Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια
Και ένας διάλογος για την οικονομία με ένα εξάχρονο μπορεί να είναι πολύ πιο ουσιαστικός απ΄ότι ο αντίστοιχος με έναν υπουργό.
Μαμά, ο μπαμπάς είπε ότι πρέπει να κάνουμε οικονομία. Γιατί; Δεν έχετε λεφτά;
Έχουμε αγάπη μου, αλλά δεν φτάνουν.
Γιατί δεν φτάνουν, αφού δουλεύετε όλη μέρα και οι δύο.
Ναι , αλλά πολλά από τα λεφτά τα οποία βγάζουμε, τα πληρώνουμε σε φόρους και κρατήσεις.
Και ποιος είναι το κράτος και τι τα κάνει;
Τα παίρνουν ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί κ.λ.π και φτιάχνουν δρόμους, νοσοκομεία, σχολεία κ.λ.π
Πότε προλαβαίνουν, αφού είναι όλο στην τηλεόραση και μιλάνε. Και οι δρόμοι είναι όλο λακκούβες και στο νοσοκομείο πληρώνει, μου έχεις πει, κάποια λεφτά η ασφάλεια και κάποια εσείς. Και σε πολλά σχολεία πληρώνουν. Με κοροϊδεύεις;
Αγάπη μου, δεν είναι τόσο απλό. Πολλοί άνθρωποι δεν πληρώνουν στο κράτος αυτά που πρέπει, που αυτό είναι παράνομο, και τώρα έχουν μαζευτεί πολλά χρέη.
Και αυτοί είναι στη φυλακή , και δεν μπορούν να δουλεύουν για να πληρώσουν, ε μαμά;
Ε, όχι ακριβώς.
Και γιατί δεν γίνετε κι εσύ και ο μπαμπάς υπουργοί, να δουλεύουν οι άλλοι και να σας δίνουν εσάς τα λεφτά, να φτιάξετε κι αυτές τις λακκούβες που χάλασαν τη ρόδα του ποδηλάτου μου;