Οι δικές σας ιστορίες: Η ζωόφιλη πεθερά

Η πεθερά μου έχει σοβαρό πρόβλημα με τα ζώα. Όταν την είχα πρωτογνωρίσει θεωρούσα πως είναι ένας πολύ καλός και γλυκός άνθρωπος έτσι που μαζεύει αδέσποτα, τα φροντίζει, παίρνει τα νεογέννητα φίλων και γνωστών που δεν έχουν τη δυνατότητα να τα μεγαλώσουν και προσπαθεί να τους βρει σπίτι και γενικά δείχνει πως έχει συνείδηση απέναντι στα ζώα.

Με τα χρόνια είδα πως αυτό της δημιουργούσε διάφορα προβλήματα π.χ. οικονομικά, ενώ την περιόριζε ως προς τις διακοπές της ή τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να την επισκεφθούν στο σπίτι της -κάποιοι μπορεί να ήταν αλλεργικοί. Δεν έδινα ιδιαίτερη σημασία όμως, μέχρι που το πρόβλημα άρχισε να θίγει εμένα προσωπικά.

Όταν έκανα το πρώτο παιδί με το σύζυγό μου, εννοείται πως δεν μπορούσαμε να το αφήνουμε σ' εκείνη, αφού από παντού μπρορεί να ξεπηδούσε μια γάτα ή ένας σκύλος και να του έκανε κακό, αφού δεν είχαν λάβει την παραμικρή εκπαίδευση. Επίσης, η καθαριότητα στο χώρο ήταν στοιχειώδης (που να τα προλάβει τόσα ζώα!), ενώ και η ίδια φαινόταν απρόθυμη να αφιερώσει τον στοιχειώδη χρόνο στο εγγόνι της, προτιμώντας την παρέα των ζώων!

Το ίδιο τροπάριο ακολούθησε και με το δεύτερο παιδί μας, που όμως αποδείχθηκε αλλεργικό στο τρίχωμα γάτας και σκύλου και αποκλείστηκε αυτόματα από το σπίτι της. Η ίδια, δεν μας κάνει καμία επίσκεψη και αισθάνεται πως «Είναι πολύ κρίμα που ο μικρός δεν μπορεί να πάει να παίξει με τα ζωάκια της...».