Ένα μικρό παιδί στην Ουκρανία με δάκρυα στα μάτια ζητάει το αυτονόητο

Σε εξέλιξη βρίσκεται η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τραγικές φιγούρες του πολέμου αυτού αποτελούν τα παιδιά, ειδικά τα μικρά παιδιά που δεν μπορούν να καταλάβουν το πώς η ζωή τους άλλαξε μέσα σε μία ημέρα.

Ο άμαχος πληθυσμός κρύβεται σε υπόγεια και καταφύγια και τα παιδιά που μιλούν στις κάμερες για το δράμα που ζουν με απλά λόγια, κάνουν την καρδιά να σπάσει.

Τα παιδιά στο επίκεντρο

Τα φοβισμένα πρόσωπα των παιδιών είναι η ωμή εικόνα αυτού του πολέμου ενώ το μικρό κορίτσι που με δάκρυα στα μάτια ζητά το αυτονόητο: Να μην πεθάνει και να τελειώσει γρήγορα όλο αυτό.

«Δεν θέλω να πεθάνω. Θέλω όλο αυτό να τελειώσει σύντομα. Ξύπνησα γιατί άκουσα ένα μεγάλο μπαμ. Κατάλαβα ότι έχουμε πόλεμο».

Με τα πλάνα του συγκεκριμένου παιδιού ξεκίνησε την εκπομπή της η Ελένη Μενεγάκη σήμερα και τόνισε χαρακτηριστικά:

«Αυτό το μικρό παιδάκι τα είπε όλα, αυτό το παιδί που όλοι το έχουμε παρακολουθήσει αμέτρητες φορές μετά την εισβολή που έγινε στην Ουκρανία. Δεν έχω αντιμετωπίσει ξανά κάτι αντίστοιχο, ότι θα πούμε έχει να κάνει με μια γυναίκα που έχει παιδιά, έχει αγωνίες. Ξαναλέω δεν είμαι άνθρωπος της ενημέρωσης αλλά ζω στη χώρα αυτή και με ενδιαφέρει τι γίνεται γύρω μου, στα σύνορα μας, στην Ευρώπη. Τι γίνεται με αυτά τα παιδιά που τα μετέφεραν σε καταφύγια για ενήλικες, αυτά τα μωρά, τα νεογνά τα μετέφεραν όλα στοιβαγμένα, μωρά που έχουν άλλες ανάγκες», είπε η Ελένη χαρακτηριστικά.

Τα παιδιά βρέθηκαν στο επίκεντρο και πριν το ξεκίνημα της εισβολής.

Οι άνθρωποι που είναι γονείς στην Ουκρανία εξηγούν πως αυτή τη στιγμή ζουν το διπλό δράμα της επιβίωσης αλλά και να προσπαθούν να δώσουν στα παιδιά τους να καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει, πώς θα τα κάνουν να μην φοβούνται. Τα παιδιά προσπαθούν να καταλάβουν όπως λένε οι γονείς το πώς μπορούν να βοηθήσουν ενώ συγκλονιστικές είναι οι εικόνες των οικογενειών που μετακινούνται από περιοχή σε περιοχή με μωρά στα χέρια.

Γονείς, έραβαν στα ρούχα των παιδιών αυτοκόλλητα με την ομάδα αίματός τους και τα έστελναν στο σχολείο με τον φόβο μήπως χρειαστεί να γνωρίζει κάποιος την ομάδα αίματός τους σε περίπτωση που τραυματιστούν σε κάποια επίθεση και χρειαστούν μετάγγιση:
«Είναι σαν ένα κομμάτι χαρτί με πληροφορίες για την ομάδα αίματος, τα ονόματα των γονέων και τον τηλεφωνικό τους αριθμό».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Είμαι η Σβετλάνα, μια γυναίκα από την Ουκρανία - Και θέλω να σας πω την ιστορία μου