Ο πεθερός hipster

Ο δικός μου πεθερός είναι περίπτωση. Συνταξιούχος καθηγητής αγγλικών λυκείου, ο πατέρας του άντρα μου δεν έχει επαναπαυτεί στην έκτη δεκαετία της ζωής του, αντίθετα έχιε περισσότερη ενέργεια κι από εμάς και τα δύο μας παιδιά. Καθημερινά πίνει τον καφέ του με τον καλό του φίλο, βολτάρει στην πλατεία της Καλλιθέας, ψωνίζει μόνος του και μάλιστα έχει και κινητό με το οποίο μας στέλνει φωτογραφίες.

Ο κύριος Γιώργος, μπορεί να ανήκει σε μία άλλη γενιά αλλά κάθε φορά που είμαστε μαζεμένοι σε κάποιο σπίτι οικογενειακά με κάνει να βλέπω τη ζωή με άν άλλο μάτι πιο θετικό. Περπατάει στο παρκάκι δίπλα στο σπίτι του κάνοντας τη γυμναστική του, φλερτάρει τις ωραίες γυναίκες με έναν τρόπο που λείπει από τη σημερινή νεολαία, μιλάει άπταιστα αγγλικά σα λόρδος και τον τελευταίο χρόνο μαθαίνει να χρησιμοποιεί τον υπολογιστή για να μπορεί να στέλνει email στα εγγόνια του.

Η μουσική που ακούει, ο τρόπος που φέρεται και οι αντιλήψεις του που περισσότερο ταιριάζουν σε ένα νέο άνθρωπο παρά σε έναν παππού, με κάνουν και αισθάνομαι περισσότερη σιγουριά και ηρεμία για τα ερεθίσματα που μεταφέρει στα παιδιά μου, τα οποία δε θέλουν να τον αποχωρίζονται ούτε λεπτό.

Μαρίνα, 43 ετών.