Η νύφη έκλαιγε…

Στην μακρινή Κίνα, ένα μήνα πριν από τον γάμο τους, οι νύφες ξεκινάνε το κλάμα- και δεν το σταματάνε μέχρι ο αγαπημένος τους να τις αποκαταστήσει.

Όχι, δεν πρόκειται για μέθοδο πίεσης για να τους κάνει, επιτέλους, ο καλός τους την πρόταση, αλλά για ένα περίεργο έθιμο- που περιλαμβάνει, εκτός από τις νύφες και τις υπόλοιπες γυναίκες της οικογένειάς τους.

Πρόκειται για έθιμο της κινεζικής φυλής Tujia, σύμφωνα με το οποίο το κλάμα ξεκινάει η νύφη, τριάντα ημέρες πριν από τον γάμο της, για μία ημέρα καθημερινά. Δέκα μέρες μετά την μέλλουσα κυρία, ξεκινάει τον οδυρμό η μαμά της που συνοδεύει την κόρη στο κλάμα, ενώ, δέκα μέρες μετά την μέλλουσα πεθερά, το τέμπο πιάνει η γιαγιά της νύφης. Γιατί το κάνουν αυτό; Όσο κι αν, στους δυτικούς πολιτισμούς, το κλάμα έχει συνδεθεί, ως επί το πλείστον, με την δυστυχία, οι γυναίκες των Tujia δείχνουν, με αυτό τον (εκκεντρικό) τρόπο την χαρά τους. Οι τρεις γυναίκες, μάλιστα, κλαίνε σε διαφορετικούς τόνους,σαν να τραγουδάνε όλες μαζί. Εμάς, αυτό το «τραγούδι», πάλι, γιατί μας ακούγεται τουλάχιστον ενοχλητικό;