Θέλω, θέλω, θέλω

Η εύκολη απάντηση, χωρίς τύψεις, είναι δεν έχω, δεν έχω, δεν έχω. Όχι διάθεση, λεφτά. Αλλά γι να λέμε και του στραβού το δίκιο, και το χρήμα να έρεε άφθονο από τα μπατζάκια μου, πάλι δεν θα αγόραζα στα παιδιά μου, ότι τους γυάλιζε.

Δεν είναι ότι τα παιδιά μας γεννιούνται κακομαθημένα και απαιτητικά. Εμείς τα κάνουμε ή εμείς δεν τα σταματάμε από το να γίνουν. Και καλό είναι να τους εξηγούμε γιατί δεν μπορούμε να έχουμε πάντα ότι μας αρέσει. Καλό είναι να τους μαθαίνουμε από μικρά την αξία των πραγμάτων, όχι μόνο σε χρήμα, αλά και σε χρόνο και σε συναίσθημα.

Πιστέψτε με, αν ρωτήσετε το παιδί σας αν προτιμάει να δουλεύετε περισσότερο για να βγάζετε πιο πολλά χρήματα, για να του πάρετε αυτό που θέλει ή να περνάτε περισσότερο χρόνο μαζί του κι ας μην έχετε χρήματα, θα προτιμήσει το δεύτερο. Αν δε, του βάλετε να δει και το Toy Story και διαπιστώσει πόσο στεναχωριούνται τα παλιά του παιχνίδια όταν δεν τα προσέχει ή τα αγνοεί, τα «θέλω» θα μετριαστούν θεαματικά.