H υπέροχη ιστορία του δαιμόνιου κομμωτή που το 1910 έκανε τη βαφή σε γυναίκες και άνδρες, μόδα
Ανανεώθηκε:
Όταν τα λευκά μαλλιά σε νεαρές ηλικίες άρχισαν να θεωρούνται ασθένεια, ο Δημήτριος Μποτσαράκος είδε μία μοναδική επιχειρηματική ευκαιρία και έγινε ο πρώτος κομμωτής που έκανε μόδα την βαφή μαλλιών στις κυρίες αλλά και τους κυρίους!
Στις αρχές του 18ου αιώνα, το beauté για τους Αθηναίους, ήταν κάτι που οι γυναίκες έκαναν στο σπίτι τους, και οι άνδρες στα κουρεία. Καθώς όμως η Ευρωπαϊκή μόδα προχωρούσε και εξελισσόταν, έτσι και οι ανάγκες τόσο των γυναικών, όσο και των ανδρών αυξάνονταν κατακόρυφα. Παράλληλα, η επιστήμη και η… παρα-επιστήμη, άρχισε να μπλέκεται με την ομορφιά και την περιποίηση, και κάπως έτσι δημιουργούνταν οι φήμες και οι μύθοι της ομορφιάς, τους οποίους σήμερα προσπαθούμε να καταρρίψουμε.
Ένας από αυτούς τους μύθους, ήταν ότι οι λευκές τρίχες σε άνδρες και γυναίκες ήταν ασθένεια! Συγκεκριμένα, τα λευκά μαλλιά εξακολουθούσαν να θεωρούνται φυσικό επακόλουθο του γήρατος σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, αλλά στις νεότερες ηλικίες πίστευαν ότι οφείλονται στην παρουσία «κακοποιών μικροβίων» στην τρίχα, των λεγόμενων «πιγμεντοφάγων», που κατέστρεφαν το χρώμα των μαλλιών. Όπως αντιλαμβάνεσαι, η ομορφιά πήρε άλλες, μεγαλύτερες διαστάσεις και κάπως έτσι ξεκινάμε την υπέροχη ιστορία μας για να μάθεις για τον δαιμόνιο Δημήτριο Μποτσαράκο.
Φωτογραφία από το φωτογραφικό αρχείο της ΕΡΤ. «Αθήνα 1915. Ο κομμωτής Δ. Μποτσαράκος περιποιείται την κόμη πελάτισσας. Η γυναίκα είναι ντυμένη με επίσημο φόρεμα»
Ενώ ο οίκος Μποτσαράκου σύμφωνα με την ταμπέλα του καταστήματος, ιδρύθηκε το 1890, ο επιχειρηματίας Δημήτριος Μποτσαράκος, ανοίγει Κομμωτήριο και Μυροπωλείο του στη Στοά Αρσάκειου 5, επί της οδού Σταδίου το 1910. Την αίθουσα του κομμωτηρίου διέκρινε –σύμφωνα με τον τύπο της εποχής- «Λάμπουσα καθαριότης, επιστημονική απολύμανσις των εργαλείων, τάξις, καλλιτεχνική και αβροτάτη εργασία» και υπήρχαν 6 πολυθρόνες. Το 1914, ο Δημήτριος Μποτσαράκος χρέωνε τις κυρίες 4 δραχμές για περιποίηση των μαλλιών 3 φορές την εβδομάδα, 6 δραχμές για 4 φορές ενώ 8 δραχμές για τη μία περιποίηση a la carte. Το πραγματικό φόρτε του όμως ήταν η βαφή μαλλιών και μουστακιών!
Διαφήμιση της βαφής τριχών Μποτσαράκου!
Σύμφωνα –και πάλι- με την ταμπέλα του καταστήματος, ο Δημήτριος Μποτσαράκος χρησιμοποιούσε την «πρώτη εγκριθείσα υπό του Βασιλικού Ιατροσυνεδρίου Βαφή Τριχών Δ. Μποτσαράκου» ενώ η μέθοδός του ήταν «το τελειότερον σύστημα διά να βάφη στιγμιαίως την κόμην, τον μύστακα και το γένειον». Σα να μην έφτανε αυτό, ο υπέροχος κος. Μποτσαράκος, υποσχόταν «διάρκεια εγγυημένη 40 ημερών διά τους άνδρας και δύο μήνας δια τας Κυρίας»! Το όνομά Μποτσαράκος έγινε συνώνυμο με τις βαφές πριν όμως από αυτόν υπήρχε άλλη βαφή με την υπογραφή άλλου…
Διαφήμιση από την εφημερίδα Ακρόπολη Μάιος του 1905 πηγή
Το 1905 είχε γίνει διάσημο το «Ύδωρ ΕΥΡΗΚΑ» του Μ. Σουβλή που είχε κατάστημα στην οδό Πανεπιστημίου 6 και διαφήμιζε στις εφημερίδες ότι με αυτή τη βαφή «γίνεται πλύσις και βάψιμον των μαλλιών των κυριών εν ιδιαιτέρα αιθούση παρά κυριών». Το 1906, ωστόσο, εμφανίστηκε ο Δημήτριος Μποτσαράκος ο οποίος έκανε την κίνηση ματ και διαφήμιζε τη δική του βαφή και για τη βαφή μουστακιών και γενειάδων!
Φυσικά έγινε ανάρπαστη γιατί, καθώς αναφέραμε νωρίτερα, οι λευκές τρίχες θεωρούνταν ασθένεια που οφείλεται σε μικρόβια! Για να ενισχύσει την διαφημιστική του καμπάνια, δημοσίευε ποιηματάκια με υπέρτιτλο «Βαμμένα Ποιήματα» και τίτλο «Το μπόλι της νεότητος»:
«Η βαφή του Μποτσαράκου / είνε στην Αθήνα πρώτη, και χαρίζει νέα κάλλη / και την περασμένη νειότη· / κι’ αν βαφή μ’ αυτήν ακόμα / γέρως χρόνων εκατό / γίνεται πάλι λεβέντης, / παλληκάρι ζηλευτό. / Με πεντέμιση δραχμούλες / ν’ αγοράζης το κουτί / και μαζή μ’ αυτό τα κάλλη είνε, / φίλοι, κάτι τι. / Εις του Μποτσαράκου όλες / και ανεξαιρέτως όλοι, / για να πάρετε της νειότης / το περίφημο το μπόλι, / που σαν βάλτε στα μαλλιά σας / απ’ αυτό μία φορά, / θα φωνάξετε: Τι θαύμα! / με ανέκφραστη χαρά» (πηγή mikros-romios.gr).
Φωτογραφία από το φωτογραφικό αρχείο της ΕΡΤ
Ο Δημήτριος Μποτσαράκος λοιπόν ήταν πρωτοπόρος επιχειρηματίας και κατήργησε τα ταμπού που κάλυπταν την ανδρική περιποίηση και συγκεκριμένα την ανδρική ματαιοδοξία. Οι άνδρες ήθελαν να δείχνουν νεότεροι, όμορφοι και «Εις του Μποτσαράκου όλες / και ανεξαιρέτως όλοι, / για να πάρετε της νειότης / το περίφημο το μπόλι».
Βέβαια, οι αρχές ήθελαν να βάλουν τέλος στις βάφές των ανδρών και τα περήφανα μουστάκια διότι αφενός εμφανίζονταν σκευάσματα που προκαλούσαν προβλήματα και αφετέρου, ο ιατρικός κόσμος στράφηκε εναντίον του Δημήτριου Μποτσαράκου. Οι γιατροί ισχυρίζονταν ότι οι βαφές του προκαλούν εκζέματα και έτσι, η σκούρα βαφή που χρησιμοποιούσε ο δαιμόνιος επιχειρηματίας άρχισε να ονομάζεται χλευαστικά «καραμπογιά» δηλαδή μαύρη μπογιά. Φυσικά καταρρίφθηκε και η αντίληψη ότι υπήρχαν αόρατα έντομα, οι πιγμεντοφάγοι, που έτρωγαν το χρώμα των μαλλιών…
Διαφήμιση των προϊόντων του Μυροπωλείου-Κομμωτηρίου Μποτσαράκος
Όπως είπαμε όμως, το κατάστημα ήταν και Μυροπωλείο… Σύμφωνα με διαφημίσεις της εποχής, το Κομμωτήριο-Μυροπωλείο Μποτσαράκος είχε: «Τά άριστοκρατικώτερα, τά λεπτότερα, τά ήδυπαθέστερα αρώματα όλων τών εύρωπαϊκών έργοστασίων. Σάπωνας άγνούς, ύγιεινούς, αιθέριου μύρου, πούδρας θαυμασίας» ενώ στο κατάστημά του, οι κυρίες μπορούσαν να προμηθεύονται υπέροχα καλλυντικά όπως το «Λαϊς η Κορινθία» για τη λεύκανση της επιδερμίδας και την αφαίρεση των πανάδων , το «Σωστρίχιον» που εξάλειφε την πιτυρίδα και προλάμβανε την πτώση των τριχών, την «Τριχοθρεψίνη» που αύξανε την τριχοφυΐα και θεράπευε την ψαλίδα και τα άρωμα «Βέρα Βιολέτα»
Τι θέλω να κρατήσεις από αυτή την μικρή αναδρομή; Ότι οι άνδρες ενδιαφέρονται εξίσου για την ομορφιά τους και το ενδιαφέρον αυτό δεν έχει σε τίποτα να κάνει με τον ανδρισμό τους. Το 1910 έκαναν όλοι οι άνδρες μανικιούρ, έβαφαν τα μαλλιά και τα μουστάκια τους, έβαζαν αρώματα και πρόσεχαν να είναι τόσο όμορφοι όσο οι κυρίες που συνόδευαν. Food for thought και ραντεβού την επόμενη Πέμπτη…
