Μαμά, μην κλείσεις τα φώτα
Φοβάμαι το σκοτάδι.
Ντουλάπες μισόκλειστες που γίνονται καταφύγιο για διάφορα τρομακτικά τέρατα και φαντάσματα, που όταν τα φώτα σβήνουν, βγαίνουν από την κρυψώνα τους απειλητικά. Σκιές που γίνονται φαντάσματα, πόρτες που τρίζουν, παράθυρα που ανοίγουν, ο αέρας που σφυρίζει, βαριά βήματα στο παρκέ που πλησιάζουν βασανιστικά.
Το βράδυ και το σκοτάδι κρύβουν ένα σωρό μυστήρια που στο μυαλό των παιδιών γίνονται τρομακτικοί εφιάλτες. Γιατί οι ντουλάπες να μην κλείνουν καλά, αφού πρώτα μαζί με το παιδί σας έχετε διαπιστώσει, πως μέσα σε αυτές, τα μόνα που κρύβονται, είναι τα ρούχα και τα παιχνίδια από την σκόνη. Γιατί να μην παίξετε μαζί με τις σκιές, φτιάχνοντας με τα χέρια σας φιγούρες από ζωάκια, για να γίνουν οι σκιές από τα έπιπλα στο ταβάνι, λιγότερο απειλητικές. Γιατί να μην αφήσετε ένα φως ανοιχτό, έτσι ώστε να μην υπάρχει το τρομακτικό σκοτάδι.
Μεταξύ μας, κι εγώ το φοβάμαι ακόμα!
