Όταν γνώρισα τη Jackie ήξερα πως θα είναι πάντα η πιο πιστή μου φίλη

Νάνσυ Μητσοστέργιου
Όταν γνώρισα τη Jackie ήξερα πως θα είναι πάντα η πιο πιστή μου φίλη

Είμαι σίγουρη πως εκεί που βρίσκεται περνάει πολύ καλά

Η 4η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια ημέρα των ζώων, επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.

Το δεύτερο σκέλος της παραπάνω παραγράφου ήταν μία λεπτομέρεια που δεν γνώριζα. Φυσικά δεν χρειάζεσαι τη σημερινή μέρα, όμως για να το παίξεις φιλόζωος και να πεις στο κατοικίδιο σου πόσο το αγαπάς, γιατί και αυτά είναι σαν εμάς τους ανθρώπους. Θέλουν την φροντίδα σου και την αγάπη σου κάθε μέρα, κάθε ώρα κάθε λεπτό.

Εγώ λοιπόν ουδέποτε είχα καλή σχέση με τα σκυλάκια. Από μικρή μου συνέβαινε κάτι περίεργο.Όταν έβλεπα σκυλί στο δρόμο κρυβόμουν μέχρι να φύγει και μετά συνέχιζα να περπατώ. Κάποιο παιδικό τραύμα ίσως είχε δημιουργήσει αυτό μου το πρόβλημα. Το πρώτο σκυλάκι που πήραμε στο σπίτι, η Λούνα, όπως την βάφτισε η μαμά μου (στην τοπική διάλεκτο του χωριού της σημαίνει φεγγάρι), άρχισα να το αφήνω να με πλησιάζει μετά τον πρώτο χρόνο και αυτό με τεράστια δυσκολία και φόβο ψυχής. Νόμιζα πως θα μου κάνει κακό. Αυτό το αίσθημα σταμάτησε να υπάρχει μέσα μου όταν μία μέρα φοβισμένη από τα πυροτεχνήματα της Πρωτοχρονιάς ήρθε και κούρνιασε στα πόδια μου. Εκεί κατάλαβα πως ποτέ και κανένα σκυλάκι δεν ήθελε να μου κάνει κακό.

loyna

Όλα άλλαξαν μέσα μου και μετά από καιρό πήρα την απόφαση να υιοθετήσω το δικό μου σκυλάκι. Όντας φοιτήτρια, λοιπόν, πριν από τρία χρόνια έμαθα πως η σκυλίτσα ενός γνωστού γέννησε εννέα (!) κουταβάκια, θηλυκά και αρσενικά. Προκειμένου να καταλήξουν στο δρόμο ή σε κάποιο μέρος που δεν θα τα πρόσεχαν πήρα την απόφαση να υιοθετήσω ένα από αυτά. Και κάπως έτσι ήρθε στη ζωή μου η Jackie.

Η Jackie ήταν (και χρησιμοποιώ αόριστο γιατί δεν είναι εδώ πια) ένα σκυλάκι ημίαιμο, pitbull με beagle. Παράξενος συνδυασμός ομολογουμένως αλλά ήταν το πιο όμορφο κουταβάκι που είχα δει ποτέ μου. Μόλις μου την έφεραν (ήρθε από την Τήνο) ένιωσα απίστευτη χαρά μέσα μου που κρατούσα στα χέρια μου το δικό μου σκυλάκι. Ήταν φοβισμένη, μικροσκοπική, φοβισμένη και φυσικά μόλις ένιωσε ασφάλεια στην αγκάλια μου φρόντισε να μου το δείξει αφήνοντας τον εαυτό της ελεύθερο. Δεν με πείραξε, την φίλησα και ορκίστηκα να την προσέχω για πάντα.

10345805 10201824920093897 3814567590131552381 n

Ήξερε ότι δεν ήμουν η πραγματική της μαμά και έκλαιγε συνεχώς, όμως μετά με συνήθισε και δεν έκανε μακριά μου. Όταν έφευγα για δουλειά ή μάθημα και επέστρεφα στο δωμάτιο, μόλις άκουγε κλειδί στην πόρτα γάβγιζε και με περίμενε κουνώντας την ουρά της. Απίστευτο συναίσθημα. Αυτό που λάτρεψα στη Jackie απίστευτα ήταν τα μάτια της. Από κουτάβι είχε ένα μαύρο χρώμα γύρω τους σαν να φορούσε eyeliner. Ενίοτε τη φώναζα και «Βασίλισσα Κλεοπάτρα».

10534725 10202153768514902 4542173341030252882 n

Οι μήνες περνούσαν, η Jackie μεγάλωνε και όσο μεγάλωνε τόσο αδυνάτιζε. Και ούτε μία στιγμή δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να ήταν άρρωστη, μιας και η γιατρός μου χε πει πως ήταν υγιέστατη. Ίσως ούτε κι εκείνη να είχε καταλάβει κάτι. 30 Νοεμβρίου 2014: Γύρισα από τη δουλειά και για πρώτη (και τελευταία) φορά δεν με περίμενε πίσω από την πόρτα. Της άνοιξα να μπει, την φώναξα... τίποτα. Βγήκα έξω και την είδα ξαπλωμένη στο κρεβάτι της σε μία ημικομματώδη κατάσταση να βαριανασαίνει. Δεν υπήρχε κανείς να με βοηθήσει. Ήταν αργά και ήταν όλα κλειστά.

10628096 10202536557884397 2020095297214441486 n

Έψαξα διανυκτερεύον κτηνιατρείο και προσφέρθηκε κάποιος από την φοιτητική εστία να με πάει. Κάναμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε, δυστυχώς λίγο πριν φτάσουμε, γύρισε με κοίταξε, πήρε την τελευταία της ανάσα και ξεψύχησε. Στα χέρια μου. Κι έμεινα να την κοιτάω. Ήταν παγωμένη και είχε πεθάνει στην αγκαλιά μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το τελευταίο βλέμμα της. Δεν ξέρω καν αν υπέφερε. Πρόβλημα με τα νεφρά της από τη γέννα, μου είπε η κτηνίατρος, δεν αναπτύχθηκε ποτέ. Δεν είχε μυϊκή μάζα, μόνο κόκαλα.

Γύρισα, την έθαψα στον κήπο της εστίας και πάντα όταν με βγάζει ο δρόμος από εκεί της αφήνω λουλουδάκια. Ήταν, είναι και θα είναι η πιο πιστή μου φίλη. Δείξε αγάπη κάθε μέρα στο κατοικίδιο σου, την χρειάζεται, όσο κι εσύ!

Υ.Γ: Αυτό το βιντεάκι φτιάχτηκε στο πλαίσιο ενός μαθήματος στη σχολή και θα της αφιερώνω πάντα. Να προσέχεις!!