Οι δικές σας ιστορίες: Το εγγόνι μου πρέπει οπωσδήποτε να έχει το όνομά μου

Με το σύζυγό μου ήμασταν πολύ καλά, μέχρι που κάναμε το πρώτο μας παιδί. Ήταν αγόρι και ενώ πριν κάνουμε παιδιά είχαμε συμφωνήσει να μην δώσουμε τα ονόματα των γονιών μας, ξαφνικά η στάση του άλλαξε.

Επέμενε υπερβολικά να δώσουμε το όνομα του πατέρα του και αργότερα ανακάλυψα ότι πίσω από όλα αυτά ήταν η πεθερά μου. Κυριολεκτικά με εκβίασαν να το δεχτώ και εγώ φυσικά, επειδή δεν ήθελα να υπάρξει κάποιο πρόβλημα με το γάμο μου, το αποδέχτηκα. Έθεσα όμως ως προϋπόθεση, το δεύτερο παιδί να πάρει το όνομα κάποιου από τους γονείς μου.

Όταν ήρθε η ώρα να βαφτίσουμε και το δεύτερο παιδί που ήταν κορίτσι και ήταν ιδανικό για να του δώσουμε το όνομα της μητέρας μου, δέχτηκα και δεύτερο εκβιασμό. Αυτός ήταν πιο δριμύς από τον πρώτο γιατί η πεθερούλα μου το είχε πάρει προσωπικά και ήθελε οπωσδήποτε να δώσει το όνομά της στην κόρη μας. Για δεύτερη φορά ο σύζυγός μου την υποστήριξε και εγώ βρέθηκα κολλημένη στον τοίχο.

Χωρίς πολλά λόγια, τελικά υπέκυψα και πάλι, αλλά από τότε αισθάνομαι ότι ο σύζυγός μου είναι ανίκανος να υπερασπιστεί τη σύζυγό του, λειτουργεί ανεξάρτητα από εμένα και προτιμά να φέρει απέναντί του τη σύζυγό του παρά τη μητέρα του. Επίσης, αισθάνομαι απίστευτα αδικημένη και εξαπατημένη, για ένα θέμα που στην τελική δεν μας είχε απασχολήσει ποτέ.