Ποιά είναι καλύτερη;
Εγώ ή το άλλο παιδάκι;
Έχετε σκεφτεί πόσες επιλογές κάνουμε ή πόσες προτιμήσεις εκφράζουμε καθημερινά; Κάνει πιο ζέστη από χθες, το παστίτσιο της γιαγιάς είναι πιο νόστιμο, η Δανάη είναι πιο μεγάλη, η Ιόλη είναι πιο καλή μαθήτρια, η Θάλεια είναι πιο ψηλή.
Πόσο καλό η ζημιά μπορεί να κάνει μία τόση δα λεξούλα, έχετε αναλογιστεί; Χρησιμοποιώντας την αμέσως κάτι γίνεται καλύτερο και κάτι γίνεται χειρότερο ή λιγότερα καλό.
Μην βάζετε τα παιδιά σας σε αυτήν τη διαδικασία. Από μικρή ηλικία μάθετε τα να αγαπούν τον εαυτό τους όπως ακριβώς είναι. Πάντα θα υπάρχει κάποιος πιο ψηλός, πιο καλός, πιο όμορφος, πιο έξυπνος, πιο από όλα. Αυτός θα είναι όμως αυτός που είναι , και το παιδί σας θα είναι ο υπέροχος, μοναδικός, εαυτός του. Τον οποίο εσείς θα αγαπάτε όπως κι αν είναι και μαζί με εσάς και άλλοι πολλοί, πιο πολύ από τα άλλα τα πιο όμορφα τα πιο έξυπνα, τα πιο... κάτι.
Τελικά, μήπως δεν υπάρχει «πιο» απλά «άλλο»; Και το άλλο είναι καλύτερο από το ίδιο.
