Αγάπη μου, συρρίκνωσα τα παιδιά

Το θέμα της διαπαιδαγώγησης των παιδιών αποτελεί το πιο σημαντικό θέμα στην ζωή των γονιών, και κατά συνέπεια έναν από τους συνηθέστερους λόγους για καβγά.
Θα πρέπει οι γονείς να συνειδητοποιήσουμε το πολύ απλό αλλά και βασικό γεγονός πως τα παιδιά δεν είναι ιδιοκτησία μας, την οποία διαμορφώνουμε και «εκμεταλλευόμαστε» κατά το δοκούν. Δεν ήταν επιλογή τους να τα φέρουμε στον κόσμο, αλλά δική μας, όχι όμως για να ζήσουν τη ζωή που εμείς θέλουμε για αυτά, αλλά αυτή που θέλουν αυτά για τον εαυτό τους.

Όταν λοιπόν γονείς, υποχρεώνουν τα παιδιά τους να γίνουν γιατροί ή δικηγόροι για να συνεχίσουν την οικογενειακή παράδοση ή για να πραγματοποιήσουν το ανεκπλήρωτο όνειρο κι απωθημένο του μπαμπά ή της μαμάς κάτι δεν κάνουν καλά. Όταν συγκρίνουν τον εαυτό τους με τα παιδιά τους («Εγώ στην ηλικία σου ήξερα 3 ξένες γλώσσες, ή Είναι 1.000.000 στην τράπεζα ή Ήμουν η ομορφότερη που υπήρχε»), μειώνουν, πληγώνουν και συρρικνώνουν την αυτοπεποίθηση τους αντί να τα στηρίζουν και να τα αγαπούν για αυτό που είναι, σφάλουν ανεπανόρθωτα.

Και καλό είναι να σκεφτούν ότι με το «τηλεχειριστήριο» που αυτοί συρρικνώνουν και κατευθύνουν, με το ίδιο μπορεί αύριο τα παιδιά τους να τους απορρίψουν και εξαφανίσουν. Τουλάχιστον από την καρδιά τους.