Δεν θέλω φαγητό

Το έχετε ακούσει κι εσείς, έτσι δεν είναι; Προσωπικά κάτι τέτοιες στιγμές, που αναγνωρίζω ότι όλα τα εθισμένα στην σοκολάτα γονίδια μου, έχουν μεταφερθεί όλα στον οργανισμό της κόρης μου, μου έρχεται να της ζητήσω συγγνώμη!

Τι φταίει το κοριτσάκι που η μαμά του είναι chocoholic στο τελευταίο στάδιο; Τι φταίει που καθ' όλη την διάρκεια που βρισκόταν στην κοιλιά μου εγώ τόσες πλάκες σοκολάτας που θα είχα επενδύσει ολόκληρη αυλή; Που όσο καιρό την θήλαζα, νόμιζε το κοριτσάκι ότι όλα τα γάλατα είναι σοκολατούχα;

Είναι δύσκολο να πείσεις ένα μικρό παιδάκι τι είναι καλό και τι όχι στην διατροφή του. Στα δικά τους μάτια, και όχι μόνο, ότι είναι υγιεινό είναι άνοστο και ότι είναι ανθυγιεινό είναι πεντανόστιμο. Από την άλλη πλευρά, τι πρέπει να κάνετε, να το αφήσετε να τρώει μόνο ότι του αρέσει;

Είναι ένας δύσκολος δρόμος, ο δρόμος της υγιεινής διατροφής αλλά πρέπει να τον περπατήσετε και μάλιστα μαζί. Γεμίστε τα ντουλάπια της κουζίνας και το ψυγείο με πράγματα που είναι υγιεινά. Επιτρέψτε γλυκίσματα και λιχουδιές τα οποία είτε θα τα έχετε φτιάξει εσείς στο σπίτι και θα έχετε χρησιμοποιήσει τα κατάλληλα υλικά και τις ποσότητες, είτε θα είναι με προδιαγραφές για παιδιά. Και πάντα μετά το φαγητό και με μέτρο.

Ότι γλυτώσετε και για όσο περισσότερο καιρό, είναι καλό. Μπορεί μέχρι να μεγαλώσει τόσο που δεν θα μπορείτε να ελέγχετε τι τρώει, να έχει αποκτήσει τις σωστές διατροφικές συνήθειες.