#tbt Nushu: Η γλώσσα που μιλούν και γράφουν μόνο γυναίκες ξεχειλίζει ομορφιά

Το σημερινό throwback της Πέμπτης είναι λίγο διαφορετικό από τα προηγούμενα. Κάνοντας την έρευνά μου για να σε οδηγήσω σε μία ακόμη όμορφη βουτιά στην ιστορία, ανακάλυψα έναν πανέμορφο θησαυρό που δεν έχει σχέση με την απτή ομορφιά αλλά με την ομορφιά της επικοινωνίας, της γυναικείας αλληλεγγύης, της αδελφότητας στην οποία ανήκουν όλες οι γυναίκες του κόσμου. Ώρα λοιπόν να μιλήσουμε για τη Nushu τη γλώσσα που μιλούσαν και έγραφαν αποκλειστικά οι γυναίκες στην επαρχία Hunan της Κίνας. Γιατί; Γιατί πολλοί συγγραφείς την χαρακτηρίζουν την πρώτη γλώσσα της γυναικείας απελευθέρωσης. Γιατί παραλίγο να χαθεί στον χρόνο και γιατί οι γυναίκες τη μάθαιναν και τη χρησιμοποιούσαν αφού ορκίζονταν μυστικότητα. Αλλά όπως πάντα, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

H διάλεκτος nushu

Το 1982, ο καθηγητής Gong Zhebing ανακάλύψε τη Nushu (που σημαίνει κυριολεκτικά “γυναικεία γραφή”) στην πόλη Jiangyong της επαρχίας Hunan και προκάλεσε αίσθηση σε όλο τον κόσμο. Άμεσα, ακαδημαϊκοί και ερευνητές έσπευσαν στην Jiangyong για να ερευνήσουν, να μάθουν και να μελετήσουν τη γλώσσα που δημιούργησαν οι γυναίκες της περιοχής και την οποία μιλούσαν αποκλειστικά εκείνες. Η Nushu όμως, ήταν μία γλώσσα που υπήρχε ήδη για παραπάνω από έναν αιώνα. Η αρχαιότερη Nushu γραφή βρέθηκε επάνω σε ένα Diaomu νόμισμα (Diaomu ήταν τα νομίσματα των προγόνων) και συγκεκριμένα έγραφε στη Nushu διάλεκτο: «Οι γυναίκες όλου του κόσμου είναι αδελφές από την ίδια οικογένεια». Αυτή η φράση άλλωστε, εκφράζει απόλυτα τη φιλοσοφία πίσω από τη Nushu, τη χρήση της, την ανάγκη να δημιουργηθεί και όλη τη μυστικότητα που την περιέβαλλε για τόσο καιρό.

To Diaomu νόμισμα με την επιγραφή «Οι γυναίκες όλου του κόσμου είναι αδελφές από την ίδια οικογένεια»

Bλέπεις, οι γυναίκες στην Κίνα απαγορευόταν να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση. Υπ-ανδρεύονταν μάλιστα με όλη τη σημασία της λέξης αφού αναγκάζονταν να μετακομίσουν πολύ μακριά από τις οικογένειές τους και να βρίσκονται μόνιμα, υπό τον απόλυτο έλεγχο όχι μόνο των συζύγων τους αλλά και όλων των ανδρών στο περιβάλλον τους. Οι γυναίκες στην Κινέζικη κοινωνία και παράδοση, υπήρχαν αποκλειστικά για να εργάζονται και να κάνουν παιδιά. Οτιδήποτε λοιπόν είχε να κάνει με τις γυναίκες ήταν κατώτερο και άνευ σημασίας για τους άνδρες και γι’ αυτό η Nushu κατάφερε να παραμείνει αυστηρά γυναικείο μυστικό για έναν αιώνα. Το πότε και το πώς ακριβώς δημιουργήθηκε παραμένει ένα μυστήριο ενώ αυτό που έχουν καταφέρει οι μελετητές να μάθουν ως τώρα (συνεχώς ανακαλύπτουν και νέες πληροφορίες) είναι ότι πρόκειται για μία διάλεκτο που μοιάζει με την Κινέζικη αλλά είναι τελείως διαφορετική.

Tα γράμματα της nushu που μοιάζουν με κουνούπια για τους άνδρες

Αντί για ιδέες (ιδεογράμματα), τα γράμματα στη Νushu συμβολίζουν συλλαβές και έτσι ήταν αδύνατον για τους άνδρες να καταλάβουν τι σημαίνουν όχι πώς θα τους ένοιαζε βέβαια… Για εκείνους, τα περίεργα γράμματα της Nushu που ζωγράφιζαν οι αγράμματες γυναίκες, παρομοιάζονταν με μιαρά κουνούπια και ήταν άνευ σημασίας. Άνευ σημασίας για εκείνους αλλά με τεράστια σημασία για εκείνες. Ήταν η γλώσσα της αδελφότητάς τους, τη χρησιμοποιούσαν οι «ορκισμένες αδελφές» για να επικοινωνούν και να μοιράζονται τα βάσανά τους τα οποία ήταν πολλά.

Oι ορκισμένες αδελφές

Την μάθαιναν τα κορίτσια από τις μητέρες τους, την κεντούσαν σε μαντήλια και σε βεντάλιες και μαζεύονταν όλες μαζί για να τραγουδήσουν τα ποιήματα των καημών τους στη δική τους διάλεκτο. Γιατί μάντεψε… Απαγορευόταν να παραπονεθούν δημόσια, η ποινή ήταν πραγματικά τρομακτική για τις γυναίκες που το έκαναν. Εξίσου τρομακτική ήταν και η ποινή αν ανακάλυπταν οι άνδρες ότι ξέρουν να γράφουν οι γυναίκες τους. Τις περίμενε εκτέλεση. Ναι, η ποινή ήταν θάνατος. Οι γυναίκες όμως της επαρχίας Hunan δεν φοβήθηκαν και έφτιαξαν τον δικό τους κώδικα, τη δική τους γυναικεία γλώσσα και πήγαν κόντρα στην πατριαρχική κοινωνία που τις απειλούσε με θάνατο, που περιόριζε την κάθε τους κίνηση, ακόμα και τα βήματά τους κυριολεκτικά με το τελετουργικό δέσιμο των ποδιών.

Το τελετουργικό δέσιμο των ποδιών

Η τελευταία γυναίκα που μιλούσε και έγραφε άπταιστα Νushu πέθανε το 2004, ήταν η Yang Huanyi που είχε μάθει τη διάλεκτο από τη γιαγιά της και κάπως έτσι, αυτή η πολύτιμη διάλεκτος έφτασε πολύ κοντά στην εξαφάνιση. Βλέπεις, ο όρκος της σιωπής και της μυστικότητας ήταν και παραμένει ιερός συνεπώς οι ανακαλύψεις και οι έρευνες για τη μυστική αυτή γλώσσα των γυναικών γίνονταν και γίνονται με κόπο, σεβασμό και πολύ αργά. Έχουν ωστόσο αρχίσει να δημιουργούνται σχολεία και μουσεία Nushu σε μία προσπάθεια να σωθεί η γλώσσα και όλα όσα συμβολίζει για τις γυναίκες της Κίνας αλλά και για τις γυναίκες όλου του κόσμου.

H Yang Huanyi

Οι γυναίκες λοιπόν χρησιμοποιούσαν τη Nushu για να μοιραστούν τους καημούς τους, να μιλήσουν για τη δύσκολη ζωή και τα βάσανά τους, για να μοιραστούν αγάπη μεταξύ τους και να αντλήσουν δύναμη η μία από την άλλη αφού ήταν –όπως είπα νωρίτερα- «ορκισμένες αδελφές». Χωρίς ζήλια, χωρίς ανταγωνισμό και με motto τη γραφή από το Diaomu που ήταν, είναι και θα παραμείνει πάντα, πέρα ως πέρα αληθινή: «Οι γυναίκες όλου του κόσμου είναι αδελφές από την ίδια οικογένεια». Είμαστε πράγματι όλες αδελφές, εμείς ξέρουμε τη δύναμή μας, εμείς ξέρουμε να εμψυχώνουμε η μία την άλλη, να ανεβάζουμε η μία την άλλη, να αγαπάμε η μία την άλλη. Το να ξέρεις λοιπόν για τη διάλεκτο Νushu είναι πολύ σημαντικό γιατί ζούμε σε μία εποχή που τη χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ. Food for thought ως την επόμενη Πέμπτη…

Διάβασε ακόμα: #tbt Ohaguro: Ένα Ιαπωνικό beauty routine που απλά δεν θα πιστέψεις