάνουν την παιδικότητα, και γελούν, και χαίρονται και φωνάζουν δυνατά... Αυτή η παιδικότητα θαρρείς πως τους κάνει διαφορετικούς από τους υπόλοιπους ενήλικες, τους εξυψώνει στα μάτια μου, αποκτούν μια άλλη διάσταση, έχουν μαγεία στο βλέμμα και το μυαλό. Σε αυτή την υπέροχη μερίδα ανθρώπων ανήκουν και οι συγγραφείς παιδικών βιβλίων, που καταφέρνουν να συγκινούνται και να συγκινούν, να απογυμνώνονται από ενοχές, προκαταλήψεις και αναστολές και να αφήνονται με την πένα και την φαντασία τους στη μαγεία του παραμυθιού. Αυτή τη μαγεία που κρύβει αλήθεια, χαρά και ατέλειωτη δίψα για περιπέτεια...
Συνάντησα 5 γυναίκες, 5 Ελληνίδες συγγραφείς -η κάθεμία πολύ διαφορετική από την άλλη- και μιλήσαμε για τα βιβλία, για τη φαντασία και τις ιστορίες στις οποίες αφήνονται οι ίδιες για να ταξιδέψουν , με μόνο μέσο την αλήθεια της καρδιάς τους. Εκείνη που είπαμε, έχει μείνει ...ακόμα παιδί!
Ελένη Ανδρεάδη
Γεννήθηκε στο Λονδίνο. Ταξίδεψε και δούλεψε σε πολλές χώρες, όπως στην Αγγλία, στη Γερμανία και στην Αμερική, όπου ειδικεύτηκε στην Περιβαλλοντική Πολιτική και ΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Εκεί πήρε ένα μάθημα στη δημιουργική γραφή και έγραψε ένα μυθιστόρημα, το οποίο γρήγορα έκρυψε στο συρτάρι της. Όταν γύρισε στην Ελλάδα το 2009, ίδρυσε τη Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση Πράκτορες του Πλανήτη, η οποία προσκαλεί τα παιδιά να σώσουν τον πλανήτη μέσα από μυστικές αποστολές. Τα βιωματικά περιβαλλοντικά προγράμματα της οργάνωσης υλοποιούνται σε δημοτικά σχολεία σε ολόκληρη τη χώρα και έχουν βραβευτεί για την καινοτομία τους από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Το πρώτο βιβλίο της, Γίνε Πράκτορας του Πλανήτη, απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βιβλίου στην κατηγορία Βιβλίου Γνώσεων 2015, ενώ το δεύτερο της σειράς βρέθηκε στις βραχείες λίστες. Τα βιβλία της μεταφράζονται και κυκλοφορούν σε χώρες όπως η Αμερική, η Κίνα, η Κορέα, η Τουρκία και η Αίγυπτος. Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν τα πέντε βιβλία της σειράς Πράκτορες του Πλανήτη, καθώς και το βιβλίο της Ο Τζάστιν Γκρέι και οι Φύλακες της Γης.
Όλα τα βιβλία σας έχουν μια περιβαλλοντική συνείδηση. Από πού πηγάζει η έμπνευσή σας γι' αυτό;
Το αντικείμενο της εργασίας και εξειδίκευσης μου είναι η περιβαλλοντική διαχείριση. Στο εξωτερικό εργάστηκα και στο κομμάτι επικοινωνίας της περιβαλλοντικής επιστήμης προς τους ενήλικες. Σε ένα ντοκιμαντέρ έμαθα για κάποια παιδιά στην Ινδία που είχαν καταφέρει να απαγορεύσουν την πλαστική σακούλα στην πόλη τους. Ήταν μια μεγάλη έμπνευση και σκέφτηκα ότι θα ήθελα πολύ να ενθουσιάσω και άλλα παιδιά να αναλάβουν δράση. Τα παιδιά έχουν ιδεαλισμό, δεν τους φοβίζει αυτό που φαίνεται ακατόρθωτο, και είναι ακούραστα. Όλα χαρακτηριστικά που θαυμάζω ιδιαίτερα και αποτελούν εξαιρετικά εφόδια για περιβαλλοντικούς αγωνιστές. Παράλληλα στο μεταπτυχιακό μου στην Αμερική είχα πάρει ένα μάθημα δημιουργικής γραφής. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να τα συνδυάσω μέχρι που γύρισα στην Ελλάδα και άρχισα να αναζητώ διαφορετικούς τρόπους επικοινωνίας αυτών των θεμάτων προς τα παιδιά. Έτσι κατέφυγα στις ιστορίες. Μέσα από τις ιστορίες μαθαίνουμε και θυμόμαστε τις κοινές αξίες που μας ενώνουν ως ανθρωπότητα. Είναι πολύ δυνατό κανάλι επικοινωνίας.
Πώς γεννήθηκαν «οι Πράκτορες του Πλανήτη»;
Οι Πράκτορες του Πλανήτη ξεκίνησαν το 2008 ως ένα πιλοτικό πρόγραμμα στο σχολείο του αδερφού μου. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν, το πρόγραμμα βραβεύτηκε από το Υπουργείο Παιδείας ως προς την καινοτομία του και έτσι κάπως πήραμε θάρρος να δημιουργηθεί η οργάνωση. Πλέον η οργάνωση υλοποιεί προγράμματα με χιλιάδες παιδιά ετησίως. Τα βιβλία – που είναι πλέον πέντε στην σειρά – ακολούθησαν. Το πρώτο βιβλίο κέρδισε το Κρατικό Βραβείο στην κατηγορία Παιδικού Βιβλίου Γνώσεων, και είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό, καθώς του έδωσε μια μεγάλη ώθηση ώστε να γίνει σειρά. Το κάθε βιβλίο καταπιάνεται με ένα διαφορετικό περιβαλλοντικό θέμα, πάντα με τον αναγνώστη στη θέση του πρωταγωνιστή.
Τι έχετε μάθει μέσα από την επαφή σας με τα παιδιά που διαβάζουν τα βιβλία σας;
Ακόμα μαθαίνω πολλά. Τα παιδιά αισθάνονται πρωταγωνιστές στη ζωή τους, πως οι πράξεις τους έχουν σημασία. Αυτό φθίνει μέσα από τις απογοητεύσεις και φουρτούνες της ζωής. Η αλήθεια είναι όμως ότι οι πράξεις μας έχουν σημασία. Ενσυνειδητότητα, το να ζεις τη στιγμή, καλοσύνη, ευγνωμοσύνη είναι χαρακτηριστικά που τα μικρά παιδιά έχουν αβίαστα. Αν διατηρούσαμε λίγο περισσότερο την παιδικότητα μας, ο κόσμος θα ήταν πιο όμορφος, ειρηνικός και σίγουρα πιο αειφόρος.
Το νέο σας βιβλίο μιλάει για το Β. Αλήθεια, γιατί το έσβησαν;
Το παραμύθι ξεκινάει όταν ένα κορίτσι σβήνει το γράμμα Β από τον μαυροπίνακα. Ο αδερφός της ξεκινάει ένα ταξίδι με σκοπό να καταλάβει γιατί το γράμμα αυτό δεν της αρέσει καθόλου. Σύντομα διαπιστώνει ότι οι κάτοικοι της Γης συμπεριφερόμαστε σαν να έχουμε άλλο καταφύγιο πέρα από τον πλανήτη μας – έναν Πλανήτη Β –, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουμε τη δυνατότητα να πάμε αλλού. Η Γη, ο Πλανήτης Α, είναι το μοναδικό μας σπίτι. Ένα διαστημόπλοιο που πλέει στο διάστημα με εμάς στο τιμόνι. Μετατρέπει λοιπόν το γράμμα Α σε μια μπέρτα και αποφασίζει να γίνει ήρωας, μέσα από μικρές καθημερινές πράξεις, ώστε να βοηθήσει την αδερφή του για να σωθεί ο κόσμος μας.
Μέσα από τη συγγραφή των παιδικών βιβλίων, τι ανακαλύψατε για τον εαυτό σας;
Νομίζω το είπε πολύ όμορφα η Βρετανίδα συγγραφέας Πενέλοπι Λάιβλι στο βιβλίο της Τίγρης του Φεγγαριού. Έγραψε ότι τα παιδιά ζουν σε ένα κόσμο διαφορετικό από εμάς, που έχουμε χάσει ως ενήλικες και δεν μπορούμε να τον βρούμε πλέον, όσο κι αν ψάχνουμε. Γράφοντας για παιδιά μου επιτρέπει να ζω σε αυτό τον κόσμο πάλι για λίγο.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για έναν ενήλικα που «μπαίνει» στον κόσμο των παιδικών (έστω κι από τη συγγραφή ενός βιβλίου);
Εμένα με βοήθησε πολύ το ότι βρισκόμουν κοντά σε παιδιά μέσω των προγραμμάτων Πράκτορες του Πλανήτη, και άκουγα τις συζητήσεις τους, τους προβληματισμούς τους, τι έβρισκαν αστείο… Δεν έγραψα για μικρότερα παιδιά μέχρι να κάνω η ίδια παιδιά αυτής της ηλικίας. Αισθάνομαι ότι πρέπει να ξέρω καλά την ηλικία στην οποία απευθύνομαι. Δεν ξέρω αν αυτό είναι απαραίτητο, αλλά εμένα με βοηθάει πολύ.
Μαρίνα Γιώτη
Η Μαρίνα Γιώτη είναι βραβευμένη συγγραφέας και εικονογράφος της επιτυχημένης σειράς «Παραμύθια αλλιώς», του βιβλίου για μαμάδες Μια καρδιά, του Γέτι, η δύναμη του ακόμη, που απέσπασε το πρώτο βραβείο στα Βραβεία Κοινού Public 2021, καθώς και άλλων παιδικών βιβλίων που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα, αλλά και ακούραστη εξερευνήτρια της παιδικής φαντασίας. Πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το τελευταίο της βιβλίο Τα Φλαφ της ευτυχίας (Διόπτρα). Βιβλία της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα κορεάτικα και στα ιταλικά.
Πώς από το Marketing και τις Καλές Τέχνες αποφάσισες να ασχοληθείς με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων;
Πάντα ήμουν δημιουργική, έγραφα και ζωγράφιζα από παιδί, και θεωρούσα ότι η διαφήμιση θα ήταν κάτι που θα μου άρεσε να κάνω. Από τότε επίσης αγαπούσα τα παιδικά βιβλία, θαύμαζα τους συγγραφείς και τους εικονογράφους. Όσο παράξενο και να σας φανεί δεν είναι πολύ μακριά οι δυο επαγγελματικοί κλάδοι. Δεν είναι τυχαίο, πιστεύω, ότι αρκετοί επιτυχημένοι συγγραφείς παιδικών βιβλίων είχαν την επαγγελματική τους αφετηρία στην διαφήμιση. Εξασκούμε κάποιες δεξιότητες σε αυτόν τον τόσο ανταγωνιστικό κλάδο που μας είναι ιδιαίτερα χρήσιμες στα βιβλία. Είμαστε storytellers, αλλά με διαφορετική στόχευση. Έχω γνωρίσει πολλούς συγγραφείς και κανενός το μονοπάτι δεν ήταν ίδιο. Νομίζω ότι το μόνο κοινό που έχουν όλοι τους είναι ότι ήταν πρώτα αναγνώστες. Αγαπούν τα βιβλία και αυτή τους η αγάπη έγινε κάποια στιγμή επάγγελμα.
Τα «παραμύθια αλλιώς» έχουν κάνει μεγάλη αίσθηση όχι μόνο στους μεγάλους αλλά κυρίως στους μικρούς αναγνώστες σου. Πώς γεννήθηκε η ιδέα να αλλάξεις την ιστορία των κλασικών παραμυθιών και να τους δώσεις μια νέα διάσταση;
Όταν η κόρη μου ήταν 5 χρονών, είδαμε στον δρόμο μια αλεπού. Εκείνη με ενθουσιασμό φώναξε «Μαμά, μια πονηρή αλεπού»! Αυτή η φράση της με έβαλε σε σκέψεις: Γιατί πονηρή; Δεν είναι όλες οι αλεπούδες πονηρές, όπως δεν είναι και όλοι οι λύκοι κακοί! Έτσι άρχισα να σκέφτομαι για τον ρατσισμό που υπάρχει στα κλασσικά παραμύθια και πως αυτός περνάει υπόγεια και μεθοδικά στις νέες γενιές. Αυτές οι κλασικές ιστορίες και οι ήρωες που νομίζουμε ότι ξέρουμε τόσο καλά ενδείκνυνται για να καλλιεργήσουμε στα παιδιά την κριτική τους σκέψη. Γι’ αυτό και τα 4 βιβλία της σειράς αγαπήθηκαν τόσο πολύ και έγιναν ένα τόσο επιτυχημένο επιτραπέζιο παιχνίδι.
Τι έχεις μάθει μέσα από την επαφή σου με τα παιδιά;
Να αναρωτιέμαι, να μην παίρνω τίποτα ως δεδομένο, να ονειρεύομαι χωρίς όρια και έτσι όλα να είναι πιθανά.
Στο νέο σου βιβλίο με τίτλο «Τα Φλαφ της Ευτυχίας» μιλάς για την ευγνωμοσύνη. Μάλιστα έχεις εικονογραφήσει η ίδια και αυτό το βιβλίο. Μίλησε μου γι αυτό...
Ο ΟΧ-Ι ζει σε έναν μικρό πλανήτη στην άκρη του ηλιακού µας συστήματος και το μόνο που θέλει είναι να πιάσει ένα λαμπερό Φλαφ για να νιώσει πραγματική ευτυχία. Ώσπου μια μέρα το όνειρό του γίνεται πραγματικότητα! Όμως έκανε το Φλαφ τον ΟΧ-Ι ευτυχισμένο; Και τι είναι τελικά η ευτυχία;
Έρευνες έχουν δείξει ότι η ευγνωμοσύνη συνδέεται άμεσα με την ευτυχία, γεγονός που σημαίνει ότι η καλλιέργειά της σε νεαρή ηλικία βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν ψυχική ανθεκτικότητα και να γίνουν πιο ευτυχισμένοι ενήλικες. Ξέρουμε πια ότι η εκπαίδευση στην αξία της ευγνωμοσύνης είναι εκπαίδευση αισιοδοξίας. Υπάρχουν πάντα προκλήσεις και δυσκολίες, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις είναι που είχε σημασία. Η ευγνωμοσύνη μάς μαθαίνει να εστιάζουμε στη στιγμή, να νιώθουμε πιο ικανοποιημένοι στο σήμερα και να κοιτάζουμε με αισιοδοξία το μέλλον.
Το βιβλίο έρχεται να εκπαιδεύσει τα παιδιά στην αξία της ευγνωμοσύνης και να ανοίξει την συζήτηση για όλα όσα έχουμε και παίρνουμε ως δεδομένα, τα «ναι», τα «όχι» και τα «ευχαριστώ» της ζωής μας.
Ποιες αλήθειες αποκαλύπτονται από τα μάτια των παιδιών και πώς εκλαμβάνουν εκείνα τις αξίες της ζωής μέσα από τα βιβλία;
Πιστεύω ότι τα παιδικά βιβλία είναι απόσταγμα λογοτεχνίας. Δεν υπάρχει μια αλήθεια. Τα παιδιά καλούνται να ειρηνεύσουν, να σκεφτούν, να συμμετάσχουν ενεργά και να ανακαλύψουν την δική τους αλήθεια μέσα σε αυτά. Κάθε βιβλίο, κατά την άποψή μου, σκοπό έχει να ανοίξει τα μυαλό των παιδιών και να τα εμπνεύσει με το δικό του τρόπο, ώστε μεγαλώνοντας να γίνουν σκεπτόμενοι ενήλικες.
Το παιδικό βιβλίο για μένα είναι... ένας μαγικός τόπος, ένα καταφύγιο για κάθε παιδί.
Στέλλα Κάσδαγλη
Είναι συγγραφέας, μεταφράστρια και ιδρύτρια του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Women On Top, για την επαγγελματική ενδυνάμωση των γυναικών και την ισότητα στην εργασία.Ως συνιδρύτρια του Women On Top, σχεδιάζει και υλοποιεί προγράμματα που υποστηρίζουν τις γυναίκες να επιτύχουν τους επαγγελματικούς και δημιουργικούς τους στόχους, και συμβάλλουν στη σταδιακή του κοινωνικού, πολιτικού, οικονομικού και εργασιακού πλαισίου που τις περιβάλλει -με στόχο πάντα την ισότητα και την ενδυνάμωσή τους. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στην Αθήνα και πήρε το μεταπτυχιακό της στα Media από το University of East London, γράφοντας για το πώς προσαρμόζονται τα διεθνή περιοδικά στις τοπικές τους εκδόσεις. Εργάστηκε για 11 χρόνια στο περιοδικό Cosmopolitan ενώ η αγάπη της για τη συγγραφή και τα παιδιά την έκαναν να γράψει τα πρώτα της βιβλία. Πριν από λίγες ημέρες το βιβλίο της με τίτλο «30 γυναίκες που άλλαξαν τον κόσμο και πώς μπορείς να τον αλλάξεις κι εσύ» απεσπασε το Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για Παιδιά.
Πώς νιώθεις που πριν από λίγες ημέρες κέρδισες το Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για Παιδιά για το βιβλίο σου «30 γυναίκες που άλλαξαν τον κόσμο και πώς μπορείς να τον αλλάξεις κι εσύ»;
Είμαι πολύ χαρούμενη όχι μόνο γιατί αυτό το βιβλίο, που χρειάστηκε πολύ χρόνο και ενέργεια για να γραφτεί, βρήκε το δρόμο του και αγαπήθηκε από ένα σωρό παιδιά και μεγάλους, αλλά και γιατί μέσα απ' αυτό έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε περισσότερο για το θέμα της έμφυλης ισότητας και της ενδυνάμωσης των γυναικών. Και να το κάνουμε όχι μόνο μεταξύ μας αλλά και με μια ευρύτερη ομάδα ανθρώπων που έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται και να διερευνούν αυτή τη μεγάλη κοινωνική αλλαγή. Τα βραβεία είναι προβολείς που ρίχνουν φως πάνω σε ένα έργο -δεν είναι εκείνα που καθορίζουν την αξία του αλλά είναι εκείνα που μπορούν να λειτουργήσουν πολλαπλασιαστικά στο μήνυμά του.
Η ενασχόλησή σου με την γυναικεία ενδυνάμωση και ισότητα αποτελεί μεγάλη έμπνευση για εσένα στα βιβλία σου;
Είναι το συνδετικό νήμα που ενώνει τα τελευταία χρόνια όλους τους διαφορετικούς τρόπος με τους οποίους δουλεύω. Έχω την τύχη να μπορώ να εκφράσω τους προβληματισμούς και τις προτάσεις μου μέσα από πολλές διαδρομές και είμαι πια αποφασισμένη να τις δοκιμάσω όλες: και το γράψιμο και τον προφορικό λόγο και τον σχεδιασμό προγραμμάτων και τη δημιουργία κοινοτήτων. Η έμφυλη ισότητα και η γυναικεία ενδυνάμωση είναι το γιατί μου και με αυτή την έννοια είναι μια μεγάλη έμπνευση που με σπρώχνει να αναζητήσω τις απαντήσεις.
Τι έχεις μάθει μέσα από την επαφή σου με τα παιδιά;
Ότι σημασία δεν έχει τόσο τι λέμε αλλά τι κάνουμε. Ταυτόχρονα, όμως, αν μπορούμε να εξηγήσουμε με λόγια αυτό που κάνουμε, τότε θα διευκολύνουμε όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και τους μεγάλους να μάθουν και να αποφασίσουν αν και γιατί ο δικός μας τρόπος είναι ο σωστός.
Πώς οι γυναίκες μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο;
Μαθαίνοντας να αναγνωρίζουμε την επιθυμία μας. Η γυναικεία επιθυμία έχει παραμείνει για πολλούς αιώνες θέμα ταμπού και η καταπίεσή της παγιδεύει τις γυναίκες με πολλούς και ύπουλους τρόπους. Αν αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε τις πραγματικά επιθυμίες μας, ανεξάρτητα από το αν μπορούμε πάντα να τις κάνουμε τελικά πράξη ή όχι, τότε σίγουρα θα μπορέσουμε να βρούμε εναλλακτικούς δρόμους για να ζήσουμε εμείς και να λειτουργήσει ο κόσμος.
Πίστευες πως τα βιβλία σου θα έχουν τόση μεγάλη απήχηση σε μικρούς και μεγάλους;
Όχι. Συνήθως όταν γράφω κάτι ελπίζω ότι θα αγγίξει 10 ανθρώπους και αυτό μου είναι αρκετό για να στρωθώ και να αφιερώσω τον χρόνο που χρειάζεται. Όταν συνειδητοποιώ ότι οι 10 άνθρωποι είναι τελικά πολύ παραπάνω από 10, η έκπληξη και η χαρά μου είναι, ακόμα και σήμερα αν το πιστεύεις, τεράστιες.
Βίβιαν Ινώ Τσαμαδού
Η Βίβιαν-Ινώ Τσαμαδού γεννήθηκε στην Αθήνα. Έζησε για επτά χρόνια στην Ουάσινγκτον των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου αποφοίτησε από το University of Maryland με τίτλο BA Language & Foreign Studies. Στη συνέχεια απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο (MA) από το American University στις διεθνείς σχέσεις με υποτροφία του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης, ενώ παράλληλα εργαζόταν στην Παγκόσμια Τράπεζα για να καλύψει το κόστος διαμονής της. Μιλάει τέσσερις ξένες γλώσσες. Εδώ και χρόνια εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, στον κλάδο της επικοινωνίας και της Εταιρικής Υπευθυνότητας. Επιπλέον διδάσκει σεμινάρια εταιρικής επικοινωνίας, σε στελέχη, startups και φοιτητές. Στον ελεύθερο χρόνο της γράφει στο blog της, survivalbox.gr. Από παιδί αγαπά τις καλές μάγισσες αλλά και την τεχνολογία. Τα βιβλία της “Οι μάγισσες δεν πιστεύουν στα δάκρυα” και “Στις σκούπες, αδερφές μου, στις σκούπες” κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Μάρτης.
Πώς και πότε γεννήθηκε η επιθυμία να γράψετε το πρώτο σας βιβλίο;
Από παιδί ήθελα να γράφω βιβλία. Έπαιζα κουκλοθέατρο στην αδερφή μου με τις ιστορίες που έφτιαχνα με το μυαλό μου ή είχα διαβάσει. Μέχρι και τον αποκεφαλισμό της Μαρίας Αντουανέτας έκανα με τις Μπάρμπι. Τώρα, συγκεκριμενα η επιθυμία να γράψω το πρώτο μου βιβλίο, το παιδικό με τις μάγισσες μου ήρθε από ένα όνειρο - είχα δει μία μάγισσα που πετούσε ψηλά στον ουρανό και φώναζε γιατί από κάτω φαινόταν το βρακί της. Μόλις ξύπνησα, κάθισα στο laptop και άρχισα να γράφω “Η Νόρα ήταν μια μικρή μάγισσα που ζούσε στο δάσος με τις αδερφές της…” Στη συνέχεια έγραψα και ξανάγραψα την ιστορία εκατό φορές, έβαλα τις μάγισσες στη σύγχρονη Ελλάδα, τις ταξίδεψα μέχρι τον Βόρειο Πόλο. Η φαντασία μου με οδηγούσε από μόνη της.
Οι μάγισσες είναι αγαπημένες ηρωίδες των παιδιών, ίσως γιατί όπως κι εσείς, μέσα από τα βιβλία, δεν παρουσιάζονται σαν κάτι σκοτεινό αλλά ως κάτι γλυκό και σκανταλιάρικο! Πώς μέσα από τα βιβλία σας μπορούν τα παιδιά ν΄ απολαύσουν την όμορφη πλευρά των πραγμάτων στη ζωή;
Στα βιβλία μου υπάρχουν και οι δύο πλευρές, η φωτεινή και η σκοτεινή, η χαρά και η λύπη. Μέσα όμως στα σκοτάδια και στα τραγικά γεγονότα, πάντα προσωπικά βλέπω το φως της ελπίδας και της αλλαγής προς το καλύτερο. Έτσι τα παιδιά μαθαίνουν ότι μετά τον καταστροφικό σεισμό στην Καλαμάτα τη δεκαετία του ‘80, η μάγισσα Ισαβέλλα και ο φίλος της έτρεξαν να βοηθήσουν ανθρώπους και ζώα, και ήταν μία υπέροχη εμπειρία γι’ αυτούς.
Τώρα, σχετικά με τις δύο πλευρές της μαγείας. Στα κλασικά παραμύθια οι μάγισσες είναι κακές και άσχημες. Στα μοντέρνα, με κορυφαίο το Χάρι Πότερ, αυτό άλλαξε. Αυτή τη γραμμή ακολούθησα, οι μάγισσες και οι μάγοι μου είναι σαν τους καθημερινούς ανθρώπους, με προτερήματα αλλά και αδυναμίες, και τα παιδιά μπορούν να ταυτιστούν με τους διαφορετικούς χαρακτήρες. Επίσης, τα παιδιά απολαμβάνουν τις γλυκούλες σκανταλιάρες μάγισσες αλλά χωρίς τη στρίγγλα μάγισσα Μπίχλα και τον αλαζόνα Τιμολέοντα Μπουφ θα ήταν γλυκανάλατα και αφύσικα.
Ποιους παιδικούς συγγραφείς έχετε αγαπήσει από παιδί και ποια βιβλία ήταν πάντα τα αγαπημένα σας;
Πολλούς συγγραφείς αγάπησα, γυναίκες και άντρες, και κράτησα τα βιβλία τους και τις αναμνήσεις τους μαζί μου μεγαλώνοντας, για πάντα. Από τον Τρελαντώνη, μέχρι τις Μικρές Κυρίες, τη Μικρή Πριγκίπισσα και Το Καπλάνι της Βιτρίνας. Με εξαίρεση τη “σοβαρή” περίοδο της εφηβείας μου, δεν έχω σταματήσει ποτέ να διαβάζω παιδικά βιβλια. Τα αγαπημένα μου είναι οι τριλογίες “His Dark Materials” (Η Τριλογία του Κόσμου) και “The Book of Dust” του Φίλιπ Πούλμαν. Διαβάζω πολύ ξένη λογοτεχνία γιατί το είδος “fantasy”, ιστορίες φαντασίας που απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες, αντιμετωπίζοντας τα παιδιά σαν ενήλικες και τους ενήλικες σαν παιδιά, δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Αυτό το είδος με αντιπροσωπεύει και με έχει επηρεάσει στα δικά μου βιβλία.
Ποιο παιδικό βιβλίο θέλατε πάντα ν΄ αλλάξετε την ιστορία του (ή και το τέλος του);
Ωραία ερώτηση! Στο “Μεγάλο περίπατο του Πέτρου” της Άλκης Ζέη, θα ήθελα να μην πεθάνουν δύο αγαπημένοι ήρωες. Αλλά αυτή ήταν η ιστορία, έτσι είναι η ζωή και τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν όλες τις πλευρές τους. Το μόνο βιβλίο που ειλικρινά θα ήθελα να αλλάξω το τέλος του είναι για ενηλίκους, το “Όσα παίρνει ο άνεμος”. Η Σκάρλετ και ο Ρετ πρέπει να ξανασμίξουν, δεν το συζητώ!
Ποιες αλήθειες κρύβουν οι ιστορίες των παιδικών βιβλίων που δεν κατανοούμε εμείς οι μεγάλοι;
Συμβολισμούς που τα παιδιά αντιλαμβάνονται με το υποσυνείδητό τους. Και ιστορίες από τον κόσμο του φανταστικού, που για τα παιδιά είναι πραγματικός. Άλλωστε, πραγματικό είναι αυτό που πιστεύουμε ότι είναι.
Τι σας λένε τα παιδιά που διαβάζουν τα βιβλία σας; Τι είναι αυτό που τα κάνει να θέλουν περισσότερη «μαγεία» στην ζωή τους;
Τα παιδιά γοητεύονται από τις μεταφυσικές δυνάμεις και τους φανταστικούς κόσμους. Η μαγεία του παιδικού μυαλού, η δυνατότητα να απορροφά το καινούργιο σαν σφουγγάρι και να ξεφεύγει σε φανταστικούς κόσμους που θεωρεί πραγματικούς. Αυτό είναι συναρπαστικό! Είναι κρίμα που χάνεται (ή μάλλον περιορίζεται) με τον ρεαλισμό της ωριμότητας, καθώς μεγαλώνουμε.
Τα βιβλία μου κυκλοφόρησαν στην περίοδο του lockdown και εύχομαι να έδωσαν στα παιδιά διέξοδο σε ένα κόσμο φαντασίας και χρωμάτων, μια ευκαιρία να πετάξουν με τις σκούπες τους μακριά.
Κέλλυ Αλχανάτη Παπούλη
Η Κέλλυ Αλχανάτη Παπούλη επέστρεψε στην Ελλάδα το 1996 μετά από τις σπουδές της στο πανεπιστήμιο της Βοστώνης στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση ( Film Direction & Broadcast Television). Συνεργάστηκε για πάνω από 10 χρόνια με τις μεγαλύτερες εταιρίες παραγωγής σκηνοθετώντας περισσότερα από 500 διαφημιστικά σποτ.
Το 2008 και για τα επόμενα 8 χρόνια ανέλαβε commissioning editor στην ομάδα ψυχαγωγίας του ΑΝΤΕΝΝΑ ενώ συντέλεσε στην δημιουργία κορυφαίων τηλεοπτικών shows, και από την θέση του Project Manager πραγματοποίησε την παραγωγή δημοφιλών διεθνών formats με μεγάλη επιτυχία και εξαιρετικά ποσοστά τηλεθέασης.
Το 2016 ανέλαβε Σύμβουλος Ελληνικού Προγράμματος στο Star Channel ενώ το 2019 ανέλαβε σύμβουλος Ελληνικού & Ξένου προγράμματος στην ΕΡΤ και από το 2020 μέχρι και σήμερα είναι Επικεφαλής Μυθοπλασίας & Ψυχαγωγίας στην ΕΡΤ. Έχει συγγράψει 7 παιδικά και προεφηβικά βιβλία.
Τι αποτέλεσε έμπνευση για εσάς για να ξεκινήσετε να γράφετε το πρώτο σας παιδικό βιβλίο;
Από μικρή έπλαθα με την φαντασία μου χιλιάδες ιστορίες και πάντα αγαπούσα το διάβασμα. Σκάρωνα μικρές θεατρικές παραστάσεις και τα μολύβια και τα χαρτιά μου έπαιρναν φωτιά! Οπότε μεγαλώνοντας, ήταν λογικό η συγγραφή να αποτελέσει για εμένα τρόπο ζωής. Γράφοντας ένα παραμύθι η φαντασία δουλεύει χωρίς σύνορα δίνοντας σου την δυνατότητα να δημιουργήσεις με λέξεις και εικόνες. Όταν απέκτησα τις 2 κόρες μου ένιωσα ακόμα περισσότερο την ανάγκη να γράψω. Οι μικρές ήταν η έμπνευση μου για να περάσω σημαντικές αξίες και νοήματα στις ίδιες αλλά και σε όλα τα υπόλοιπα παιδάκια, υπερβαίνοντας τα όρια του πραγματικού κόσμου.
Ποια θα μπορούσε να είναι η δική σας Μικρόπολη;
Η Μικρόπολη είναι για εμένα ένας κόσμος ονειρικά πλασμένος… Ένας κόσμος χωρίς πόλεμο, χωρίς άγχος, μίσος και στεναχώρια. Είναι μια πόλη γεμάτη αγάπη, ειρήνη, και φιλία. Η δική μου Μικρόπολη είναι παντού και είναι γεμάτη θετική ενέργεια και όμορφα συναισθήματα. Μέσα στην Μικρόπολη μικροί και μεγάλοι πάντα χαμογελούν. Όλοι μπορούμε να φτιάξουμε την δικιά μας Μικρόπολη και να είμαστε ευτυχισμένοι μέσα σε αυτή. Αρκεί να το αποφασίσουμε και να το προσπαθήσουμε.
Τι έχετε μάθει μέσα από την επαφή σας με τα παιδιά;
Η επαφή με τα παιδιά είναι σκέτη απόλαυση! Τα παιδιά, με την ειλικρίνεια και την αγνότητα τους με έκαναν καλύτερο άνθρωπο. Νιώθω μεγάλη χαρά κάθε φορά που παρουσιάζω ένα από τα βιβλία μου σε παιδιά. Έμαθα και μαθαίνω πολλά από αυτά τα απίθανα πλασματάκια γιατί μέσα στον αυθορμητισμό τους είναι οι αυστηρότεροι και οι καλύτεροι κριτές. Και το να αισθάνεσαι ότι καταφέρνεις να διασκεδάσεις τους μικρούς κριτές αναπτύσσοντας συγχρόνως και την συναισθηματική τους νοημοσύνη είναι τεράστια ικανοποίηση.
Ποια θα λέγατε πως είναι η μαγεία της τηλεόρασης και ποια η μαγεία ενός βιβλίου;
Η μαγεία του βιβλίου είναι πως σου αναπτύσσει την φαντασία. Δουλεύοντας με την φαντασία πλάθεις εικόνες που εσύ θέλεις και ταυτίζεσαι ζώντας έντονα συναισθήματα. Με το βιβλίο ταξιδεύεις και ζεις το θαύμα έτσι όπως το έχεις εσύ διαμορφώσει στο μυαλό σου διαβάζοντας την ιστορία.
Η μαγεία της τηλεόρασης είναι διαφορετική αλλά εξίσου συναρπαστική. Η τηλεόραση μέσα από την Μυθοπλασία σε ταξιδεύει με την εικόνα της. Ένας μαγικός κόσμος ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια σου, τον βλέπεις, τον νοιώθεις και ταυτίζεσαι και πάλι αλλά με πρόσωπα «υπαρκτά» και με καταστάσεις και ιστορίες που εξελίσσονται εκείνη την στιγμή και που έχει δημιουργήσει κάποιος άλλος για εσένα.
Ποια παιδική ιστορία έχετε «ζηλέψει» και θα θέλατε να είχατε γράψει εσείς;
Τον Μικρό Πρίγκηπα! Το λατρεύω αυτό το βιβλίο. Κάθε φορά που το διαβάζω είναι σαν να είναι η πρώτη. Τα συναισθήματα είναι πολλά και δυνατά. Η αγάπη ξεχειλίζει. Ο σεβασμός, και η αλληλεγγύη ξεπηδούν από τις σελίδες και σε ταξιδεύουν σε έναν υπέροχο κόσμο μέσα στον οποίο όλοι μας θα θέλαμε να ζούμε… Το ταλέντο του συγγραφέα Αντουαν ντε Σεντ Εξυπερύ είναι μοναδικό.
Πώς μπορούμε να κάνουμε τα παιδιά να αγαπήσουν τα βιβλία;
Σίγουρα θα βοηθήσει αν βλέπουν εμάς τους γονείς τους να διαβάζουμε αντί να σερφάρουμε στο διαδίκτυο. Να τα πάρουμε αγκαλιά και να διαβάσουμε μαζί τους. Αν ξεκινήσουν ένα ταξίδι με βιβλίο, το πιάσουν στα χέρια τους, γυρίσουν τις σελίδες του και το απολαύσουν, είναι βέβαιο πως θα ακολουθήσουν και άλλα ανάλογα ταξίδια. Η ευκολία της τεχνολογίας κάνει το εγχείρημα δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
6 βιβλία για να βλέπεις πάντα την αισιόδοξη πλευρά της ζωής
Ένα βιβλίο υπόσχεται να κάνει τον κόσμο καλύτερο
Από τη Νατάσσα Σιδηροκαστρίτου
Η Ελένη Ανδρεάδη, η Μαρίνα Γιώτη, η Στέλλα Κάσδαγλη, η Κέλλυ Αλχανάτη και η Βίβιαν Ινώ Τσαμαδού μπαίνουν με τις ιστορίες τους στην ψυχή των μικρών παιδιών και τα ταξιδεύουν σε δρόμους γεμάτους έμπνευση, παραμύθια, διασκέδαση, περιπέτεια, γνώση και περίσσια δημιουργία.
Όταν ήμουν μικρή αγαπούσα πολύ τις ιστορίες του Αισώπου. Κάθε παιδί εξάλλου αγαπά τα παραμύθια που είναι συνυφασμένα με συγκεκριμένες περιόδους της ζωής του, εκείνες που του έλεγε η μαμά ή η γιαγιά του λίγο πριν πέσει για ύπνο για παράδειγμα ή όταν έτρωγε το φαγητό του. Από την ιστορία με τον λαγό και τη χελώνα (πάντα λάτρευα που με δύναμη ψυχής η πεισματάρα και υπομονετική χελώνα την έσκασε στον λαγό και βγήκε πρώτη) μέχρι τον μυλωνά και τον γάιδαρό του (πόσο γελούσα με αυτό το παραμύθι σκεπτόμενη τον μυλωνά να κουβαλάει τον γάιδαρο)...
Δεν είναι μόνο τα παραμύθια που κάνουν ένα παιδικό μυαλό να ταξιδεύει, είναι και τα μηνύματα που κρύβονται μέσα τους κι ας μην τα κατανοούν πολλές φορές. Ένα παιδικό βιβλίο αποτελεί το μυστικό για έμπνευση και γνώση. Μέσα από την περιπέτεια μπορούν να γνωρίσουν τις αλήθειες της ζωής αλλά και να οραματιστούν τον μελλοντικό εαυτό τους. Κι αυτό είναι χάρισμα μόνο των παιδιών. Η αθωότητα, ο αυθορμητισμός και η άγνοια του κινδύνου ή της πραγματικής διάστασης των πραγμάτων, είναι αυτό που κάνει τα παιδιά χαρισματικά.
Θα το εκμυστηρευτώ: θαμάζω τους ανθρώπους που μένουν πάντα παιδιά. Που όσο κι αν μεγαλώνουν ηλικιακά δεν χάνουν την παιδικότητα, και γελούν, και χαίρονται και φωνάζουν δυνατά... Αυτή η παιδικότητα θαρρείς πως τους κάνει διαφορετικούς από τους υπόλοιπους ενήλικες, τους εξυψώνει στα μάτια μου, αποκτούν μια άλλη διάσταση, έχουν μαγεία στο βλέμμα και το μυαλό. Σε αυτή την υπέροχη μερίδα ανθρώπων ανήκουν και οι συγγραφείς παιδικών βιβλίων, που καταφέρνουν να συγκινούνται και να συγκινούν, να απογυμνώνονται από ενοχές, προκαταλήψεις και αναστολές και να αφήνονται με την πένα και τη φαντασία τους στη μαγεία του παραμυθιού. Αυτή τη μαγεία που κρύβει αλήθεια, χαρά και ατέλειωτη δίψα για περιπέτεια...
Συνάντησα 5 γυναίκες, 5 Ελληνίδες συγγραφείς -η κάθεμια πολύ διαφορετική από την άλλη- και μιλήσαμε για τα βιβλία, για τη φαντασία και τις ιστορίες στις οποίες αφήνονται οι ίδιες για να ταξιδέψουν , με μόνο μέσο την αλήθεια της καρδιάς τους. Εκείνη που είπαμε, έχει μείνει ...ακόμα παιδί!
Ελένη Ανδρεάδη
Γεννήθηκε στο Λονδίνο. Ταξίδεψε και δούλεψε σε πολλές χώρες, όπως στην Αγγλία, στη Γερμανία και στην Αμερική, όπου ειδικεύτηκε στην Περιβαλλοντική Πολιτική και ΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Εκεί πήρε ένα μάθημα στη δημιουργική γραφή και έγραψε ένα μυθιστόρημα, το οποίο γρήγορα έκρυψε στο συρτάρι της. Όταν γύρισε στην Ελλάδα το 2009, ίδρυσε τη Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση Πράκτορες του Πλανήτη, η οποία προσκαλεί τα παιδιά να σώσουν τον πλανήτη μέσα από μυστικές αποστολές. Τα βιωματικά περιβαλλοντικά προγράμματα της οργάνωσης υλοποιούνται σε δημοτικά σχολεία σε ολόκληρη τη χώρα και έχουν βραβευτεί για την καινοτομία τους από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Το πρώτο βιβλίο της, Γίνε Πράκτορας του Πλανήτη, απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βιβλίου στην κατηγορία Βιβλίου Γνώσεων 2015, ενώ το δεύτερο της σειράς βρέθηκε στις βραχείες λίστες. Τα βιβλία της μεταφράζονται και κυκλοφορούν σε χώρες όπως η Αμερική, η Κίνα, η Κορέα, η Τουρκία και η Αίγυπτος. Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορούν τα πέντε βιβλία της σειράς Πράκτορες του Πλανήτη, το εικονογραφημένο «Ένα σύννεφο για τα γενέθλιά μου» και το «Γιατί Έσβησα το Γράμμα Β», καθώς και «Ο Τζάστιν Γκρέι και οι Φύλακες της Γης».
Όλα τα βιβλία σας έχουν μια περιβαλλοντική συνείδηση. Από πού πηγάζει η έμπνευσή σας γι' αυτό;
Το αντικείμενο της εργασίας και εξειδίκευσης μου είναι η περιβαλλοντική διαχείριση. Στο εξωτερικό εργάστηκα και στο κομμάτι επικοινωνίας της περιβαλλοντικής επιστήμης προς τους ενήλικες. Σε ένα ντοκιμαντέρ έμαθα για κάποια παιδιά στην Ινδία που είχαν καταφέρει να απαγορεύσουν την πλαστική σακούλα στην πόλη τους. Ήταν μια μεγάλη έμπνευση και σκέφτηκα ότι θα ήθελα πολύ να ενθουσιάσω και άλλα παιδιά να αναλάβουν δράση. Τα παιδιά έχουν ιδεαλισμό, δεν τους φοβίζει αυτό που φαίνεται ακατόρθωτο, και είναι ακούραστα. Όλα χαρακτηριστικά που θαυμάζω ιδιαίτερα και αποτελούν εξαιρετικά εφόδια για περιβαλλοντικούς αγωνιστές. Παράλληλα στο μεταπτυχιακό μου στην Αμερική είχα πάρει ένα μάθημα δημιουργικής γραφής. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να τα συνδυάσω μέχρι που γύρισα στην Ελλάδα και άρχισα να αναζητώ διαφορετικούς τρόπους επικοινωνίας αυτών των θεμάτων προς τα παιδιά. Έτσι κατέφυγα στις ιστορίες. Μέσα από τις ιστορίες μαθαίνουμε και θυμόμαστε τις κοινές αξίες που μας ενώνουν ως ανθρωπότητα. Είναι πολύ δυνατό κανάλι επικοινωνίας.
Πώς γεννήθηκαν «οι Πράκτορες του Πλανήτη»;
Οι Πράκτορες του Πλανήτη ξεκίνησαν το 2008 ως ένα πιλοτικό πρόγραμμα στο σχολείο του αδερφού μου. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν, το πρόγραμμα βραβεύτηκε από το Υπουργείο Παιδείας ως προς την καινοτομία του και έτσι κάπως πήραμε θάρρος να δημιουργηθεί η οργάνωση. Πλέον η οργάνωση υλοποιεί προγράμματα με χιλιάδες παιδιά ετησίως. Τα βιβλία – που είναι πλέον πέντε στην σειρά – ακολούθησαν. Το πρώτο βιβλίο κέρδισε το Κρατικό Βραβείο στην κατηγορία Παιδικού Βιβλίου Γνώσεων, και είμαι πολύ ευγνώμων για αυτό, καθώς του έδωσε μια μεγάλη ώθηση ώστε να γίνει σειρά. Το κάθε βιβλίο καταπιάνεται με ένα διαφορετικό περιβαλλοντικό θέμα, πάντα με τον αναγνώστη στη θέση του πρωταγωνιστή.
Τι έχετε μάθει μέσα από την επαφή σας με τα παιδιά που διαβάζουν τα βιβλία σας;
Ακόμα μαθαίνω πολλά. Τα παιδιά αισθάνονται πρωταγωνιστές στη ζωή τους, πως οι πράξεις τους έχουν σημασία. Αυτό φθίνει μέσα από τις απογοητεύσεις και φουρτούνες της ζωής. Η αλήθεια είναι όμως ότι οι πράξεις μας έχουν σημασία. Ενσυνειδητότητα, το να ζεις τη στιγμή, καλοσύνη, ευγνωμοσύνη είναι χαρακτηριστικά που τα μικρά παιδιά έχουν αβίαστα. Αν διατηρούσαμε λίγο περισσότερο την παιδικότητα μας, ο κόσμος θα ήταν πιο όμορφος, ειρηνικός και σίγουρα πιο αειφόρος.
Το νέο σας βιβλίο μιλάει για το Β. Αλήθεια, γιατί το έσβησαν;
Το παραμύθι ξεκινάει όταν ένα κορίτσι σβήνει το γράμμα Β από τον μαυροπίνακα. Ο αδερφός της ξεκινάει ένα ταξίδι με σκοπό να καταλάβει γιατί το γράμμα αυτό δεν της αρέσει καθόλου. Σύντομα διαπιστώνει ότι οι κάτοικοι της Γης συμπεριφερόμαστε σαν να έχουμε άλλο καταφύγιο πέρα από τον πλανήτη μας – έναν Πλανήτη Β –, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουμε τη δυνατότητα να πάμε αλλού. Η Γη, ο Πλανήτης Α, είναι το μοναδικό μας σπίτι. Ένα διαστημόπλοιο που πλέει στο διάστημα με εμάς στο τιμόνι. Μετατρέπει λοιπόν το γράμμα Α σε μια μπέρτα και αποφασίζει να γίνει ήρωας, μέσα από μικρές καθημερινές πράξεις, ώστε να βοηθήσει την αδερφή του για να σωθεί ο κόσμος μας.
Μέσα από τη συγγραφή των παιδικών βιβλίων, τι ανακαλύψατε για τον εαυτό σας;
Νομίζω το είπε πολύ όμορφα η Βρετανίδα συγγραφέας Πενέλοπι Λάιβλι στο βιβλίο της Τίγρης του Φεγγαριού. Έγραψε ότι τα παιδιά ζουν σε ένα κόσμο διαφορετικό από εμάς, που έχουμε χάσει ως ενήλικες και δεν μπορούμε να τον βρούμε πλέον, όσο κι αν ψάχνουμε. Γράφοντας για παιδιά μου επιτρέπει να ζω σε αυτό τον κόσμο πάλι για λίγο.
Τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για έναν ενήλικα που «μπαίνει» στον κόσμο των παιδικών (έστω κι από τη συγγραφή ενός βιβλίου);
Εμένα με βοήθησε πολύ το ότι βρισκόμουν κοντά σε παιδιά μέσω των προγραμμάτων Πράκτορες του Πλανήτη, και άκουγα τις συζητήσεις τους, τους προβληματισμούς τους, τι έβρισκαν αστείο… Δεν έγραψα για μικρότερα παιδιά μέχρι να κάνω η ίδια παιδιά αυτής της ηλικίας. Αισθάνομαι ότι πρέπει να ξέρω καλά την ηλικία στην οποία απευθύνομαι. Δεν ξέρω αν αυτό είναι απαραίτητο, αλλά εμένα με βοηθάει πολύ.
Μαρίνα Γιώτη
Η Μαρίνα Γιώτη είναι βραβευμένη συγγραφέας και εικονογράφος της επιτυχημένης σειράς «Παραμύθια αλλιώς», του βιβλίου για μαμάδες Μια καρδιά, του Γέτι, η δύναμη του ακόμη, που απέσπασε το πρώτο βραβείο στα Βραβεία Κοινού Public 2021, καθώς και άλλων παιδικών βιβλίων που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα, αλλά και ακούραστη εξερευνήτρια της παιδικής φαντασίας. Πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το τελευταίο της βιβλίο Τα Φλαφ της ευτυχίας (Διόπτρα). Βιβλία της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα κορεάτικα και στα ιταλικά.
Πώς από το Marketing και τις Καλές Τέχνες αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων;
Πάντα ήμουν δημιουργική, έγραφα και ζωγράφιζα από παιδί, και θεωρούσα ότι η διαφήμιση θα ήταν κάτι που θα μου άρεσε να κάνω. Από τότε επίσης αγαπούσα τα παιδικά βιβλία, θαύμαζα τους συγγραφείς και τους εικονογράφους. Όσο παράξενο και να σας φανεί δεν είναι πολύ μακριά οι δυο επαγγελματικοί κλάδοι. Δεν είναι τυχαίο, πιστεύω, ότι αρκετοί επιτυχημένοι συγγραφείς παιδικών βιβλίων είχαν την επαγγελματική τους αφετηρία στην διαφήμιση. Εξασκούμε κάποιες δεξιότητες σε αυτόν τον τόσο ανταγωνιστικό κλάδο που μας είναι ιδιαίτερα χρήσιμες στα βιβλία. Είμαστε storytellers, αλλά με διαφορετική στόχευση. Έχω γνωρίσει πολλούς συγγραφείς και κανενός το μονοπάτι δεν ήταν ίδιο. Νομίζω ότι το μόνο κοινό που έχουν όλοι τους είναι ότι ήταν πρώτα αναγνώστες. Αγαπούν τα βιβλία και αυτή τους η αγάπη έγινε κάποια στιγμή επάγγελμα.
Τα «παραμύθια αλλιώς» έχουν κάνει μεγάλη αίσθηση όχι μόνο στους μεγάλους αλλά κυρίως στους μικρούς αναγνώστες σου. Πώς γεννήθηκε η ιδέα να αλλάξετε την ιστορία των κλασικών παραμυθιών και να τους δώσετε μια νέα διάσταση;
Όταν η κόρη μου ήταν 5 χρονών, είδαμε στον δρόμο μια αλεπού. Εκείνη με ενθουσιασμό φώναξε «Μαμά, μια πονηρή αλεπού»! Αυτή η φράση της με έβαλε σε σκέψεις: Γιατί πονηρή; Δεν είναι όλες οι αλεπούδες πονηρές, όπως δεν είναι και όλοι οι λύκοι κακοί! Έτσι άρχισα να σκέφτομαι για τον ρατσισμό που υπάρχει στα κλασσικά παραμύθια και πως αυτός περνάει υπόγεια και μεθοδικά στις νέες γενιές. Αυτές οι κλασικές ιστορίες και οι ήρωες που νομίζουμε ότι ξέρουμε τόσο καλά ενδείκνυνται για να καλλιεργήσουμε στα παιδιά την κριτική τους σκέψη. Γι’ αυτό και τα 4 βιβλία της σειράς αγαπήθηκαν τόσο πολύ και έγιναν ένα τόσο επιτυχημένο επιτραπέζιο παιχνίδι.
Τι έχετε μάθει μέσα από την επαφή σας με τα παιδιά;
Να αναρωτιέμαι, να μην παίρνω τίποτα ως δεδομένο, να ονειρεύομαι χωρίς όρια και έτσι όλα να είναι πιθανά.
Στο νέο σας βιβλίο με τίτλο «Τα Φλαφ της Ευτυχίας» μιλάτε για την ευγνωμοσύνη. Μάλιστα έχετε εικονογραφήσει η ίδια και αυτό το βιβλίο. Μιλήστε μου γι' αυτό...
Ο ΟΧ-Ι ζει σε έναν μικρό πλανήτη στην άκρη του ηλιακού µας συστήματος και το μόνο που θέλει είναι να πιάσει ένα λαμπερό Φλαφ για να νιώσει πραγματική ευτυχία. Ώσπου μια μέρα το όνειρό του γίνεται πραγματικότητα! Όμως έκανε το Φλαφ τον ΟΧ-Ι ευτυχισμένο; Και τι είναι τελικά η ευτυχία;
Έρευνες έχουν δείξει ότι η ευγνωμοσύνη συνδέεται άμεσα με την ευτυχία, γεγονός που σημαίνει ότι η καλλιέργειά της σε νεαρή ηλικία βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν ψυχική ανθεκτικότητα και να γίνουν πιο ευτυχισμένοι ενήλικες. Ξέρουμε πια ότι η εκπαίδευση στην αξία της ευγνωμοσύνης είναι εκπαίδευση αισιοδοξίας. Υπάρχουν πάντα προκλήσεις και δυσκολίες, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις είναι που είχε σημασία. Η ευγνωμοσύνη μάς μαθαίνει να εστιάζουμε στη στιγμή, να νιώθουμε πιο ικανοποιημένοι στο σήμερα και να κοιτάζουμε με αισιοδοξία το μέλλον.
Το βιβλίο έρχεται να εκπαιδεύσει τα παιδιά στην αξία της ευγνωμοσύνης και να ανοίξει την συζήτηση για όλα όσα έχουμε και παίρνουμε ως δεδομένα, τα «ναι», τα «όχι» και τα «ευχαριστώ» της ζωής μας.
Ποιες αλήθειες αποκαλύπτονται από τα μάτια των παιδιών και πώς εκλαμβάνουν εκείνα τις αξίες της ζωής μέσα από τα βιβλία;
Πιστεύω ότι τα παιδικά βιβλία είναι απόσταγμα λογοτεχνίας. Δεν υπάρχει μια αλήθεια. Τα παιδιά καλούνται να ειρηνεύσουν, να σκεφτούν, να συμμετάσχουν ενεργά και να ανακαλύψουν την δική τους αλήθεια μέσα σε αυτά. Κάθε βιβλίο, κατά την άποψή μου, σκοπό έχει να ανοίξει τα μυαλό των παιδιών και να τα εμπνεύσει με το δικό του τρόπο, ώστε μεγαλώνοντας να γίνουν σκεπτόμενοι ενήλικες.
Το παιδικό βιβλίο για μένα είναι...
...ένας μαγικός τόπος, ένα καταφύγιο για κάθε παιδί.
Στέλλα Κάσδαγλη
Είναι συγγραφέας, μεταφράστρια και ιδρύτρια του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Women On Top, για την επαγγελματική ενδυνάμωση των γυναικών και την ισότητα στην εργασία. Η Στέλλα Κάσδαγλη ως συνιδρύτρια του Women On Top, σχεδιάζει και υλοποιεί προγράμματα που υποστηρίζουν τις γυναίκες να επιτύχουν τους επαγγελματικούς και δημιουργικούς τους στόχους, και συμβάλλουν στη σταδιακή του κοινωνικού, πολιτικού, οικονομικού και εργασιακού πλαισίου που τις περιβάλλει -με στόχο πάντα την ισότητα και την ενδυνάμωσή τους. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στην Αθήνα και πήρε το μεταπτυχιακό της στα Media από το University of East London, γράφοντας για το πώς προσαρμόζονται τα διεθνή περιοδικά στις τοπικές τους εκδόσεις. Εργάστηκε για 11 χρόνια στο περιοδικό Cosmopolitan ενώ η αγάπη της για τη συγγραφή και τα παιδιά την έκαναν να γράψει τα πρώτα της βιβλία. Πριν από λίγες ημέρες το βιβλίο της με τίτλο «30 γυναίκες που άλλαξαν τον κόσμο και πώς μπορείς να τον αλλάξεις κι εσύ» απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για Παιδιά.
Πώς νιώθετε που πριν από λίγες ημέρες κερδίσατε το Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για Παιδιά για το βιβλίο σας «30 γυναίκες που άλλαξαν τον κόσμο και πώς μπορείς να τον αλλάξεις κι εσύ»;
Είμαι πολύ χαρούμενη όχι μόνο γιατί αυτό το βιβλίο, που χρειάστηκε πολύ χρόνο και ενέργεια για να γραφτεί, βρήκε το δρόμο του και αγαπήθηκε από ένα σωρό παιδιά και μεγάλους, αλλά και γιατί μέσα απ' αυτό έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε περισσότερο για το θέμα της έμφυλης ισότητας και της ενδυνάμωσης των γυναικών. Και να το κάνουμε όχι μόνο μεταξύ μας αλλά και με μια ευρύτερη ομάδα ανθρώπων που έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται και να διερευνούν αυτή τη μεγάλη κοινωνική αλλαγή. Τα βραβεία είναι προβολείς που ρίχνουν φως πάνω σε ένα έργο -δεν είναι εκείνα που καθορίζουν την αξία του αλλά είναι εκείνα που μπορούν να λειτουργήσουν πολλαπλασιαστικά στο μήνυμά του.
Η ενασχόλησή σας με την γυναικεία ενδυνάμωση και ισότητα αποτελεί μεγάλη έμπνευση για εσάς, κάτι που αποτυπώνεται και στα βιβλία σας;
Είναι το συνδετικό νήμα που ενώνει τα τελευταία χρόνια όλους τους διαφορετικούς τρόπος με τους οποίους δουλεύω. Έχω την τύχη να μπορώ να εκφράσω τους προβληματισμούς και τις προτάσεις μου μέσα από πολλές διαδρομές και είμαι πια αποφασισμένη να τις δοκιμάσω όλες: και το γράψιμο και τον προφορικό λόγο και τον σχεδιασμό προγραμμάτων και τη δημιουργία κοινοτήτων. Η έμφυλη ισότητα και η γυναικεία ενδυνάμωση είναι το γιατί μου και με αυτή την έννοια είναι μια μεγάλη έμπνευση που με σπρώχνει να αναζητήσω τις απαντήσεις.
Τι έχετε μάθει μέσα από την επαφή σας με τα παιδιά;
Ότι σημασία δεν έχει τόσο τι λέμε αλλά τι κάνουμε. Ταυτόχρονα, όμως, αν μπορούμε να εξηγήσουμε με λόγια αυτό που κάνουμε, τότε θα διευκολύνουμε όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και τους μεγάλους να μάθουν και να αποφασίσουν αν και γιατί ο δικός μας τρόπος είναι ο σωστός.
Πώς οι γυναίκες μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο;
Μαθαίνοντας να αναγνωρίζουμε την επιθυμία μας. Η γυναικεία επιθυμία έχει παραμείνει για πολλούς αιώνες θέμα ταμπού και η καταπίεσή της παγιδεύει τις γυναίκες με πολλούς και ύπουλους τρόπους. Αν αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε τις πραγματικά επιθυμίες μας, ανεξάρτητα από το αν μπορούμε πάντα να τις κάνουμε τελικά πράξη ή όχι, τότε σίγουρα θα μπορέσουμε να βρούμε εναλλακτικούς δρόμους για να ζήσουμε εμείς και να λειτουργήσει ο κόσμος.
Πιστεύετε πως τα βιβλία σας θα έχουν τόση μεγάλη απήχηση σε μικρούς και μεγάλους;
Όχι. Συνήθως όταν γράφω κάτι ελπίζω ότι θα αγγίξει 10 ανθρώπους και αυτό μου είναι αρκετό για να στρωθώ και να αφιερώσω τον χρόνο που χρειάζεται. Όταν συνειδητοποιώ ότι οι 10 άνθρωποι είναι τελικά πολύ παραπάνω από 10, η έκπληξη και η χαρά μου είναι, ακόμα και σήμερα αν το πιστεύεις, τεράστιες.
Βίβιαν Ινώ Τσαμαδού
Η Βίβιαν-Ινώ Τσαμαδού γεννήθηκε στην Αθήνα. Έζησε για επτά χρόνια στην Ουάσινγκτον των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου αποφοίτησε από το University of Maryland με τίτλο BA Language & Foreign Studies. Στη συνέχεια απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο (MA) από το American University στις διεθνείς σχέσεις με υποτροφία του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης, ενώ παράλληλα εργαζόταν στην Παγκόσμια Τράπεζα για να καλύψει το κόστος διαμονής της. Μιλάει τέσσερις ξένες γλώσσες. Εδώ και χρόνια εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, στον κλάδο της επικοινωνίας και της Εταιρικής Υπευθυνότητας. Επιπλέον διδάσκει σεμινάρια εταιρικής επικοινωνίας, σε στελέχη, startups και φοιτητές. Στον ελεύθερο χρόνο της γράφει στο blog της, survivalbox.gr. Από παιδί αγαπά τις καλές μάγισσες αλλά και την τεχνολογία. Τα βιβλία της “Οι μάγισσες δεν πιστεύουν στα δάκρυα” και “Στις σκούπες, αδερφές μου, στις σκούπες” κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Μάρτης.
Πώς και πότε γεννήθηκε η επιθυμία να γράψετε το πρώτο σας βιβλίο;
Από παιδί ήθελα να γράφω βιβλία. Έπαιζα κουκλοθέατρο στην αδερφή μου με τις ιστορίες που έφτιαχνα με το μυαλό μου ή είχα διαβάσει. Μέχρι και τον αποκεφαλισμό της Μαρίας Αντουανέτας έκανα με τις Μπάρμπι. Τώρα, συγκεκριμενα η επιθυμία να γράψω το πρώτο μου βιβλίο, το παιδικό με τις μάγισσες μου ήρθε από ένα όνειρο - είχα δει μία μάγισσα που πετούσε ψηλά στον ουρανό και φώναζε γιατί από κάτω φαινόταν το βρακί της. Μόλις ξύπνησα, κάθισα στο laptop και άρχισα να γράφω “Η Νόρα ήταν μια μικρή μάγισσα που ζούσε στο δάσος με τις αδερφές της…” Στη συνέχεια έγραψα και ξανάγραψα την ιστορία εκατό φορές, έβαλα τις μάγισσες στη σύγχρονη Ελλάδα, τις ταξίδεψα μέχρι τον Βόρειο Πόλο. Η φαντασία μου με οδηγούσε από μόνη της.
Οι μάγισσες είναι αγαπημένες ηρωίδες των παιδιών, ίσως γιατί όπως κι εσείς, μέσα από τα βιβλία, δεν παρουσιάζονται σαν κάτι σκοτεινό αλλά ως κάτι γλυκό και σκανταλιάρικο! Πώς μέσα από τα βιβλία σας μπορούν τα παιδιά ν΄ απολαύσουν την όμορφη πλευρά των πραγμάτων στη ζωή;
Στα βιβλία μου υπάρχουν και οι δύο πλευρές, η φωτεινή και η σκοτεινή, η χαρά και η λύπη. Μέσα όμως στα σκοτάδια και στα τραγικά γεγονότα, πάντα προσωπικά βλέπω το φως της ελπίδας και της αλλαγής προς το καλύτερο. Έτσι τα παιδιά μαθαίνουν ότι μετά τον καταστροφικό σεισμό στην Καλαμάτα τη δεκαετία του ‘80, η μάγισσα Ισαβέλλα και ο φίλος της έτρεξαν να βοηθήσουν ανθρώπους και ζώα, και ήταν μία υπέροχη εμπειρία γι’ αυτούς.
Τώρα, σχετικά με τις δύο πλευρές της μαγείας. Στα κλασικά παραμύθια οι μάγισσες είναι κακές και άσχημες. Στα μοντέρνα, με κορυφαίο το Χάρι Πότερ, αυτό άλλαξε. Αυτή τη γραμμή ακολούθησα, οι μάγισσες και οι μάγοι μου είναι σαν τους καθημερινούς ανθρώπους, με προτερήματα αλλά και αδυναμίες, και τα παιδιά μπορούν να ταυτιστούν με τους διαφορετικούς χαρακτήρες. Επίσης, τα παιδιά απολαμβάνουν τις γλυκούλες σκανταλιάρες μάγισσες αλλά χωρίς τη στρίγγλα μάγισσα Μπίχλα και τον αλαζόνα Τιμολέοντα Μπουφ θα ήταν γλυκανάλατα και αφύσικα.
Ποιους παιδικούς συγγραφείς έχετε αγαπήσει από παιδί και ποια βιβλία ήταν πάντα τα αγαπημένα σας;
Πολλούς συγγραφείς αγάπησα, γυναίκες και άντρες, και κράτησα τα βιβλία τους και τις αναμνήσεις τους μαζί μου μεγαλώνοντας, για πάντα. Από τον Τρελαντώνη, μέχρι τις Μικρές Κυρίες, τη Μικρή Πριγκίπισσα και Το Καπλάνι της Βιτρίνας. Με εξαίρεση τη “σοβαρή” περίοδο της εφηβείας μου, δεν έχω σταματήσει ποτέ να διαβάζω παιδικά βιβλία. Τα αγαπημένα μου είναι οι τριλογίες “His Dark Materials” (Η Τριλογία του Κόσμου) και “The Book of Dust” του Φίλιπ Πούλμαν. Διαβάζω πολύ ξένη λογοτεχνία γιατί το είδος “fantasy”, ιστορίες φαντασίας που απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες, αντιμετωπίζοντας τα παιδιά σαν ενήλικες και τους ενήλικες σαν παιδιά, δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Αυτό το είδος με αντιπροσωπεύει και με έχει επηρεάσει στα δικά μου βιβλία.
Ποιο παιδικό βιβλίο θέλατε πάντα ν΄ αλλάξετε την ιστορία του (ή και το τέλος του);
Ωραία ερώτηση! Στο “Μεγάλο περίπατο του Πέτρου” της Άλκης Ζέη, θα ήθελα να μην πεθάνουν δύο αγαπημένοι ήρωες. Αλλά αυτή ήταν η ιστορία, έτσι είναι η ζωή και τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν όλες τις πλευρές τους. Το μόνο βιβλίο που ειλικρινά θα ήθελα να αλλάξω το τέλος του είναι για ενηλίκους, το “Όσα παίρνει ο άνεμος”. Η Σκάρλετ και ο Ρετ πρέπει να ξανασμίξουν, δεν το συζητώ!
Ποιες αλήθειες κρύβουν οι ιστορίες των παιδικών βιβλίων που δεν κατανοούμε εμείς οι μεγάλοι;
Συμβολισμούς που τα παιδιά αντιλαμβάνονται με το υποσυνείδητό τους. Και ιστορίες από τον κόσμο του φανταστικού, που για τα παιδιά είναι πραγματικός. Άλλωστε, πραγματικό είναι αυτό που πιστεύουμε ότι είναι.
Τι σας λένε τα παιδιά που διαβάζουν τα βιβλία σας; Τι είναι αυτό που τα κάνει να θέλουν περισσότερη «μαγεία» στην ζωή τους;
Τα παιδιά γοητεύονται από τις μεταφυσικές δυνάμεις και τους φανταστικούς κόσμους. Η μαγεία του παιδικού μυαλού, η δυνατότητα να απορροφά το καινούργιο σαν σφουγγάρι και να ξεφεύγει σε φανταστικούς κόσμους που θεωρεί πραγματικούς. Αυτό είναι συναρπαστικό! Είναι κρίμα που χάνεται (ή μάλλον περιορίζεται) με τον ρεαλισμό της ωριμότητας, καθώς μεγαλώνουμε.Τα βιβλία μου κυκλοφόρησαν στην περίοδο του lockdown και εύχομαι να έδωσαν στα παιδιά διέξοδο σε ένα κόσμο φαντασίας και χρωμάτων, μια ευκαιρία να πετάξουν με τις σκούπες τους μακριά.
Κέλλυ Αλχανάτη Παπούλη
Η Κέλλυ Αλχανάτη Παπούλη επέστρεψε στην Ελλάδα το 1996 μετά από τις σπουδές της στο πανεπιστήμιο της Βοστώνης στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση ( Film Direction & Broadcast Television). Συνεργάστηκε για πάνω από 10 χρόνια με τις μεγαλύτερες εταιρίες παραγωγής σκηνοθετώντας περισσότερα από 500 διαφημιστικά σποτ. Το 2008 και για τα επόμενα 8 χρόνια ανέλαβε commissioning editor στην ομάδα ψυχαγωγίας του ΑΝΤΕΝΝΑ ενώ συντέλεσε στην δημιουργία κορυφαίων τηλεοπτικών shows, και από την θέση του Project Manager πραγματοποίησε την παραγωγή δημοφιλών διεθνών formats με μεγάλη επιτυχία και εξαιρετικά ποσοστά τηλεθέασης.
Το 2016 ανέλαβε Σύμβουλος Ελληνικού Προγράμματος στο Star Channel ενώ το 2019 ανέλαβε σύμβουλος Ελληνικού & Ξένου προγράμματος στην ΕΡΤ και από το 2020 μέχρι και σήμερα είναι Επικεφαλής Μυθοπλασίας & Ψυχαγωγίας στην ΕΡΤ. Έχει συγγράψει 7 παιδικά και προεφηβικά βιβλία που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.
Τι αποτέλεσε έμπνευση για εσάς για να ξεκινήσετε να γράφετε το πρώτο σας παιδικό βιβλίο;
Από μικρή έπλαθα με την φαντασία μου χιλιάδες ιστορίες και πάντα αγαπούσα το διάβασμα. Σκάρωνα μικρές θεατρικές παραστάσεις και τα μολύβια και τα χαρτιά μου έπαιρναν φωτιά! Οπότε μεγαλώνοντας, ήταν λογικό η συγγραφή να αποτελέσει για εμένα τρόπο ζωής. Γράφοντας ένα παραμύθι η φαντασία δουλεύει χωρίς σύνορα δίνοντας σου την δυνατότητα να δημιουργήσεις με λέξεις και εικόνες. Όταν απέκτησα τις 2 κόρες μου ένιωσα ακόμα περισσότερο την ανάγκη να γράψω. Οι μικρές ήταν η έμπνευση μου για να περάσω σημαντικές αξίες και νοήματα στις ίδιες αλλά και σε όλα τα υπόλοιπα παιδάκια, υπερβαίνοντας τα όρια του πραγματικού κόσμου.
Ποια θα μπορούσε να είναι η δική σας Μικρόπολη;
Η Μικρόπολη είναι για εμένα ένας κόσμος ονειρικά πλασμένος… Ένας κόσμος χωρίς πόλεμο, χωρίς άγχος, μίσος και στεναχώρια. Είναι μια πόλη γεμάτη αγάπη, ειρήνη, και φιλία. Η δική μου Μικρόπολη είναι παντού και είναι γεμάτη θετική ενέργεια και όμορφα συναισθήματα. Μέσα στην Μικρόπολη μικροί και μεγάλοι πάντα χαμογελούν. Όλοι μπορούμε να φτιάξουμε την δικιά μας Μικρόπολη και να είμαστε ευτυχισμένοι μέσα σε αυτή. Αρκεί να το αποφασίσουμε και να το προσπαθήσουμε.
Τι έχετε μάθει μέσα από την επαφή σας με τα παιδιά;
Η επαφή με τα παιδιά είναι σκέτη απόλαυση! Τα παιδιά, με την ειλικρίνεια και την αγνότητα τους με έκαναν καλύτερο άνθρωπο. Νιώθω μεγάλη χαρά κάθε φορά που παρουσιάζω ένα από τα βιβλία μου σε παιδιά. Έμαθα και μαθαίνω πολλά από αυτά τα απίθανα πλασματάκια γιατί μέσα στον αυθορμητισμό τους είναι οι αυστηρότεροι και οι καλύτεροι κριτές. Και το να αισθάνεσαι ότι καταφέρνεις να διασκεδάσεις τους μικρούς κριτές αναπτύσσοντας συγχρόνως και την συναισθηματική τους νοημοσύνη είναι τεράστια ικανοποίηση.
Ποια θα λέγατε πως είναι η μαγεία της τηλεόρασης και ποια η μαγεία ενός βιβλίου;
Η μαγεία του βιβλίου είναι πως σου αναπτύσσει την φαντασία. Δουλεύοντας με την φαντασία πλάθεις εικόνες που εσύ θέλεις και ταυτίζεσαι ζώντας έντονα συναισθήματα. Με το βιβλίο ταξιδεύεις και ζεις το θαύμα έτσι όπως το έχεις εσύ διαμορφώσει στο μυαλό σου διαβάζοντας την ιστορία.
Η μαγεία της τηλεόρασης είναι διαφορετική αλλά εξίσου συναρπαστική. Η τηλεόραση μέσα από την Μυθοπλασία σε ταξιδεύει με την εικόνα της. Ένας μαγικός κόσμος ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια σου, τον βλέπεις, τον νοιώθεις και ταυτίζεσαι και πάλι αλλά με πρόσωπα «υπαρκτά» και με καταστάσεις και ιστορίες που εξελίσσονται εκείνη την στιγμή και που έχει δημιουργήσει κάποιος άλλος για εσένα.
Ποια παιδική ιστορία έχετε «ζηλέψει» και θα θέλατε να είχατε γράψει εσείς;
Τον Μικρό Πρίγκηπα! Το λατρεύω αυτό το βιβλίο. Κάθε φορά που το διαβάζω είναι σαν να είναι η πρώτη. Τα συναισθήματα είναι πολλά και δυνατά. Η αγάπη ξεχειλίζει. Ο σεβασμός, και η αλληλεγγύη ξεπηδούν από τις σελίδες και σε ταξιδεύουν σε έναν υπέροχο κόσμο μέσα στον οποίο όλοι μας θα θέλαμε να ζούμε… Το ταλέντο του συγγραφέα Αντουαν ντε Σεντ Εξυπερύ είναι μοναδικό.
Πώς μπορούμε να κάνουμε τα παιδιά να αγαπήσουν τα βιβλία;
Σίγουρα θα βοηθήσει αν βλέπουν εμάς τους γονείς τους να διαβάζουμε αντί να σερφάρουμε στο διαδίκτυο. Να τα πάρουμε αγκαλιά και να διαβάσουμε μαζί τους. Αν ξεκινήσουν ένα ταξίδι με βιβλίο, το πιάσουν στα χέρια τους, γυρίσουν τις σελίδες του και το απολαύσουν, είναι βέβαιο πως θα ακολουθήσουν και άλλα ανάλογα ταξίδια. Η ευκολία της τεχνολογίας κάνει το εγχείρημα δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.
