Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του χρώματος: Μία κουβέντα με τον Νικόλα Βιλλιώτη

Εδώ και χιλιάδες χρόνια, τα μαλλιά παίζουν καθοριστικό ρόλο στον οπτικό προσδιορισμό της αξίας ενός ανθρώπου. Τα πλούσια, λαμπερά, και σε καμία περίπτωση λευκά μαλλιά, είναι δείγμα νεότητας, αισθησιασμού για μία γυναίκα. Είναι αυτά που την κάνουν επιθυμητή και όμορφη. Για πολύ καιρό, ακόμα και σήμερα, μια γυναίκα με γκρίζα μαλλιά ταυτίζεται αυτόματα με την εικόνα της γιαγιάς: Σοφή και τρυφερή αλλά σε καμία περίπτωση θελκτική. Αντιθέτως, οι γκρίζοι κρόταφοι σε έναν άνδρα, τον κάνουν να φαίνεται διακεκριμένος, χαρισματικός, sexy.

Έχουμε λοιπόν ένα φαινόμενο το οποίο διαιωνίζεται εδώ και πολλές γενιές, και το οποίο η μοντέρνα βιομηχανία της ομορφιάς ωθούσε μέχρι πολύ πρόσφατα με πιο επιθετικό τρόπο, παίζοντας με τις ανασφάλειες των γυναικών. Σε αυτό έρχονται να προστεθούν οι τάσεις, οι τάσεις που δεν είναι φαινόμενο της εποχής. Οι αρχαίοι Έλληνες προτιμούσαν τις χρυσές και τις πυρόξανθες αποχρώσεις, οι οποίες συνδέονταν με την Αφροδίτη, τη θεά του έρωτα, της υγείας και της νεανικότητας.

Ομοίως, Ελληνίδες και Ρωμαίες ιερόδουλες της υψηλής κοινωνίας, επέλεγαν ξανθές αποχρώσεις για να υποδηλώνουν αισθησιασμό. Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, το σπάνιο κόκκινο χρώμα μαλλιών ήταν επίσης μία από τις τάσεις, αγαπημένη ιδιαίτερα στην Ιταλία, εξαιτίας του ζωγράφου Titian, ο οποίος ζωγράφιζε γυναικείες καλλονές με πύρινες μπούκλες. Προχωρώντας, τον 18ο αιώνα, οι ευρωπαϊκές ελίτ προτιμούσαν τις ολόλευκες περούκες και κάπως έτσι, ανα τους αιώνες, το χρώμα των μαλλιών έγινε τάση και ενισχύθηκε το κύρος του ως μονάδα μέτρησης του κοινωνικοπολιτικού status των ανδρών αλλά κυρίως των γυναικών.

Η βαφή και η σημασία της

Όπως αντιλαμβάνεσαι λοιπόν, η βαφή μαλλιών, μοιραία, έγινε ένα βασικό εργαλείο για τις γυναίκες. Βάφοντας τα μαλλιά τους σε αποχρώσεις θελκτικές και εξαφανίζοντας τα λευκά, παραμένουν «ορατές» και προστατεύουν τον εαυτό τους από ένα από τα μεγαλύτερα στίγματα τα οποία τους επιβάλλονται: Το γήρας. Τελευταία ωστόσο, το ποσοστό των γυναικών που επιλέγει να υιοθετήσει το φυσικό χρώμα των μαλλιών του (συμπεριλαμβανομένων και των λευκών) έχει μεγαλώσει. Είναι ένα statement ενάντια στις παραδοσιακές προσδοκίες που αφορούν το φύλο.

Πλέον, το να βάφεις τα μαλλιά σου δεν έχει να κάνει με την κάλυψη των ατελειών ούτε με την προσπάθεια μεταμόρφωσης σε κάποιο «πρότυπο». Έχει να κάνει με την ανατροπή των ιδανικών και με την επιστροφή στη φυσικότητα. Πλέον οι γυναίκες αναρωτιούνται: Υπάρχει στ’ αλήθεια «πρόωρο γκριζάρισμα» ή απλά η βαφή μαλλιών έχει γίνει τόσο πολύ μέρος του DNA μας, που δεν ξέρουμε πλέον πώς είναι τα φυσικά μαλλιά σε κάθε ηλικία; Ακόμα καλύτερα, πλέον η επίσκεψη στο κομμωτήριο είναι θέμα επιλογής. Οι γυναίκες μπορούν να επιλέξουν πώς θέλουν να διαχειριστούν το χρώμα και τα λευκά τους και να εμπιστευθούν τον κομμωτή τους.

Με όλα αυτά στο μυαλό, αποφάσισα να καλέσω τον απόλυτο ειδικό στο χρώμα των μαλλιών, τον Νικόλα Βιλλιώτη, master colorist, για να κάνουμε μία κουβέντα για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του χρώματος.

Το χρώμα ως ζωντανός οργανισμός

«Το χρώμα των μαλλιών εξελίσσεται μαζί με την τεχνολογία και την επιστήμη και πώς επηρεάζει τις βαφές» μου είπε ξεκινώντας και συνέχισε: « Έτσι άλλωστε εξελίσσεται και η μόδα. Όταν ξεκίνησα εγώ, πριν από 28 χρόνια, τα μαλλιά ήταν πιο στημένα. Έβλεπες μία γυναίκα 40 ετών και σου φαινόταν μεγάλη εξαιτίας του στιλ των μαλλιών αλλά και της μόδας και του μακιγιάζ. Και η μόδα ήταν στημένη. Τα μαλλιά ήταν πιο φτιαχτά, φαινόταν ότι έχει παρέμβει. Οι ανταύγειες ήταν χοντρές, χρησιμοποιούσαν και άλλες μεθόδους όπως για παράδειγμα η κουκούλα. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ τεχνητό αλλά ήταν και μόδα. Δεν είχαμε την ανάγκη να μιμηθούμε τη φύση. Αυτό που κάνει όμως η μόδα, είναι να επιστρέφει στη φυσικότητα και νομίζω ότι εκεί είναι και το μέλλον» επιστροφή στη φυσικότητα λοιπόν προβλέπει ο Νικόλας. Αλλά γιατί;

«Έχουν αλλάξει οι ανάγκες της γυναίκας. Ακόμα και τα λευκά έχουν πάψει να είναι taboo. Εγώ είμαι και της γνώμης ότι δεν χρειάζεται να καλύπτεις απόλυτα τα λευκά, μπορείς να τα ενσωματώσεις σε ανταύγειες. Η πανδημία μας έφερε και πάλι σε επαφή με τον εαυτό μας, νομίζω ότι από εκεί ξεκίνησαν όλα. Από τον χρόνο που περάσαμε με εμάς. Αυτό μας έκανε να ξεχάσουμε όλα όσα ξέραμε και αυτό συμπεριλαμβάνει και το χρώμα των μαλλιών». Και οι γυναίκες στην Ελλάδα; Που θέλουν να είναι πολύ ξανθές ή θέλουν τα μαλλιά τους με έναν συγκεκριμένο τρόπο;

«Τις λατρεύω. Είναι λογικό να μην μπορείς εύκολα να διώξεις από πάνω σου όλα όσα ήθελες ως ένα χρονικό σημείο. Αυτό είναι το παρόν του χρώματος, το μεταβατικό του στάδιο. Σε αυτό το στάδιο λοιπόν, θα πρέπει να αρχίσουμε να σεβόμαστε τη φύση και τις χρωστικές που μας έχει δώσει η φύση. Αν αυτό το αντιληφθείς έχεις μόνο να κερδίσεις, είτε είσαι Ελληνίδα είτε είσαι Σκανδιναβή». Περνάμε λοιπόν σε μία νέα εποχή επικοινωνίας με τον κομμωτή…

Κεφάλαιο επικοινωνία

«Πρέπει πάντα να υπάρχει καλή επικοινωνία, πρέπει οι γυναίκες να εμπιστεύονται τους ανθρώπους που δημιουργούν την εικόνα τους και να μπαίνουν σε μία διαδικασία να συζητούν, να μην κάνουν μονόλογο με τον κομμωτή. Αν σεβαστεί τις χρωστικές και τη γνώμη του ειδικού σου, θα έχεις και πιο υγιή μαλλιά. Θα τα βάφεις τόσο όσο πρέπει, θα τα ξανοίγεις τόσο όσο πρέπει και μοιραία, θα έχεις πιο ποιοτικά μαλλιά, πιο υγιή μαλλιά. Θα είσαι και πιο όμορφη όταν θα είσαι άβαφη» μου είπε ο Νικόλας, τονίζοντας κάτι που δεν σκεφτόμαστε όταν πηγαίνουμε στο κομμωτήριο: Τον εαυτό μας αγουροξυπνημένο και άφτιαχτο. Το να δείχνουμε όμορφες εκείνη τη στιγμή είναι πιο σημαντικό από το να δείχνουμε όμορφες βαμμένες και χτενισμένες. Πολλές γυναίκες όμως θέλουν να κάνουν μεγάλες αλλαγές… Τι γίνεται τότε; Έχουν τελειώσει αυτά;

«Μου αρέσουν οι μεγάλες αλλαγές αλλά δεν είναι απλές. Αν θέλεις να αλλάξεις στιλ θα πρέπει να αλλάξεις και τις συνήθειες σου, το μακιγιάζ, το styling. Ειδικά το μακιγιάζ. Αν μία γυναίκα θέλει να γίνει πάρα πολύ ξανθιά για παράδειγμα, θα πρέπει να συνυπολογίζει το ρόλο που παίζει το μακιγιάζ στη ζωή της και πώς πρέπει να φερθεί στον τόνο της επιδερμίδας της έτσι ώστε να υπάρχει μία γλυκιά συνοχή από τη γραμμή της τριχοφυΐας προς το δέρμα της. Το χρώμα μόνο δεν αρκεί για μία ολοκληρωμένη εικόνα» μου απάντησε και έχει τόσο δίκιο. Μόνο το χρώμα των μαλλιών δεν αρκεί για μία αλλαγή στιλ.

Το μέλλον του χρώματος

«Το μέλλον σε κάθε περίπτωση για εμένα είναι η απόλυτη φυσικότητα. Γι΄αυτό όλοι οι colorist ψάχνουν, τεστάρουν, ανακαλύπτουν τεχνικές πέρα από αυτές που υπάρχουν, για να πλησιάσουν όσο γίνεται περισσότερο τη φυσικότητα. Ακόμα και τα ρεφλέ πλέον, είναι πολύ πιο φυσικά» μιλάμε λοιπόν για ένα μέλλον που περνά από το κομμωτήριο.

«Ναι, το μέλλον είναι ξεκάθαρα εκεί γιατί το χρώμα και η φυσικότητα στηρίζεται στις τεχνικές. Μία γυναίκα, δεν θέλει απλά να καλύψει τα λευκά, θέλει ωραία, φυσική ομορφιά, κάτι που δεν μπορείς να το πετύχεις με ένα κουτί βαφή. Μετά από όλα όσα περάσαμε λοιπόν, παρατηρώ ότι οι γυναίκες θέλουν να γίνουν πιο όμορφες, όχι να καλύψουν τις ανάγκες τους» αυτό όμως σημαίνει και ότι χρειάζονται λίγη εκπαίδευση επάνω στο χρώμα, έτσι δεν είναι;

«Ναι αλλά κυρίως, θα πρέπει να συνεργάζονται με τον κομμωτή τους και με τον colorist τους. Πρέπει να ακούν τι σημαίνει χρώμα και πώς τοποθετείται το χρώμα και φυσικά, να προσπαθούν να μην επηρεάζονται τόσο από τα social media. Πρέπει να ενημερώνονται σωστά και να προσπαθούν να βλέπουν το δικό τους πρόσωπο μέσα στο πρόσωπο της celebrity που τους αρέσει. Αν μπορούν να το φανταστούν αυτό τότε μπορούν να την αντιγράψουν» πώς θα το κάνουν όμως αυτό; Πώς μπορούν να φανταστούν τον εαυτό τους… JLo για παράδειγμα;

Η δική σου παλέτα

«Αρχικά πρέπει παρατηρούν το χρώμα της επιδερμίδας της γυναίκας που κοιτάζουν. Μοιάζει με τη δική τους; Πόσο διαφέρει. Έπειτα, πρέπει να εξετάζουν αν έχουν το ίδιο φυσικό χρώμα μαλλιών και τέλος να κοιτάζουν και το χρώμα των ματιών. Αυτά τα τρία, αλλά κυρίως τα δύο πρώτα, είναι τα χαρακτηριστικά που θα δείξουν κατά πόσο μπορεί μία γυναίκα να μιμηθεί το χρώμα μίας άλλης» μου είπε ενώ σκεφτόμουν ότι δεν μοιάζω καθόλου με την Claudia Schiffer της οποίας φωτογραφίες του έχω πάει άπειρες φορές....

«Πρέπει ακόμα να ψάχνουν και λίγο την celebrity που τους αρέσει. Να δουν πώς είναι άβαφη, πώς είναι σε διαφορετικές φάσεις της ζωής της. Μία φωτογραφία με μακιγιάζ, άψογο styling και ίσως κάμποσο photoshop δεν είναι ενδεικτική της πραγματικότητας. Πρέπει με λίγα λόγια, η κάθε γυναίκα να μάθει να διαβάζει τα χρώματά της, μόνο έτσι θα μπορέσει να συγκρίνει τον εαυτό της και να έχει ρεαλιστικές απαιτήσεις. Μία μεσογειακή γυναίκα, με σταρένια επιδερμίδα, σκούρα βάση και χρώμα ματιών δεν μπορεί να συγκρίνει τον εαυτό της με μία Βορειοευρωπαία. Αυτό σημαίνει να μπορείς να διαβάσεις τα χαρακτηριστικά σου και την παλέτα σου» είπε συμπληρώνοντας, λες και ήξερε τι σκεφτόμουν...

«Βέβαια, μπορεί ένα πρόσωπο να έχει και αντικρουόμενες χρωστικές, μπορεί να έχει πολύ ανοιχτά μάτια και σταρένια επιδερμίδα. Αυτή η γυναίκα είναι θεωρητικά πιο ευέλικτη στις επιλογές της αλλά μπορεί να πέσει και σε παγίδες γιατί παίζει ρόλο και η καθημερινότητα» είπε ολοκληρώνοντας και αναρωτήθηκα αν τελικά υπάρχουν πράγματα που απλά δεν μπορούμε να κάνουμε.

No limitations

«Όχι, πλέον, με όλες αυτές τις τεχνικές που υπάρχουν, όλες οι γυναίκες μπορούν να γίνουν ξανθές για παράδειγμα, αλλά με διαφορετικούς τρόπους. Μπορούν να έχουν στοιχεία του ξανθού, προσαρμοσμένα στη δική τους παλέτα, στον δικό τους τρόπο ζωής, στην δική τους φύση. Και η Beyonce δεν έχει ίχνος ξανθού στη φύση της είναι όμως ξανθιά, η ξανθιά που μπορεί εκείνη να είναι. Αυτό όπως αντιλαμβάνεσαι βέβαια, δεν μπορεί να το κάνει μία γυναίκα μόνη της και ευτυχώς οι γυναίκες το κατάλαβαν μέσα στην καραντίνα» μου είπε και ζήτησα εξηγήσεις…

«Κατάλαβαν ότι δημιουργείς ένα κάδρο στο πρόσωπο το οποίο το φοράς όλη μέρα. Δεν γίνεται αυτή τη γνώση να την έχουν όλοι, αλλιώς δεν θα υπήρχε το επάγγελμά μας. Κατάλαβαν επίσης ότι αν θέλεις να μιμηθείς τεχνητά το χρώμα της φύσης, χρειάζεσαι γνώσεις». Όλα αυτά λοιπόν, η επιστροφή στο κομμωτήριο, θα πρέπει να τον έχει κάνει χαρούμενο..

«Χαίρομαι γιατί οι γυναίκες έρχονται στα χέρια τα δικά μας και δημιουργούμε. Δεν έχει να κάνει με τα χρήματα ή την άνθιση του επαγγέλματός μου. Έχει να κάνει με τη δημιουργία. Το να επισκεφθεί μία γυναίκα το κομμωτήριο πλέον, δεν είναι κάτι το απλησίαστο, μπορεί να κάνει τον προϋπολογισμό της και αν κάνει και μία καλή κουβέντα με τον κομμωτή της, δεν θα χρειάζεται καν να επιστρέφει κάθε μήνα. Βλέπεις ότι υπάρχει μία παγκόσμια τάση να μην φαίνεται η βαφή, να φαίνονται φυσικά τα μαλλιά. Αναπτύσσονται τεχνικές, υφές, βαφές, ρεφλέ και όλα με έναν στόχο: Η επιστροφή στη φυσικότητα. Είναι υπέροχο αυτό. Υπάρχει άλλωστε κάτι πιο όμορφο από τα φυσικά, λαμπερά, υγιή μαλλιά;».

Και οι Ελληνίδες είμαστε ωραίες καστανές, έχουμε πολύ ιδιαίτερα καστανά από ανοιχτά ως και πολύ σκούρα. Έχουν επιστρέψει και οι καστανές στο κομμωτήριο; «Ναι και είναι υπέροχο το ότι βλέπουμε τις καστανές πίσω στα κομμωτήρια! Το χαίρομαι τόσο πολύ. Όσες έβαφαν τα μαλλιά τους μόνες, είχαν ένα μονοδιάστατο χρώμα, flat, χωρίς αντανακλάσεις, χωρίς ζωντάνια. Τα καστανά όμως είναι τόσο λαμπερά και κάνουν τόσο ωραίες αντανακλάσεις. Αν τα βοηθήσεις και λίγο με ένα balayage ή με ένα free hand balayage, αν βάλεις δηλαδή στρατηγικά πινελιές σε όλο το κεφάλι ελεύθερα, θα τονίσεις το χρώμα και θα το φέρεις σε άλλο επίπεδο. Δημιουργείται ένα ωραίο φως, θερμό και γλυκό. Φυσικό».

Κάπου εδώ έπρεπε να τον αποδεσμεύσω αλλά δεν θα μπορούσα να τον αφήσω να μου φύγει χωρίς μία συμβουλή: «Αγαπήστε τα μαλλιά σας, φερθείτε τους καλά, περιποιηθείτε τα, μην τους πάτε κόντρα και κυρίως, μην προσπαθείτε να γίνετε άλλες. Τα φυσικά μαλλιά είναι υπέροχα, δεν έχω δει άσχημο φυσικό χρώμα μαλλιών. Προσπαθήστε να πλησιάσετε τη φύση σας, αυτά τα μαλλιά που είχατε μικρές μετά από 3 μήνες κοντά στη θάλασσα. Ο χρόνος δεν θα γυρίσει πίσω αλλά μπορείς να ξανανιώσεις την ανεμελιά και την αυτοπεποίθηση που είχες τότε».

Ευχαριστούμε Νικόλα!