Καλός o κουμπάρος, αλλά από πού και ως που;
Από πού «κρατάει» η ύπαρξη του κουμπάρου στους γάμους;
Ξεχάστε το «ο κουμπάρος την κουμπάρα δυο φορές τη εβδομάδα», καθώς η ύπαρξη του κουμπάρου στους γάμους δεν είναι προς τέρψη της νύφης. Όπως, επίσης, ούτε για να μοιραστεί τα έξοδα του γάμου, αλλά ούτε και για να συγγενέψει τοιουτοτρόπως με τους μελλόνυμφους. Ο κουμπάρος είναι στην πραγματικότητα το πρωτοπαλίκαρο (δεν είναι τυχαίο που στα αγγλικά είναι ο «best man» δηλαδή «ο καλύτερος άνδρας»).
Η ιστορία μας πηγαίνει στο 200 μ.Χ. στην Βόρεια Ευρώπη, όταν οι γάμοι ήταν ως επί τω πλείστον αποτέλεσμα απαγωγής. Τότε, λοιπόν, οι εργένηδες άνδρες εντόπιζαν μια ανυποψίαστη νύφη από τα κοντινά χωριά, την «έκλεβαν» και την παντρεύονταν. Ο κουμπάρος ήταν ο άνδρας που ήταν υπεύθυνος κατά τη διάρκεια της γαμήλιας τελετής για την προστασία του ζευγαριού και όφειλε να αποτρέψει τυχόν προσπάθειες της οικογένειας της νύφης για να την πάρουν πίσω. Δεν το λέτε και εύκολη δουλειά.
